Վիքիպեդիա

Ժակ լը Գոֆֆ

Այս հոդվածը կարող է վիքիֆիկացման կարիք ունենալ Վիքիպեդիայի որակի չափանիշներին համապատասխանելու համար։
Դուք կարող եք օգնել հոդվածի բարելավմանը՝ ավելացնելով համապատասխան ներքին հղումներ և շտկելով բաժինների դասավորությունը, ինչպես նաև վիքիչափանիշներին համապատասխան այլ գործողություններ կատարելով։

Ժակ Լը Գոֆֆ (ֆր.՝ Jacques Le Goff, ծնվել է 1924 թ. հունվարի 1-ին, Տուլոնում - մահացել է 2014 թ ապրիլի 1-ին, Փարիզում), Ֆրանսիացի պատմագետ, ով Միջնադարի պատմության բեղմնավոր հեղինակներից է (մասնավորապես XII-XIII դարերի)։

Ժակ լը Գոֆֆ
Jacques Le Goff
Ծնվել էհունվարի 1, 1924(1924-01-01)[1][2][3][…]
Տուլոն, Վար, Պրովանս-Ալպեր-Լազուր ափ, Ֆրանսիա[4]
Մահացել էապրիլի 1, 2014(2014-04-01)[1][2][3][…] (90 տարեկան)
Փարիզի 10-րդ շրջան, Փարիզ, Իլ դը Ֆրանս, Ֆրանսիա[4]
ԳերեզմանLanester[5]
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
Դավանանքագնոստիցիզմ
ՈւղղությունԱննալների դպրոց
Մասնագիտությունպատմաբան, Ֆրանսիական դիմադրության մարտիկ, միջնադարագետ և հետազոտող
Հաստատություն(ներ)Հասարակական գիտությունների բարձրագույն դպրոց, Գիտական հետազոտությունների ազգային կենտրոն և Համալսարան Լիլ III
Գործունեության ոլորտմիջնադարի պատմություն և պատմություն
Պաշտոն(ներ)նախագահ
ԱնդամակցությունԵվրոպական ակադեմիա[6], Լեհական գիտությունների ակադեմիա և ԱՄՆ միջնադարի պատմության ակադեմիա[7]
Ալմա մատերԼյուդովիկոս Մեծի լիցեյ, Տիեր լիցեյ և Բարձրագույն նորմալ դպրոց
Տիրապետում է լեզուներինֆրանսերեն[1][8], իտալերեն, անգլերեն, գերմաներեն և լեհերեն
Եղել է գիտական ղեկավարMichel Lauwers?[9], Guy Lobrichon?[9], Jean-Claude Schmitt?[9], Odette Chapelot?[9], Jacques Chiffoleau?[9], Régis Labourdette?[9], Annie Cazenave?[9], Françoise Piponnier?[9], Arturo Roberto Firpo?[9], Alain Boureau?[9], Mario Pilosu?[9], André Guillerme?[9], François Garnier?[9], Colette Ribaucourt?[9], Marie-Claire Gasnault-Beis?[9], Sophie Cassagnes-Brouquet?[9], Martin Nejedlý?[10], Pascal Michon?[11], Rosa Maria Dessì?[12] և Pierre Gibert?
Պարգևներ
ԿուսակցությունՄիացյալ սոցիալիստական կուսակցություն
 Jacques Le Goff Վիքիպահեստում

Ժ. Լը Գոֆֆը Աննալների դպրոցի առաջամարտիկներից է, ով կարևորում է պատմության քաղաքական, դիվանագիտական և պատերազմական թեմաների երկարատև միտումները, որպիսիք գերակայող էին XIX դարի պատմագիտական հետազոտությունների բնագավառում։ 1972-1977 թթ. գլխավորել է École des hautes études en sciences sociales-ը (EHESS)։ Նոր պատմագիտության նշանավոր ներկայացուցիչներից է, որն առնչակցվում է մշակութային պատմությանը։ Ժ. լը Գոֆֆը պնդում է, որ Միջնադարը ձևավորել է սեփական քաղաքակրթությունը, որը տարբեր է թե՛ հունա-հռոմեական անտիկ դարաշրջանից և թե՛ արդի դարաշրջանից։

Կենսագրություն ու ստեղծագործություն

խմբագրել

Միջազգային համբավի հասած պատմագետ Լը Գոֆֆին հաճախ համարում են Աննալների դպրոցի (École des Annales) իսկական հետնորդը, որի հիմնադիր-հայրերն են Լյուսիեն Ֆևրն ու Մարկ Բլոկը։ 1972 թվականին Ժ. Լը Գոֆֆը, Ֆեռնան Բրոդելից հետո գլխավորել է École des hautes études en sciences sociales-ը (EHESS), ում 1977 թվականին փոխարինում է Ֆրանսուա Ֆուրյեն։ Պիեռ Նոռայի հետ միասին համարվում է 1970-ական թթ. Նոր պատմագիտության (Nouvelle histoire) նշանավոր ներկայացուցիչներից մեկը։

Այդ ժամանակներից սկսած նա իրեն նվիրում է միջնադարյան Արևմտյան Եվրոպայի պատմական մարդաբանության հետազոտություններին։ Նա հայտնի է ինքնին "Միջին դարեր" անվան և ժամանակագրության վիճարկմամբ՝ կարևորելով այս ժամանակաշրջանի ձեռքբերումներն ու փոխակերպությունները, մասնավորապես XII դարի Վերածնունդը։

1984 թվականին հրատարակված իր Քավարանի ծնունդը գրքում նա պնդում է, որ քավարանի հղացքը ֆիզիկական տեղանք է, այլ ոչ սոսկ պետության[17]։

2004 թվականին Ժ. Լը Գոֆֆն արժանանում է Պատմության Ա. Հ. Հայնեկեի մրցանակին՝ Արվեստների և գիտությունների Նիդեռլանդական ակադեմիայի կողմից[18]։

Մատենագրություն

խմբագրել

Ստեղծագործություններ

խմբագրել

Ֆրանսերենով

խմբագրել
  • À la recherche du temps sacré, Jacques de Voragine et la Légende dorée, Paris, Perrin, coll. Pour l'histoire, 2011 9782262033927
  • Le Moyen Âge et l'Argent, Perrin, 2010 978-2-262-03260-9
  • Avec Hanka, Gallimard, 2008
  • L'Europe expliquée aux jeunes, Seuil, 2007
  • Héros et merveilles du Moyen Âge, Seuil, 2005
  • Un long Moyen Âge, Paris, Tallandier, 2004 2-84734-179-X
  • Héros du Moyen Âge, Le roi, le saint, au Moyen Âge, Gallimard Quarto, 2004
  • Entretien avec Pierre Soulages à propos des vitraux de Conques. Toulouse, 2003. Le Pérégrinateur Éditeur)
  • À la recherche du Moyen Âge, Louis Audibert, 2003
  • Une histoire du corps au Moyen Âge (avec Nicolas Truong), Liana Lévi, 2003 ;
  • Le Dieu du Moyen Âge, Bayard, 2003
  • L’Europe est-elle née au Moyen Âge ?, Seuil, 2003
  • De la pertinence de mettre une œuvre contemporaine dans un lieu chargé d'histoire, Le Pérégrinateur, 2003
  • Cinq personnages d’hier pour aujourd’hui : Bouddha, Abélard, saint François, Michelet, Bloch, La Fabrique, 2001
  • Marchands et banquiers du Moyen Âge, PUF, 2001
  • Le Sacre royal à l'époque de Saint-Louis, Gallimard, 2001
  • Un Moyen Âge en images, Hazan, 2000
  • Dictionnaire raisonné de l'Occident médiéval (en collaboration avec Jean-Claude Schmidt), Fayard, 1999
  • Saint François d'Assise, Gallimard, collection « à voix haute », 1999 (CD)
  • Un autre Moyen Âge, Gallimard, 1999
  • Le Moyen Âge aujourd'hui, Léopard d'Or, 1998
  • La Bourse et la Vie, Hachette Littératures, 1986
  • Pour l'amour des villes (en collaboration avec Jean Lebrun), Textuel, 1997
  • La Civilisation de l'Occident Médiéval, Flammarion, 1997
  • Une vie pour l'histoire (entretiens avec Marc Heurgon), La Découverte, 1996
  • L'Europe racontée aux jeunes, Seuil, 1996
  • Saint Louis, Gallimard, 1996
  • L'Homme médiéval (dir.), Seuil, 1994
  • La Vieille Europe et la nôtre, Seuil, 1994
  • Le XIIIe : l'apogée de la chrétienté, Bordas, 1992
  • Gallard, passeport 91-92 : une œuvre d'art à la rencontre de…, Fragments, 1992
  • Histoire de la France religieuse (dir., avec René Rémond), 4 volumes, Seuil, 1988-1992
  • L'État et les Pouvoirs, (dir.), Seuil, 1989
  • Histoire et mémoire, Gallimard, 1988
  • Intellectuels français, intellectuels hongrois, XIIe-XXe siècle, Éditions du CNRS, 1986
  • Crise de l'urbain, futur de la ville : actes, Economica, 1986
  • L'Imaginaire médiéval, Gallimard, 1985
  • La Naissance du purgatoire, Gallimard, 1981
  • La Nouvelle Histoire (en collaboration avec Jacques Revel), Éditions Retz, 1978
  • Pour un autre Moyen Âge, Gallimard, 1977
  • Faire de l'histoire (dir., avec Pierre Nora), 3 volumes, Gallimard, 1974
  • Les Propos de Saint Louis, Gallimard, 1974
  • Hérésie et sociétés dans l'Europe pré-industrielle, XIe-XVIIIe: communications et débats du colloque de Royaumont, EHESS, 1968
  • La civilisation de l'Occident médiéval, Arthaud, 1964
  • Rédaction d’un manuel d’histoire pour Կաղապար:4e, 1962
  • Marchands et banquiers au Moyen Âge, Le Seuil, 1957
  • Les Intellectuels au Moyen Âge, Collections Microcosme "le Temps qui court", Le Seuil, 1957.

Անգլերենով

խմբագրել
  • Time, Work, & Culture in the Middle Ages, translated by Arthur Goldhammer. (Chicago & London։ University of Chicago Press, 1980)
  • Constructing the Past: Essays in Historical Methodology, edited by Jacques Le Goff and Pierre Nora. (Cambridge։ Cambridge University Press, 1985)
  • The Medieval Imagination, translated by Arthur Goldhammer. (Chicago & London։ University of Chicago Press, 1988)
  • Your Money or Your Life: Economy and Religion in the Middle Ages, translated by Patricia Ranum. (New York ։ Zone Books, 1988)
  • Medieval Civilization, 400-1500, translated by Julia Barrow. (Oxford։ Blackwell, 1988)
  • The Medieval World, edited by Jacques Le Goff, translated by Lydia G. Cochrane. (London։ Parkgate, 1990)
  • The Birth of Purgatory, translated by Arthur Goldhammer. (Aldershot։ Scolar Press, 1990)
  • History and Memory, translated by Steven Rendall and Elizabeth Claman. (New York։ Columbia University Press, 1992)
  • Intellectuals in the Middle Ages, translated by Teresa Lavender Fagan. (Oxford։ Blackwell, 1993)
  • Saint Louis (Paris։ Gallimard, 1996)
  • Saint Francis of Assisi, trans. Christine Rhone (London։ Routledge, 2003)
  • The Birth of Europe, translated by Janet Lloyd. (Oxford։ Blackwell, 2005)

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ 2,0 2,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  3. ↑ 3,0 3,1 BeWeB
  4. ↑ 4,0 4,1 Fichier des personnes décédées mirror
  5. ↑ https://avis-de-deces.ouest-france.fr/20210920/jacques-legoff-1113133
  6. ↑ https://www.ae-info.org/ae/User/Le_Goff_Jacques
  7. ↑ 7,0 7,1 https://www.medievalacademy.org/page/CompleteCorrFellow
  8. ↑ CONOR.Sl
  9. ↑ 9,00 9,01 9,02 9,03 9,04 9,05 9,06 9,07 9,08 9,09 9,10 9,11 9,12 9,13 9,14 9,15 Agence bibliographique de l'enseignement supérieur (France) Système universitaire de documentation (ֆր.) — Montpellier: ABES, 2001.
  10. ↑ https://www.theses.fr/1995EHES0336
  11. ↑ https://www.theses.fr/1995EHES0074
  12. ↑ https://www.theses.fr/1993EHES0319
  13. ↑ http://www.cnrs.fr/fr/recherche/prix/medaillesor.htm
  14. ↑ https://www.cnrs.fr/fr/personne/jacques-le-goff
  15. ↑ https://www.whoswho.fr/decede/biographie-jacques-le-goff_13181
  16. ↑ https://www.unipr.it/ateneo/chi-siamo/lauree-honoris-causa
  17. ↑ purgatory, page 4 of 6
  18. ↑ «Press release at KNAW website». Արխիվացված է օրիգինալից 2006 թ․ հունիսի 18-ին. Վերցված է 2013 թ․ դեկտեմբերի 14-ին.
  • Miri Rubin, ed. The Work of Jacques Le Goff and the Challenges of Medieval History (Cambridge։ Boydell, 1997).
  • Utz, Richard. "'Mes souvenirs sont peut-être reconstruits': Medieval Studies, Medievalism, and the Scholarly and Popular Memories of the 'Right of the Lord's First Night,'" Philologie im Netz 31 (2005), 49-59. (on Le Goff's autobiographical À la recherche du moyen âge. Paris։ Louis Audibert, 2003).

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժակ լը Գոֆֆ» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wiki.x.io/w/index.php?title=Ժակ_լը_Գոֆֆ&oldid=9414700» էջից