Զամենգա Բատուկեզանգա

Կոնգոյի գրող

Զամենգա Բատուկեզանգա (ֆր.՝ Zamenga Batukezanga փետրվարի 20, 1933(1933-02-20)[1][2], Ներքին Կոնգո, ԿԴՀ - հունիսի 2, 2000(2000-06-02)[1][2], Կինշասա, ԿԴՀ), գրող, ազգագրագետ, Կոնգոյի Դեմոկրատական ​​Հանրապետության բարերար։

Զամենգա Բատուկեզանգա
ֆր.՝ Zamenga Batukezanga
Ծնվել էփետրվարի 20, 1933(1933-02-20)[1][2]
ԾննդավայրՆերքին Կոնգո, ԿԴՀ
Մահացել էհունիսի 2, 2000(2000-06-02)[1][2] (67 տարեկան)
Մահվան վայրԿինշասա, ԿԴՀ
Քաղաքացիություն ԿԴՀ
ԿրթությունԲրյուսելի ազատ համալսարան
Մասնագիտությունգրող
Զբաղեցրած պաշտոններգլխավոր գործադիր տնօրեն

Կենսագրություն

խմբագրել

1950-ական թվականներին Զամենգա Բատուկեզանգան ավարտել է Մանգեմբոյի ասպիրանտուրան, այնուհետև 1960 թվականին ստացել է կրթաթոշակ, որը թույլ է տվել սովորել Մոնսի Կիրառական սոցիալական գիտությունների բարձրագույն ինստիտուտում և Բելգիայի Բրյուսելի Ազատ համալսարանում։ Մասնագիտացել է Մանչեսթրում և Արևմտյան Աֆրիկայում։ 1965 թվականին, վերադառնալով տուն, նա նշանակվել է Կինշասայի համալսարանի ուսանողների սոցիալական աշխատանքների տան տնօրեն։

1974 թվականից աշխատել է General Motors Corporation-ում (Զաիր), որտեղ պատասխանատու է եղել սոցիալական հարցերի և արտաքին կապերի համար։ 1977 թվականին նա լքել է General Motors-ը և բացել է ֆիզիկական հաշմանդամություն ունեցող երիտասարդների վերականգնողական կենտրոն (Կիկեսա), որը ղեկավարել է մինչև 1981 թվականը։ 1984 թվականին նշանակվել է Հրատարակիչների, կոմպոզիտորների և գրողների ազգային ընկերության (SONECA) գլխավոր տնօրեն։

Նա իր դեբյուտը նշել է 1971 թվականին։ Հեղինակ է 23 գրքի՝ յուրաքանչյուրը տասնյակ հազար տպաքանակով հրատարակված։ Նրա աշխատանքը արտացոլում է Կոնգոյի սոցիալական և ազգագրական իրողությունների ճշգրիտ պատկերը։ Բատուկեզանգան անդրադարձել է կախարդության, գենդերային հարաբերությունների և հատկապես աղանդների և կրոնների թեմաներին մի երկրում, որը գտնվում էր հոգևոր և տնտեսական ճգնաժամի մեջ։ Նրա հարուստ ու գեղեցիկ խոսքը, տեքստերի որակը, ճշգրտորեն ինտեգրված Կոնգոյի մշակութային միջավայրին, նրան դարձնել են աֆրիկյան գրականության տիպիկ ներկայացուցիչ։

1980-ականների վերջերին Զամենգան որոշել է թողնել ամեն ինչ։ Նա հրաժարվել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ում պաշտոնից 1986 թվականին՝ ամբողջությամբ նվիրվելու գրավոր և բարեգործական աշխատանքներին։ Կյանքի վերջին տարիներն անցկացրել է ծննդավայրում՝ ծառայելով աղքատներին։ Նա մահացել է 2000 թվականի հունիսի 2-ին (67 տարեկան) Կինշասայում։

Ամեն տարի Կոնգոյում մինչև 40 տարեկան գրողների մրցույթի հաղթողին շնորհվում է «Զամենգա Բատուկեզանգա» գրական մրցանակը։

Մատենագիտություն

խմբագրել
  • 1971: Les Hauts et les Bas, éditions Saint Paul, Kinshasa, récit, 60 pages[3].
  • 1971: Souvenir du village, éditions Okapi, Kinshasa, récit, 91 pages.
  • 1973: Bandoki, éditions Saint Paul Afrique, Kinshasa, nouvelles, 87 pages.
  • 1974: Carte postale, éditions Basenzi, Kinshasa, récit, 136 pages.
  • 1974: Terre des ancêtres, éditions Basenzi, Kinshasa, récit, 125 pages.
  • 1975: Village qui disparaît dans les promesses, éditions Presses Africaines, Kinshasa.
  • 1975: Sept frères et une sœur, éditions Basenzi, Kinshasa, récit.
  • 1979: Mille Kilomètres à pied, éditions Saint Paul Afrique, Kinshasa, récit, 102 pages.
  • 1979: Les Îles Soyo, éditions Zabat, Kinshasa, récit.
  • 1980: Lettre d’Amérique, éditions Saint Paul Afrique, Kinshasa, récit.
  • 1982: Un Croco à Luozi, éditions Saint Paul Afrique, Kinshasa, Conte.
  • 1983: Chérie Basso, éditions Saint Paul Afrique, Kinshasa, récit.
  • 1984: Le Réfugié, éditions Edicva, Kinshasa, récit.
  • 1985: Psaumes sur le fleuve Zaïre, éditions Zabat, Kinshasa, poème.
  • 1985: Luozi 30 ans après, éditions Zabat, Kinshasa, récit.
  • 1986: Mon mari en grève, éditions Zabat, Kinshasa, récit.
  • 1987: Le Mariage des singes à Yambi, éditions Zabat, Kinshasa, récit.
  • 1988: Un Blanc en Afrique, éditions Zabat, Kinshasa, roman.
  • 1988: Un villageois à Kinshasa, éditions Zabat, Kinshasa, roman.
  • 1989: La pierre qui saigne, éditions Saint Paul Afrique, Kinshasa, récit.
  • 1989: Pour une démystification: la littérature en Afrique, éditions Zabat, Kinshasa, essai.
  • 1990: Un boy à Pretoria, éditions Saint Paul Afrique, roman
  • 1992: Laveur des Cadavres, éditions Zabat, roman
  • 1992: Le Trafiquant, éditions Zabat, roman
  • 1995: Belle est aussi ma peau, Kinshasa, OMS, 1995.
  • 1996: Ce qui bloque le développement de l'Afrique, éditions Saint Paul Afrique, roman, 205 pages.
  • 2005: Pour un cheveu blanc, œuvre posthume, éditions Zabat, Kinshasa, 127 pages, roman
  • 2005: La Mercédès qui saute le trou, œuvre posthume, éditions Zabat, Kinshasa
  • 2006: Le Chemin interdit
  • 2007: Nkenge la divorcée
  • 2008: Le Crâne de maman

Պարգևներ

խմբագրել

Ծանոթագրություն

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 BD Gest' (ֆր.)
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  3. «<marquee>www.ntemeson.tk</marquee>». Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ մարտի 6-ին. Վերցված է 2023 թ․ մարտի 6-ին.

Արտաքին հղումներ

խմբագրել