Գևորգ Ախվլեդիանի

Գևորգ Սարիդանի Ախվլեդիանի (ապրիլի 13, 1887(1887-04-13), Դեռչի, Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - հուլիսի 7, 1973(1973-07-07), Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), վրացի խորհրդային լեզվաբան։ ԽՍՀՄ ԳԱ թղթանդամ, 1939 թ., ԽՍՀՄ ԳԱ ակադեմիկոս 1941 թ.։

Գևորգ Ախվլեդիանի վրաց.՝ გიორგი სარიდანის ძე ახვლედიანი
Ծնվել է	ապրիլի 13, 1887(1887-04-13) Դեռչի, Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	հուլիսի 7, 1973(1973-07-07) (86 տարեկան) Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն,  Անդրկովկասյան ԴՖՀ,  Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետություն և  ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն	լեզվաբան
Հաստատություն(ներ)	Թբիլիսիի պետական համալսարան
Գործունեության ոլորտ	լեզվաբանություն
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ գիտությունների ակադեմիա
Ալմա մատեր	Սանկտ Պետերբուրգի համալսարան
Գիտական աստիճան	բանասիրական գիտությունների դոկտոր
Տիրապետում է լեզուներին	վրացերեն
Պարգևներ	և
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Giorgi Akhvlediani Վիքիպահեստում

Կենսագրություն

Ծնվել է ապրիլի 13-ին, Քութայիսին մերձ Գերչի գյուղում։ Թբիլիսիի համալսարանի ընդհանուր լեզվաբանության ամբիոնի վարիչն էր։

Ախվելդիանին հայտնի էր հատկապես ընդհանուր ու փորձառական հնչյունաբանությանը նվիրված ուսումնասիրություններով («Ընդհանուր և վրացական հնչյունաբանության հարցերը», 1938 թ., «Ընդհանուր հնչյունաբանության հիմունքներ», 1949 թ., «Ընդհանուր հնչյունաբանության ներածություն», 1966 թ. և այլն), ուսումնական ձեռնարկներով և բառարաններով։ Մահացել է հուլիսի 7-ին, Թբիլիսիում։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գևորգ Ախվլեդիանի» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 202)։