Զիգֆրիդ Մարկուս
Զիգֆրիդ Մարկուս (գերմ.՝ Siegfried Samuel Marcus, սեպտեմբերի 18, 1831[1][2], Malchin, Մաքլենբուրգ Զեենպլատե, Մեկլենբուրգ-Առաջավոր Պոմերանիա, Արևելյան Գերմանիա - հունիսի 30, 1898[1], Վիեննա, Ավստրո-Հունգարիա), հրեական ծագումով գերմանացի գյուտարար, ավտոմոբիլաշինության պիոներ։ Ավստրիայի մայրաքաղաք Վիեննայում բնակվելու ժամանակաշրջանում պատրաստել է բենզինային վառելանյութով աշխատող մի քանի ավտոմեքենա[4]։
Զիգֆրիդ Մարկուս գերմ.՝ Siegfried Marcus | |
---|---|
Ծնվել է | սեպտեմբերի 18, 1831[1][2] Malchin, Մաքլենբուրգ Զեենպլատե, Մեկլենբուրգ-Առաջավոր Պոմերանիա, Արևելյան Գերմանիա |
Մահացել է | հունիսի 30, 1898[1] (66 տարեկան) Վիեննա, Ավստրո-Հունգարիա |
Գերեզման | Վիենայի կենտրոնական գերեզմանատուն |
Քաղաքացիություն | Մեկլենբուրգ Շվերին |
Մասնագիտություն | ճարտարագետ, գյուտարար և automotive engineer |
Գործունեության ոլորտ | մեքենաշինություն, automotive engineering?, Q620682?, էլեկտրատեխնիկա և automobilism?[3] |
Տիրապետում է լեզուներին | գերմաներեն |
Կայք | ոչ շուտ քան siegfried-marcus.de |
Siegfried Marcus Վիքիպահեստում |
Կենսագրություն
խմբագրելՄարկուսը ծնվել ու մեծացելէ Մեկլեմբուրգ-Շվերինի մեծ դքսության Մալխին քաղաքում, հրեա առևտրականի ընտանիքում։ Տասներկու տարեկանից աշխատել է որպես մեխանիկի օգնական։ Տասնյոթ տարեկանում աշխատանքի է անցել Սիմենս և Հալսկե ինժեներական ընկերությունում, որը հիմնականում զբաղված էր հեռագրալարեր անցկացնելով։ 1852 թվականին Մարկուսը տեղափոխվել է Վիեննա, որտեղ սկզբնական շրջանում տեխնիկ է աշխատել ֆիզիկայի ինստիտուտի բժշկական ֆակուլտետում, այնուհետև դարձել է ֆիզիոլոգ պրոֆեսոր Կարլ Լյուդվիգի ասիստենտը։ 1860 թվականին Զիգֆրիդ Մարկուսը բացել է մեխանիկական և էլեկտրական սարքերի ու պարագաների պատրաստման ու նորոգման իր սեփական արհեստանոցները[5]։
Նրա հիմնական գյուտերը վերաբերում են շարժիչներում այրման համակարգերի և հեռագրային վերահաղորդիչ սարքերի բարելավմանը։
Թաղվել է Վիեննայի բողոքականների Hütteldorf գերեզմանատանը, սակայն հետագայում նրա աճյունը տեղափոխվել է Ավստրիայի մայրաքաղաքի Կենտրոնական գերեզմանատուն և ամփոփվել «պատվավոր շիրիմ»-ում։
Մարկուսի արտոնագրերից մի քանիսի հակիրճ նկարագիրը
խմբագրել- 33258, 10 սեպտեմբերի, 1861 թ. - «Ռելեի մագնիսի բարելավում»[6]
- 2058, 6 հունիսի, 1872 թ. -«Վառելանյութն օդին միախառնելու հարմարանք»[7]
- 286030, 2 հոկտեմբերի, 1883 թ. - «Գազով աշխատող շարժիչի բարելավում»[8]
- 306339, 7 հոկտեմբերի, 1884 թ. - «Գազով աշխատող շարժիչներում էլեկտրական բռնկման հարմարանք»[9]
Կայսերական նավատորմի նավապետ Էմիլ ֆոն Վոլգեմուտին զուգահեռ՝ Մարկուսը հայտնագործել է նավերի թնդանոթների արկերի արձակման էլեկտրական սարք[10]։
Գրականություն
խմբագրել- Alexandra Kuhn (Redaktion): Marcus-Wagen: Original und Replika; zum 175. Geburtstag von Siegfried Marcus = Marcus Car: Original and Replica, Marking the 175th Anniversary of the Birth of Siegfried Marcus, herausgegeben vom Technischen Museum Wien 2006, .
- Norbert Böttcher: Siegfried Marcus: bedeutender Ingenieur und vielseitiger Erfinder; vom mecklenburgischen Malchin nach Wien, Herausgegeben von Stiftung Neue Synagoge Berlin, Centrum Judaicum, Hentrich und Hentrich, Teetz 2005, ISBN 3-933471-84-2 (= Jüdische Miniaturen, Band 26).
- Horst Hardenberg: Siegfried Marcus. Mythos und Wirklichkeit. Delius Klasing, Bielefeld 2000, ISBN 3-7688-1266-9 (= Harry Niemann, Armin Hermann (Hrsg.): Wissenschaftliche Schriftenreihe des DaimlerChrysler-Konzernarchivs, Band 3).
- Helmuth Grössing (Hrsg.): Autos, Fahrer, Konstrukteure. Erasmus, Wien 2000, ISBN 3-9500624-5-9
- Hans Seper, Martin Pfundner, Hans Peter Lenz: Österreichische Automobilgeschichte. Eurotax, Wien 1999, ISBN 3-905566-01-X
- Ursula Bürbaumer: Das erste Auto der Welt? Erasmus, Wien 1998, ISBN 3-9500624-2-4
- Alfred Buberl: "Die Automobile des Siegfried Marcus." Edition Tau, Wien 1994, ISBN 3-900977-49-6.
- Hans Seper: Damals als die Pferde scheuten; die Geschichte der österreichischen Kraftfahrt. Österreichischer Wirtschaftsverlag, Wien 1968
- Gustav Goldbeck: Siegfried Marcus, ein Erfinderleben. VDI, Düsseldorf 1961, .
- Erich Kurzel-Runtscheiner - Technisches Museum für Industrie und Gewerbe in Wien Siegfried Marcus, Druck der östereichischen Staatsdruckerei, Vienne, 1930
- Hans Seper - Damals, als die Pferde scheuten, Österreichischer Wirtschaftsverlag, Vienne, 1968
- Horst Hardenberg, Ursula Bürbaumer - Siegfried Marcus. Mythos und Wirklichkeit, collection, Wissenschaftliche Schriftenreihe des DaimlerChrysler Konzernarchivs|numéro dans collection=3, éditeur Delius & Klasing Verlag, Bielefeld, 2000
- Hergé Jacques, Martin - L'histoire de l'automobile des origines à 1900, editeur=Casterman puis Septimus, 1953, réimpression 1981
- Chromos Voir et Savoir - L'Automobile - Tome 1 (Des origines à 1900) - Série 6 - n° 26 - Voiture à benzine de Siegfried Marcus (1888–89 - Autriche) (Chromo de 1954, dessin Jacques Martin)
Պատկերասրահ
խմբագրել-
Վիեննայի Mondscheingasse, 7 շենքը, որտեղ գտնվել է Մարկուսի արհեստանոցներից մեկը
-
Մարկուսի կիսանդրին Վիեննայի տեխնիկական համալսարանի շենքի առջև
-
Մարկուսի շիրիմը Վիեննայի Կենտրոնական գերեզմանատանը
-
Մարկուսի առաջին ավտոմեքենան, 1870
-
Մարկուսի երկրորդ ավտոմեքենան, 1888–89, Վիեննայի տեխնիկայի թանգարան
-
Երկրորդ ավտոմեքենայի շարժիչը
-
Մարկուսի երկրորդ ավտոմեքենայի կրկնօրինակը. 2006 թ.
-
Մարկուսի երկրորդ ավտոմեքենայի շարժիչը. 1888 թ.
-
Քառատակտ շարժիչը, 1887 թ.
-
Քառատակտ շարժիչը, 1888 թ. (Պրահայի տեխնիկայի թանգարան)
-
Հեռագրական սարք, 1861, (Մայնի Ֆրանկֆուրտի Փոստի և հեռահաղորդակցության թանգարան)
-
Wiener Zünder բռնկիչը, 1864 թ. (Վիեննայի տեխնիկայի թանգարան)
-
„Antigraph“, 1850 թ. (հայելային մակերեսներին նկարներ անելու հարմարանք)
-
„Pantograph“, 1855 թ. (նկարները մեծացնող հարմարանք)
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
- ↑ 2,0 2,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
- ↑ Siegfried Marcus - GERMAN INVENTOR (անգլ.)
- ↑ https://www.asme.org/about-asme/who-we-are/engineering-history/landmarks/203-siegfried-marcus-car%7Ctítulo=Siegfried(չաշխատող հղում) Marcus Car|fechaacceso=|autor=|enlaceautor=|fecha=|idioma=|sitioweb=|editorial=}}
- ↑ Report of the Commissioner of Patents, Volume 1, Published 1863, page 494
- ↑ The London Gazette, Part 3 Publisher T. Neuman, 19 July 1872, page 3270
- ↑ Specifications and Drawings of Patents Relating to Electricity Issued by the U. S., Volume 33, Published 1885
- ↑ Specifications and Drawings of Patents Relating to Electricity Issued by the U. S., Volume 37, Published 1886
- ↑ «Electrical discharge of artillery on board men-of-war». Telegraphic Journal and Electrical Review. 16: 442–443. 1885 թ․ մայիսի 16.
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- http://aeiou.iicm.tugraz.at/aeiou.encyclop.m/m138853.htm;internal&action=_setlanguage.action?LANGUAGE=en Արխիվացված 2012-12-30 archive.today
- https://web.archive.org/web/20091220092259/http://www.museum-malchin.de/5.html
- http://media.obvsg.at/DD00039396 Արխիվացված 2007-09-29 Wayback Machine
- https://web.archive.org/web/20080724101058/http://www.virtualvienna.net/columns/duncan/forgotten_inventor.html
- Marcus-Wagen, Technisches Museum Wien
- Archiv für Technikgeschichte: Eine Klingel für die Kaiserin — Techniker und Automobil-Pionier Siegfried Marcus stammt aus Mecklenburg. ÖZ, 27./28. Juni 1998.(Webarchivlink)
- Kurzinformation über die Marcus-Wagen
- ASME Homepage, Abschnitt History
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Զիգֆրիդ Մարկուս» հոդվածին։ |