Ծերունի Մասեհյան
Ծերունի Մասեհյան (դասական ուղղագրությամբ՝ Ծերունի Մասեհեան, 1811), 19-րդ դարի իրանահայ արքունական ոսկերիչ է եղել, ով հայտնի է որպես Իրանի ամենաթանկագին զարդերից մեկի՝ ադամանդակուռ գլոբուսի պատրաստման խմբի ղեկավար, և Շեկսպիրի ու Բայրոնի ամենահայտնի հայերեն ու պարսկերեն թարգմանչի՝ իրանահայ դեսպան Հովհաննես Մասեհյանի հայր։
Ծերունի Մասեհեան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1811 |
| Քաղաքացիություն | Իրան |
| Ազգություն | հայ |
| Մասնագիտություն | ոսկերիչ |
| Ամուսին | Աննա Երվանդյան |
| Երեխաներ | Հովհաննես Մասեհյան |
Կենսագրություն
խմբագրելԾերունի Մասեհյանը ծնվել է 1811 թվականին։
Նա ամուսնացել է Աննա Երվանդյանի հետ, ով Անտոն-խան Երվանդյանի քույրն է եղել։ Անտոն-խան Երվանդյանը Նասեր Էդ Դին շահի թագաժառանգի՝ Մոզաֆֆար Էդ Դին Միրզայի ֆրանսերենի ուսուցիչն է եղել՝ այն ժամանակ դրսում ուսումնառած հատուկենտ մարդկանցից[1][2]։
Գործունեություն
խմբագրել
Մասեհյանը 50 տարի աշխատել է որպես Նասեր էդ Դին շահի արքունական «զարգար բաշիի» (ոսկերչապետի), և ստացել բազում գովասանագրեր։
Նրա ամենահայտնի գործն ադամանդակուռ գլոբուսն է, որը պատրաստվել է Նասեր Էդ Դին շահի պատվերով 1875 թվականին գլխավորելով որկերիչների մի խումբ։ Գլոբուսում օգտագործվել է՝
- Մաքուր ոսկի՝ 34 կգ
- Թանկարժեք քարեր՝ 3656
- Թանկարժեք քարի տեսակներ՝ ադամանդ, զմրուխտ, հակինթ, փիրուզ և մարգարիտ
- Թանկարժեք քարերի քանակ՝ 51366 հատ
Այն համարվում է Իրանի ազգային հարստություն և այժմ պահվում է Իրանի կենտրոնական բանկի գոհարեղենի թանգարանում։
Աղբյուրներ
խմբագրելՊարսկերեն՝ Ժանեթ Լազարյան, «Ոսկերիչներ և արծաթագործներ», Իրանահայերի հանրագիտարան։ Հիրմանդ տպագրատուն, Թեհրան։ էջ. 463։ պարս.՝ لازاریان، ژانت د (۱۳۸۲). «طلاسازان و نقرهسازان». دانشنامه ایرانیان ارمنی.
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Անուշիկ Մալեքի. «Հայերը և Մեջլիսը. Օրենսդրության վեցերրորդից քսանչորրորդ շրջանները, «Պայման» եռամսյագիր (48),[[պարսկերեն|պարս.]]՝ ارمنیان و مجلس؛از دوره ششم تا بیست و چهارم قانون گذاری». Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ հունվարի 14-ին. Վերցված է 2022 թ.-ի հունվարի 14-ին.
{{cite web}}: URL–wikilink conflict (օգնություն) - ↑ «Հովհաննես խան-Մասեհյան. Իրանահայ դեսպանը Պատսկաստանի հինգ շահերի օրոք». 2013 թ.-ի մայիս 21. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 19-ին. Վերցված է 2022 թ.-ի հունվարի 14-ին.