Կիրիլ Գևորգյան
Կիրիլ Գևորգյան (ապրիլի 8, 1953, Մոսկվա, ԽՍՀՄ), հայ ծագումով ռուսաստանյան դիվանագետ, իրավաբան, Ռուսաստանի ԱԳՆ իրավական դեպարտամենտի տնօրեն։ Ունի արտակարգ և լիազոր դեսպանի դիվանագիտական աստիճան[1]։ ՄԱԿ-ի միջազգային իրավունքի հանձնաժողովի անդամ է (2012-2016 թվականներ) և Հաագայի միջնորդ դատարանի մշտական պալատի անդամ (2010 թվականի հունիսի 1-ից)[2]։ 2014 թվականի նոյեմբերին ընտրվել Է ՄԱԿ-ի Միջազգային դատարանի դատավոր Ռուսաստանից (պաշտոնն ստանձնել է 2015 թվականի փետրվարին)[3]։
| Կիրիլ Գևորգյան | |
| Կրթություն՝ | Միջազգային հարաբերությունների Մոսկվայի պետական ինստիտուտ |
|---|---|
| Մասնագիտություն՝ | դիվանագետ և դատավոր |
| Ծննդյան օր | ապրիլի 8, 1953 (71 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսաստան
|
| Պարգևներ |
   և  |
2021 թվականի փետրվարի 8-ին Գեւորգյանը ընտրվել է Հաագայի Արդարադատության միջազգային դատարանի նախագահի տեղակալ՝ այդ պաշտոնում փոխարինելով Շուե Հանքինին[4]։
Կենսագրություն
խմբագրել1975 թվականին ավարտել է Մոսկվայի միջազգային հարաբերությունների պետական ինստիտուտի միջազգային իրավունքի ֆակուլտետը։ Տիրապետում է ֆրանսերեն և անգլերեն լեզուներին։
1975 թվականից ԱԳՆ համակարգում է։ Տարբեր դիվանագիտական պաշտոններ է զբաղեցրել նախարարության կենտրոնական ապարատում և արտերկրում։
- 1993-1997 թվականներ՝ Ֆրանսիայում Ռուսաստանի Դաշնության դեսպանության խորհրդական։
- 1997-2003 թվականներ՝ ՌԴ ԱԳՆ իրավական դեպարտամենտի տնօրենի տեղակալ։
- 2003 թվականի օգոստոսի 20-ից 2009 թվականի նոյեմբերի 5-ը՝ Նիդերլանդների Թագավորությունում Ռուսաստանի Դաշնության արտակարգ և լիազոր դեսպան, և համատեղության կարգով՝ Հաագայում քիմիական զենքի արգելման կազմակերպությունում մշտական ներկայացուցիչ։
- 2009 թվականի դեկտեմբերի 16-ից 2015 թվականի փետրվարի 1-ը՝ Ռուսաստանի ԱԳՆ իրավական դեպարտամենտի տնօրեն։
- 2015 թվականի փետրվարի 6-ից՝ Արդարադատության միջազգային դատարանի դատավոր։
- 2016 թվականի հունվարի 2՝ ազատվել է ՌԴ ԱԳՆ կոլեգիայի անդամի պարտականություններից։
- 2021 թվականի փետրվարի 8-ից՝ Արդարադատության միջազգային դատարանի նախագահի տեղակալ։
Ընտանիք
խմբագրելԱմուսնացած է, ունի երկու դուստր։ Կինը ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստուհի Մարինա Նեյոլովան է։
Պարգևներ
խմբագրել- Ռուսաստանի Դաշնության Նախագահի շնորհակալագիր (2002 թվականի օգոստոսի 5)՝ ԱՊՀ ուղղությամբ ակտիվ և արդյունավետ դիվանագիտական գործունեության համար[5]։
- Պատվո շքանշան (2008 թվականի փետրվարի 11)՝ Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին քաղաքական կուրսի իրականացման գործում ունեցած մեծ ավանդի, երկարամյա անբասիր դիվանագիտական ծառայության համար[6]։
- Բարեկամության շքանշան (2010 թվականի հոկտեմբերի 29)՝ Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին քաղաքական կուրսի իրականացման գործում ունեցած մեծ ավանդի և երկարամյա բարեխիղճ աշխատանքի, գիտամանկավարժական գործունեության մեջ ունեցած վաստակի և բարձր որակավորում ունեցող կադրերի պատրաստման համար[7]։
- Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի պատվոգիր (2011 թվականի սեպտեմբերի 20)՝ Ռուսաստանի Դաշնության շահերի պաշտպանության ակտիվ աշխատանքի համար[8]։
Դիվանագիտական աստիճան
խմբագրելԾանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 «Указ Президента Российской Федерации от 29.08.2007 г. № 1126 «О присвоении Геворгяну К. Г. дипломатического ранга Чрезвычайного и Полномочного Посла»». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հունվարի 2-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 18-ին.
- ↑ «Members of the Permanent Court of Arbitration» (անգլերեն). Permanent Court of Arbitration. 2014 թ․ օգոստոսի 21. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ օգոստոսի 26-ին. Վերցված է 2014 թ․ օգոստոսի 22-ին.
- ↑ Глава правового департамента МИД России избран членом Суда ООН
- ↑ Mirror-Spectator, The Armenian (2021 թ․ փետրվարի 11). «Judge Kirill Gevorgian of Russia Elected VP of International Court of Justice». The Armenian Mirror-Spectator (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 6-ին.
- ↑ Распоряжение Президента Российской Федерации от 05.08.2002 г. № 365-рп «О поощрении сотрудников Министерства иностранных дел Российской Федерации»
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 11.02.2008 г. № 184 «О награждении государственными наградами Российской Федерации работников Министерства иностранных дел Российской Федерации»
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 29.10.2010 г. № 1303 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
- ↑ Распоряжение Президента Российской Федерации от 20.09.2011 г. № 645-рп «О поощрении»
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 08.10.1998 г. № 1206 «О присвоении дипломатического ранга»
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 25.08.2004 г. № 1110 «О присвоении дипломатических рангов»