Ադոլֆ Ռուդնիցկի

Ադոլֆ Ռուդնիցկի; լեհ.՝ Adolf Rudnicki
Ծննդյան անուն	լեհ.՝ Aron Hirschhorn
Ծնվել է	փետրվարի 19, 1912
Ծննդավայր	Żabno, Tarnów County, Lesser Poland Voivodeship, Լեհաստան
Վախճանվել է	նոյեմբերի 14, 1990 (78 տարեկան)
Վախճանի վայր	Վարշավա, Լեհաստան
Գերեզման	Պովոնզկի ռազմական գերեզմանատուն
Մասնագիտություն	գրող
Քաղաքացիություն	Լեհաստան
Անդամակցություն	Լեհաստանի գրողների միություն և Związek Zawodowy Literatów Polskich?
Պարգևներ	և For services to the city of Gdańsk?
	Ադոլֆ Ռուդնիցկի Վիքիքաղվածքում

Ադոլֆ Ռուդնիցկի (լեհ.՝ Adolf Rudnicki, փետրվարի 19, 1912(1912-02-19)^[1], Żabno, Tarnów County, Lesser Poland Voivodeship, Լեհաստան^[2] - նոյեմբերի 14, 1990(1990-11-14)^[3]^[4]^[1], Վարշավա, Լեհաստան), հրեական ծագումով լեհ գրող, արձակագիր, հրապարակախոս։ Հայտնի է Հոլոքոստի և Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Լեհաստանում հրեական դիմադրության մասին իր ստեղծագործություններով։

Պատմություն

Ադոլֆ Ռուդնիցկին ծնվել է Ժաբնոյում։ 1931 թվականին ավարտել է Վարշավայի առևտրի դպրոցը, այնուհետև աշխատել է բանկում։ 1944 թվականին դարձել է Լեհաստանի աշխատավորական կուսակցության անդամ^[5]։

Գրական գործունեությունն սկսել է 1930-ական թվականներին՝ դեմոկրատական մամուլում հանդես գալով լեհ արհեստավորների կյանքից վերցրած պատմվածքներով։ Ադոլֆ Ռուդնիցկին լայն համբավ է ձեռք բերել «Առնետները» և «Զինվորներ» (1933) վիպակների լույս ընծայվելուց հետո։ «Զինվորներ» վիպակում Ռուդնիցկին վառ նկարագրել է լեհական զորանոցային կյանքը Պիսուդսկու դիկտատուրայի ժամանակաշրջանում՝ մերկացնելով լեհական ռազմամոլներին բուրժուական նացիոնալիզմը և ազգային փոքրամասնությունների ծանր վիճակը բանակում^[6]։

«Նախկին հրեական տարածքում առանց համապատասխան փաստաթղթերի հայտնաբերվածը գնդակահարվելու է»-, Յուրգեն Ստրուպ։ Ծանուցում Վարշավայի արիացի բնակիչներին՝ 1943 թվականի ապրիլի 23-ին

Ադոլֆ Ռուդնիցկու գերեզմանը Վարշավայում

Պարգևներ

2-րդ աստիճանի պետական մրցանակ, 1955
Պետական մրցանակ, 1966
Լեհաստանի մշակույթի նախարարության մրցանակ, 1987

Երկեր

Szczury (1932)
Żołnierze (1933)
Niekochana (1937)
Doświadczenia (1939); wydane łącznie z Żołnierzami jako Profile i drobiazgi żołnierskie (1946)
Pałeczka, czyli Każdemu to na czym mu mniej zależy (1950)
Żywe i martwe morze (1952)
Narzeczony Beaty (1961)
Kupiec łódzki (1963)
Pył miłosny (1964)
Sto lat temu umarł Dostojewski (1984)
Krakowskie Przedmieście pełne deserów (1986)

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 http://www.kurierdabrowski.pl/adolf-rudnicki
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Gran Enciclopèdia Catalana (կատ.) — Grup Enciclopèdia, 1968.
↑ Биография на Рудницки на сайта culture.pl (посетен на 15.02.2015 г.)
↑ Լեհական նովելներ, Հայպետհրատ, Երևան, 1955

Գրականություն

Lesław Marian Bartelski: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995. ISBN 83-01-11593-9.

Վիքիքաղվածքն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ադոլֆ Ռուդնիցկի» հոդվածին։

[_ca328603b328ca3d-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.

[_a25648d07b09a243-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 http://www.kurierdabrowski.pl/adolf-rudnicki

[_244c9a1714cdf7da-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_fb4e371ab2e5fd6c-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Gran Enciclopèdia Catalana (կատ.) — Grup Enciclopèdia, 1968.

[5] Биография на Рудницки на сайта culture.pl (посетен на 15.02.2015 г.)

[6] Լեհական նովելներ, Հայպետհրատ, Երևան, 1955

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]