Գարուն (ֆիլմ, 1947)
«Գարուն» (ռուս.՝ «Весна»), խորհրդային երաժշտական կատակերգական ֆիլմ՝ գիտաֆանտաստիկայի տարրերով, որը 1947 թվականին նկարահանել է ռեժիսոր Գրիգորի Ալեքսանդրովը։ Նկարահանումները տեղի են ունեցել Մոսկվայում և Չեխոսլովակիայում՝ Բարանդովի կինոստուդիայում։ Ռեժիսոր Գրիգորի Ալեքսանդրովը Վենետիկի միջազգային կինոփառատոնում (1947 թվական) ստացել է միջազգային մրցանակ՝ ֆիլմի օրիգինալ սյուժեի և ռեժիսուրայի համար։
 ռուս.՝ Весна | |
|---|---|
| Երկիր | .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Ժանր | երաժշտական ֆիլմ, կինոկատակերգություն և կինոֆանտաստիկա |
| Թվական | 1947 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Գրիգորի Ալեքսանդրով |
| Սցենարի հեղինակ | Գրիգորի Ալեքսանդրով, Մորիս Սլոբոդսկոյ[1] և Ալեքսանդր Ռասկին |
| Դերակատարներ | Լյուբով Օռլովա, Ֆաինա Ռանևսկայա, Նիկոլայ Չերկասով, Ռոստիսլավ Պլյատ, Տատյանա Գուրեցկայա, Յարոսլավ Շտերցի[1] և Վսևոլոդ Լարիոնով[1] |
| Օպերատոր | Յուրի Եկելչիկ |
| Երաժշտություն | Իսահակ Դունաևսկի |
| Կինոընկերություն | Մոսֆիլմ |
| Տևողություն | 102 րոպե |
Սյուժե
խմբագրելԻր ապագա ֆիլմի համար ռեժիսոր Արկադի Գրոմովը որոշում է մոտիկից ծանոթանալ գիտնականների կյանքին (սկզբում նրան թվում էր, որ գիտնականները նման են երկնային կյանքից զրկված «ճգնավորների»), և այդ նպատակով նա գալիս է Արևի ինստիտուտ։ Թատրոնի դերասանուհի Վերա Շատրովան երկվորյակի նման նման էր իր հերոսուհուն՝ ինստիտուտի գիտնական Իրինա Նիկիտինային։ Վերային առանց երկմտելու տալիս են գիտնականի դերը, որն նա խաղում է օպերետում, և նրան ընտրել են գլխավոր դերում՝ դրանով իսկ զրկելով ֆիլմերում նկարահանվելու հնարավորությունից։ Պարզվում է, որ Շատրովան պետք է նույն օրը լինի և՛ թատրոնի փորձին, և՛ կինոստուդիայում։ Ռեժիսորի օգնական Մուխինը ելք է առաջարկում՝ դուք պետք է համոզեք Իրինա Նիկիտինային փոխարինել Վերային կինոստուդիայում։ Գիտնականին դժվար է համոզել, և ստուդիա հասնելուն պես նա համաձայնում է շպարվել։ Սցենարը կարդալիս Նիկիտինան վրդովվում է գիտնականների կարծրատիպային պատկերներից։ Գրոմովը ներքին համաձայնություն է տալիս և որոշում է ավելի լավ ուսումնասիրել գիտնականների աշխատանքը՝ էքսկուրսիայի գնալով Արևային ինստիտուտ։ Միևնույն ժամանակ Վերան ստիպված է լինում փոխարինել Իրինա Նիկիտինային իր դասախոսների շարքում։ Տարբեր զավեշտլի իրավիճակներ են առաջանում, բայց փոխարինումը ոչ ոք չի նկատում նույնիսկ Վիկտոր Ռոշչինը՝ Վերայի մտերիմ ընկերը, ով նույնպես կարծում է, որ իր դիմաց Նիկիտինան է։
Արկադի Գրոմովը, այցելելով Արևի ինստիտուտ, փոխում է իր տեսակետը գիտնականների մասին, և որոշում է վերամշակել ապագա ֆիլմի սցենարը։ Իրինա Նիկիտինան նաև շատ հետաքրքիր բաներ է սովորում կինոգործիչների աշխատանքի մասին։ Այնուամենայնիվ, խառնաշփոթը դեռ պահպանվում է. Գրոմովը գիշերը շրջում է Մոսկվայում Նիկիտինայի հետ՝ հավատալով, որ դա Վերա Շատրովան է, և Վիկտոր Ռոշչինը կրկին սխալվում է Վերային Իրինա Նիկիտինայի հետ։
Ֆիլմի վերջում երկու հերոսուհիներն էլ հայտնվում են Գրոմովի դիմաց։ Նրանք հրավիրում են նրան նշելու, թե իրենցից ով է Վերա Շատրովան, իսկ որը՝ Իրինա Նիկիտինան։ Գրոմովը իր սրտի թելադրանքով ճիշտ է մատնացույց անում Իրինա Նիկիտինային, և շփոթությունը հարթվում է։
Դերերում
խմբագրել- Լյուբով Օռլովա - Իրինա Պետրովնա Նիկիտինա, Արևի ինստիտուտի գիտնական / Վերա Գեորգիևնա Շատրովա, օպերետի թատրոնի արտիստուհի
- Նիկոլայ Չերկասով - Արկադի Միխայլովիչ Գրոմով, կինոռեժիսոր
- Միխայիլ Սիդորկին - Վիկտոր Սեմյոնովիչ Ռոշչին, լրագրող
- Ֆաինա Ռանևսկայա - Մարգարիտա Լվովնա, Իրինա Պետրովնայի տնային տնտեսուհի
- Ռոստիսլավ Պլյատ - Վասիլի Գրիգորիևիչ Բուբենցով, գիտական խորհրդատու, ինստիտուտի խնամակալ
- Նիկոլայ Կոնովալով - Լեոնիդ Մաքսիմովիչ Մուխին, Գրոմովի օգնական
- Տատյանա Գուրեցկայա - Տատյանա Իվանովնա, Գրոմովի օգնական
- Ռինա Զելյոնայա - կինոստուդիայի դիմահարդար
- Բորիս Պետկեր - Ակակի Աբրամովիչ, օպերետի թատրոնի ռեժիսոր
- Գալինա Ժուկովսկայա - օպերետի պրիմա
- Վասիլի Զայչիկով - Իվան Նիկոլաևիչ Մելնիկով, պրոֆեսոր
- Վալենտինա Տելեգինա – ինստիտուտի գիտաշխատող
- Միխայիլ Տրոյանովսկի - ինստիտուտի գիտաշխատող
- Արկադի Ցինման - ինստիտուտի գիտաշխատող
Նկարահանող խումբ
խմբագրել- Սցենարի հեղինակներ՝ Գրիգորի Ալեքսանդրով, Ալեքսանդր Ռասկին, Մորիս Սլոբոդսկոյ
- Բեմադրող ռեժիսոր՝ Գրիգորի Ալեքսանդրով
- Օպերատոր՝ Յուրի Եկելչիկ
- Կոմպոզիտոր՝ Իսահակ Դունաևսկի
- Երգի խոսքեր - Վասիլի Լեբեդև-Կումաչ, Միխայիլ Վոլպին
- Երթի տեքստը՝ Սերգեյ Միխալկով
Տվյալներ
խմբագրել- Ֆիլմն առաջինն է, որում հայտնվել է «Մոսֆիլմի» էկրանապահը «Աշխատավորն ու կոլտնտեսուհին» քանդակի պատկերով[2]։
- Ֆիլմը մոնտաժվել է 1950-ական թվականներին։ Մասնավորապես, առգրավվել են Մոսկվայի մետրոյի կայարաններից մեկի շենքի «Կագանովիչ մետրոպոլիտեն» անվամբ կադրերը։ Ֆիլմի 1986 թվականի «վերականգնված» տարբերակը պարունակում է այս կադրերը։
- Իրինա Պետրովնա Նիկիտինայի նախատիպը քիմիական գիտությունների դոկտոր Զինաիդա Երշովան է[3]։
- Ֆիլմը սկզբում պլանավորվում էր նկարահանել գունավոր, բայց հետո այս գաղափարը լքվեց Օռլովայի խնդրանքով, ով կարծում էր, որ սովորական սև ու սպիտակ գունային սխեման կթաքցնի իր տարիքը։
- Ֆիլմում ներկայացված է «ԳԱԶ-Մ-20 «Պոբեդա» մեքենայի միակ նախատիպը՝ վեց մխոցանի շարժիչով, որը արտադրության մեջ չի մտել[4]։
Տեսանյութ
խմբագրել1990 թվականից ֆիլմը թողարկվում է PAL համակարգում տեսաերիզների վրա՝ «Կռուպնի պլան» կինոընկերության կողմից։ Ֆիլմը տեսաերիզներով թողարկվել է նաև Kinovideoprokat-ի դիստրիբյուտորի կողմից, իսկ 2000-ականների սկզբին Master Tape ընկերության կողմից։
2000-ականներին ֆիլմը վերականգնվել և թողարկվել է DVD-ով IDDK, Vostok V, Krupny Plan ասոցիացիայի, Master Tape ընկերությունների կողմից, իսկ 2005 թվականի սեպտեմբերի 3-ին՝ Soyuz Video ստուդիայի կողմից, 2007 թվականին Music- Trade» և «Տեսաբազա»։
Գրականություն
խմբագրել- Иван Падерин, Денис Орлов. Победа и другие события / В. Н. Куплевацкий. — М.: Горькийклассик Трокадеро, 2015. — 455 с. — 1500 экз.
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 ČSFD (չեխերեն) — 2001.
- ↑ Ковалов О. История киностудии «Мосфильм» // Новейшая история отечественного кино: 1986—2000.
- ↑ Людмила Лунина Любимые женщины Николая Сванидзе // Огонёк. — 2001. — № 29. — С. 22. Архивировано из первоисточника 11 Ապրիլի 2021.
- ↑ Битва за цвет: Кино Արխիվացված 2019-05-06 Wayback Machine // Russia.tv
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- Аркус, Любовь Юрьевна. «Весна» (ռուսերեն). Проект журнала «Сеанс». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հունիսի 7-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 2-ին.
- О процессе создания фильма на сайте kinozapiski.ru
- Постер фильма
