Ժողովող

Աստվածաշնչի քսանեւմեկերորդ գիրքը, որը բաղկացած է 12 գլուխներից

Ժողովող (եբրայերեն՝ קהלת‎, Կոհելեթ. հին հունարեն՝ Εκκλησιαστής, Եկլեզիաստես), Աստվածաշունչ մատյանի Հին Կտակարանի կանոնի գրքերից մեկը, պատկանում է իմաստության գրքերի թվին։ Ըստ հուդայականության և քրիստոնեական ավանդության գրքի հեղինակը Իսրայելի թագավոր Դավթի որդի Սողոմոնն է։ Սակայն ժամանակակից ուսումնասիրողների կարծիքով գիրքը գրվել է մ.թ.ա. IV-III դդ.։ Գիրքն ըստ բնույթի իմաստուն մտքերի, կյանքի, մահվան, երջանկության, մարդկային գործունեության տարբեր ոլորտների մասին խորհրդածությունների հավաքածու է։

Ժողովող
եբրայերեն՝ מְגִלַּ‏ת קֹ‏הֶ‏לֶ‏ת
Տեսակկրոնական գիրք և Աստվածաշնչի գիրք
Ժանրwisdom literature?
Կազմված էԺողովող 1, Ժողովող 2, Ժողովող 3, Ժողովող 4, Ժողովող 5, Ժողովող 6, Ժողովող 7, Ժողովող 8, Ժողովող 9, Ժողովող 10, Ժողովող 11 և Ժողովող 12
Մասն էFive Megillot?, Կտուվիմ, Հին Կտակարան և Sapiential Books?
Բնօրինակ լեզուեբրայերեն
ՆախորդԱռակներ
ՀաջորդԵրգ երգոց
ՎիքիդարանԺողովող
 Book of Ecclesiastes Վիքիպահեստում

Անվան ծագում

խմբագրել

Գրքի հեղինակը իրեն կոչում է «Ժողովող» (Դաւթի որդու՝ Երուսաղէմում Իսրայէլի թագաւոր Ժողովողի խօսքերը (ա։1))։ Ըստ ուսումնասիրողների, այդ անունը, հավանաբար, մատնանշում է Սողոմոնի կյանքի երկու իրադարձություններ, որոնց մասին հիշատակվում է Հին Կտակարանում։ Առաջին դրվագն այն է, երբ Սողոմոնը իմաստություն է ստացել Գաբավոնում, «բազմամարդ ժողովրդի մեջ» (Գ Թագ., գ։8), երկրորդը՝ երբ Երուսաղեմի տաճարի օծման առթիվ ժողովել է իսրայելցիներին ու օրհնել ժողովրդին՝ ժողովը (քահալ) (Գ Թագ, ը։2 և 14)[1]։

Գիրքը գրված է հանգավոր արձակով, բազմաթիվ զուգահեռականություններով ու տարբեր ձևերի մեջ առնված միևնույն գաղափարի կրկնությամբ։ Նախադասությունները սովորաբար երկար են և խճճված։ Կան սիրելի բառեր ու արտահայտություններ («ունայն է», «արեգակի ներքո», «իմաստություն»)[2]։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. Գ. Դարբինյան, Ներածություն Հին Կտակարանի, Էջմիածին, 2000, էջ 211։
  2. Նույնը, էջ 217։

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
 Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժողովող» հոդվածին։
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժողովող» հոդվածին։