Ապպիոս Կլավդիոս

Ապպիոս Կլավդիոս; լատին․՝ Appius Claudius Caecus
Ծնվել է	ոչ ուշ քան մ. թ. ա. 341
Ծննդավայր	Հին Հռոմ
Մահացել է	մ.թ.ա. 3-րդ դար
Մահվան վայր	անհայտ
Քաղաքացիություն	Հին Հռոմ
Մասնագիտություն	գրող, բանաստեղծ, Հին հռոմեական քաղաքական գործիչ և Հին հռոմեական զինվորական անձնակազմ
Ամուսին	անհայտ
Ծնողներ	հայր՝ Gaius Claudius Crassus Inrelligensis?, մայր՝ անհայտ
Զբաղեցրած պաշտոններ	Ցենզոր, Roman dictator?, Roman dictator?, էդիլ, հինհռոմեացի սենատոր, կոնսուլ և կոնսուլ
Երեխաներ	Appius Claudius Russus?, Publius Claudius Pulcher?, Gaius Claudius Centho?, Claudia? և Tiberius Claudius Nero?
	Appius Claudius Caecus Վիքիպահեստում

Ապպիոս Կլավդիոս^[3] Կեկոս(Appius Claudius Caecus, մ.թ.ա. 340 - մ.թ.ա. 273)։ Հռոմեական գրաքննիչ է եղել մ.թ.ա 312 թ.-ից։ Նա եղել է խոշոր քաղաքական գործիչ, առաջադեմ գաղափարներով տոգորված։ Երբ անցնում է գրաքննչական պաշտոնին, Ապպիոսը հռոմեական քաղաքացիական իրավունք է շնորհում հողազուրկ պլեբեյներին և լիբերտիներին։ Ապպիոսը հարել է հելլենոֆիլ հոսանքին։ Նա առաջինը օգտագործեց հունական բարոյախոսական առածները (գնոմայ) և կազմեց «Սենտենցիաների» ժողովածու, սատուրնական պոետական չափով։ «Սենտենցիաները» հունական ազդեցությամբ շարադրված առաջին երկն է հռոմեական գրականության մեջ։ Ապպիոս Կլավդիոսը չունեցավ իր գրական հետևորդները, իր «Սենտենցիաներով» նա մնաց եզակի և հետք չթողեց գրականության մեջ։ Նրա աֆորիզմներից մեկը դարձել է գործածական.«յուրաքանջյուր ոք ինքն է իր բախտի դարբինը»։