Դմիտրի Տոլստոյ
Դմիտրի Անդրեևիչ Տոլստոյ, (մարտի 13, 1823[1] կամ մարտի 1 (13), 1823[1], Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն[2] - մայիսի 7, 1889[1] կամ ապրիլի 25 (մայիսի 7), 1889[1], Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[2]), կոմս, ռուսական պետական գործիչ։
| Դմիտրի Տոլստոյ ռուս.՝ Дмитрий Андреевич Толстой | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մարտի 13, 1823[1] կամ մարտի 1 (13), 1823[1] |
| Ծննդավայր | Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն[2] |
| Մահացել է | մայիսի 7, 1889[1] (66 տարեկան) կամ ապրիլի 25 (մայիսի 7), 1889[1] (66 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[2] |
| Գերեզման | Ռյազանի մարզ և Մակովո (գյուղ, Միխայլովսկի շրջան) |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն |
| Կրթություն | Ցարսկոյե սելո լիցեյ (1842) |
| Մասնագիտություն | քաղաքական գործիչ, պետական գործիչ և պատմաբան |
| Աշխատավայր | Ռուսական կայսրության ռազմածովային նախարարություն |
| Ամուսին | Sofia Dmitrievna Bibikova? |
| Ծնողներ | հայր՝ Q131693770? |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | High Procurator?, Ռուսական կայսրության Պետական խորհրդի անդամ, Hofmeister?, president of the Russian Academy of Sciences?, Ռուսաստանի ներքին գործերի նախարար, minister of Public Instruction and Fine Arts? և տնօրեն |
| Պարգևներ և մրցանակներ |              և  |
| Անդամություն | Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա[3] |
| Երեխաներ | Sofia Dmitrievna Tolstaya? |
 Dmitry Tolstoy Վիքիպահեստում | |
1853-ից՝ ծովային մինիստրության գրասենյակի դիրեկտոր։ 1865–80-ին՝ Սինոդի գլխավոր դատախազ, 1866-ից միաժամանակ՝ ժողովրդական լուսավորության մինիստր։ 1871-ին անց է կացրել գիմնազիական ռեֆորմ, որն ապահովում Էր դասական կրթության գերակշռությունը։ 1882–89-ին՝ ներքին գործերի մինիստր ոստիկանների պետ։ 1880-ական թթ․ քաղակական ռեակցիայի սյուներից էր, կողմնակից էր «ուժեղ իշխանության»։ Տոլստոի նախաձեռնությամբ 1882-ին ընդունված «Ժամանակավոր կանոնները» (վերաբերում էին գրաքննությանը) ավելի սահմանափակեցին մամուլի գրատպության ազատությունը։ Տոլստոյ Պետական խորհրդի անդամ Էր, 1882-ից՝ Պետերբուրգի ԳԱ պրեզիդենտը։ Գրել է «Ռուսաստանի ֆինանսական հիմնարկների պատմությունը պետության հիմնադրման ժամանակից մինչև կայսրուհի Եկատերինա II-ի մահը» (1848), «Հռոմեական կաթոլիկությունը Ռուսաստանում» (1876) աշխատությունները, «Եկատերինյան Ժամանակի մարդիկ» (1882) կենսագրական բառարանը են։
Տոլստոի օրոք ժողովրդական լուսավորության ասպարեզում սկսված վճռական ռեակցիան ավելի ծանր դրսևորումներ ունեցավ կայսրության ազգ․ ծայրամասերում, այդ թվում և Անդրկովկասում։ Հայ դպրոցի դեմ ծավալված արշավանքն ավարտվեց հայկ․ դպրոցների փակումով․ 1885-ին դրանց թիվը հասավ 300-ի։
Գրականություն
խմբագրել- Երկանյան Վ․, Պայքար հայկական նոր դպրոցի համար Անդրկովկասում (1870–1905), Ե․, 1970։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Педагоги и психологи мира (ռուս.) — 2012.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Толстой Дмитрий Андреевич // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ «Благодарить именем Академии»: центральноазиатские коллекции Зоологического музея в хронике заседаний Физико-математического отделения ИАН, 1874–1894, “To Give Thanks on Behalf of the Academy”: Central-Asian Collections of the Zoological Museum in the Annals of the Department of Physic and Mathematic of the Imperial Academy of Sciences, 1874–1894 (ռուս.) // Историко-биологические исследования — 2014. — Т. 6, вып. 4. — С. 80—104. — ISSN 2076-8176; 2500-1221
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Դմիտրի Տոլստոյ» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 12, էջ 44)։ 
|