Ալեքսանդր Վիտենզոն
Ալեքսանդր Վիտենզոն (ռուս.՝ Александр Витензон, հոկտեմբերի 22, 1906 կամ հոկտեմբերի 20, 1906[1], Վիտեբսկ, Ռուսական կայսրություն - հունիսի 6, 1999[2]), խորհրդային կինեմատոգրաֆիստ, սցենարիստ և խմբագիր։
Ալեքսանդր Վիտենզոն | |
---|---|
Ծնվել է | հոկտեմբերի 22, 1906 կամ հոկտեմբերի 20, 1906[1] |
Ծննդավայր | Վիտեբսկ, Ռուսական կայսրություն |
Մահացել է | հունիսի 6, 1999 (92 տարեկան) |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ և Ռուսաստան |
Կրթություն | Բելառուսի պետական համալսարան |
Մասնագիտություն | սցենարիստ |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Երեխաներ | Ժաննա Վիտենզոն |
Կենսագրություն
խմբագրելԾնվել է Վիտեբսկում` ներկարարի ընտանիքում[3]։ 1941 թվականի հունիսի 26-ից ծառայել է որպես «Մարտական տագնապ» (ռուս.՝ «Боевая тревога») թերթի բանակային կյանքի բաժնի պետ և Բելառուսական ռազմաճակատի 11-րդ գվարդիական բանակի «Հանուն Խորհրդային Հայրենիքի» (ռուս.՝ «За Советскую Родину») դիվիզիոնային թերթի խմբագիր, եղել է գվարդիայի մայոր։ Պարգևատրվել է Կարմիր աստղի շքանշանով (1944 թվական), Հայրենական մեծ պատերազմի երկրորդ աստիճանի շքանշանով և մեդալներով։ Զորացրվել է 1946 թվականին։
Ալեքսանդր Վիտենզոնը եղել է Գեղարվեստական ֆիլմերի արտադրության գլխավոր վարչության գլխավոր խմբագիր, վերահսկել «Լենֆիլմ» կինոստուդիայի գործունեության հետ կապված հարցերը[4]։
Ընտանիք
խմբագրել- Կինը` Գիտա Սապգիր (1906—?), մաթեմատիկոս, ծնունդով Վիտեբսկի գործարանատերի հարուստ ընտանիքից,
- Դուստր` Ժաննա Վիտենզոն, սցենարիստ-մուլտիպլիկատոր,
- Եղբայրը` Յակով Վիտենզոն (1910-1941 թվական), 1934 թվականից աշխատել է որպես Դ. Մենդելևի անվան չափագիտության համամիութենական գիտահետազոտական ինստիտուտի քաշաչափական լաբորատորիայի տեխնիկական տեսուչ, 1939-1941 թվականներին՝ որպես Դ. Մենդելևի անվան գիտահետազոտական ինստիտուտի միջշրջանային բաժանմունքի ղեկավար, զոհվել է Լենիգրադի համար կռիվների ժամանակ Լուգայի սահմանին[5]։
- Զարմիկը` բանաստեղծ Հենրիխ Սապգիր։
Ֆիլմագրություն
խմբագրելԽմբագիր
- 1936 թվական – Բալթիկայի դեպուտատը (ռուս.՝ Депутат Балтики)
- 1936 թվական – Մեծ քաղաքացին (ռուս.՝ Великий гражданин)
- 1937 թվական – Մաքսիմի վերադարձը (ռուս.՝ Возвращение Максима)
- 1938 թվական – Վիբորգի կողմը (ռուս.՝ Выборгская сторона)
- 1938 թվական – Պետրոս I (ռուս.՝ Пётр I)
- 1950 թվական – Մուսորգսկի (ռուս.՝ Мусоргский)
- 1950 թվական – Ռիմսկի-Կորսակով (ռուս.՝ Римский-Корсаков)
- 1954 թվական – Մեծ ընտանիքը (ռուս.՝ Большая семья)
- 1955 թվական – Բոռը (ռուս.՝ Овод)
- 1955 թվական – Ռումյանցևի գործը (ռուս.՝ Дело Румянцева)
Սցենարիստ
- 1940 թվական – Սիբիրացիները (ռուս.՝ Сибиряки)
- 1957 թվական – Փուշը (ռուս.՝ Заноза)
- 1957 թվական – Պոլենյան լեգենդ (ռուս.՝ Полесская легенда)
- 1958 թվական – Հայրեր և որդիներ (ռուս.՝ Отцы и дети)
- 1961 թվական – Ինգուրիի ափերին (ռուս.՝ На берегах Ингури)
- 1963 թվական – Ո՞վ կթամբի ձին (ռուս.՝ Кто оседлает коня)
- 1969 թվական – Գլխավոր վկան (ռուս.՝ Главный свидетель)
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 Internet Movie Database — 1990.
- ↑ Зискинд Айзикович Витензон на сайте «Память народа»
- ↑ «26 апреля в Доме кино будут чествовать Жанну Витензон». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 20-ին. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 20-ին.
- ↑ «Документы по «Глупому мышонку»». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 20-ին. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 20-ին.
- ↑ ВНИИМ: Витензон Яков Айзикович
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- Кино-Театр. Ру
- Энциклопедия кино(չաշխատող հղում)
- База данных «Современная Россия»(չաշխատող հղում)
- Витов А. ВГИК 2000
- Память народа