Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Հաբեթ (այլ կիրառումներ)

Հաբեթ (հին հունարեն՝ Ἰαπετός), Սատուրնի արբանյակն է, հայտնաբերվել է Ջովանի Կասինիի կողմից 1671 թվականին։

Հաբեթ
Հայտնաբերումը
Հայտնաբերել է Ջովանի Կասինի
Հայտնաբերման ամսաթիվը 25 հոկտեմբեր 1671
Ուղեծրի տվյալները
Ուղեծրի միջին շառավիղը 3 560 820 կմ
Էքսցենտրիսիտետը 0,0286125
Սիդերիկ պարբերությունը 79,3215 Երկրային օր
Թեքվածությունը 15,47° (Սատուրնի հասարակածի նկատմամբ)
Արբանյակը Սատուրնի
Ֆիզիկական տվյալները
Չափերը 1492,0×1492,0×1424,0 կմ
Մակերևույթի մակերեսը 6 700 000 կմ2
Զանգվածը (1,805635 ± 0,000375) × 1021 կգ
Միջին խտությունը 1,083 ± 0,0066 գ/սմ3
Հասարակածային մակերևութային ձգողությունը 0,223 մ/վ2
Պտույտի պարբերությունը Սինքրոն
Առանցքի թեքումը 0օ
Ալբեդոն 0,05–0,5

Ֆիզիկական բնութագրեր

խմբագրել
 
Չափերի համեմատություն Հաբեթի (ներքևի ձախ), Լուսնի (վերին ձախ) և Երկրի միջև:

1469 կիլոմետր (913 մղոն) տրամագիծ ունի: Հաբեթի ցածր խտությունը ցույց է տալիս, որ այն հիմնականում բաղկացած է սառույցից՝ միայն փոքր քանակությամբ (~20%) քարքարոտ նյութերով[1]:

Ի տարբերություն մեծ արբանյակների մեծ մասի, նրա ընդհանուր ձևը ոչ գնդաձև է, ոչ էլիպսաձև, այլ ունի ուռուցիկ գոտկատեղ և ճզմված ձողեր[2]: Նրա եզակի հասարակածային լեռնաշղթան (տես ստորև) այնքան բարձր է, որ տեսանելիորեն աղավաղում է Հաբեթի ձևը նույնիսկ հեռվից դիտելիս: Այս հատկանիշները հաճախ հանգեցնում են նրան, որ այն բնութագրվում է որպես ընկույզաձև: Նրա հեռավորությունը Սատուրնից միջին 3,56 միլիոն կմ, աֆելիում 3,91 միլիոն կմ իսկ պերեհելիում 3,12 միլիոն կմ: Հաբեթը մեծ խառնարաններով է, և Cassini-ի նկարները ցույց են տվել մեծ հարվածային ավազաններ, որոնցից առնվազն հինգն ունեն ավելի քան 350 կմ (220 մղոն) լայնություն: Ամենամեծը՝ Turgis-ը, ունի 580 կմ տրամագիծ (360 մղոն)[3]; նրա եզրը չափազանց զառիթափ է և ներառում է մոտ 15 կմ (9,3 մղոն) բարձրություն ունեցող խութ: Հայտնի է, որ Հաբեթը աջակցում է երկարատև սողանքներին կամ փոթորիկներին, որոնք, հնարավոր է, կրում են սառույցի սահում[4]:

Երկու Հաբեթյան կիսագնդերի գույների տարբերությունը ապշեցուցիչ է: Առաջատար կիսագունդը և կողմերը մուգ են (ալբեդո 0,03–0,05)՝ թեթև կարմրավուն շագանակագույն գույնով, մինչդեռ հետևող կիսագնդի և բևեռների մեծ մասը վառ են (ալբեդո 0,5–0,6, գրեթե նույնքան վառ, որքան Եվրոպան):

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. Castillo-Rogez, J. C.; Matson, D. L.; Sotin, C.; Johnson, T. V.; Lunine, Jonathan I.; Thomas, P. C. (2007). «Iapetus' geophysics: Rotation rate, shape, and equatorial ridge». Icarus. 190 (1): 179–202. Bibcode:2007Icar..190..179C. doi:10.1016/j.icarus.2007.02.018.
  2. «Idiosyncratic Iapetus: Science News Online, Aug. 18, 2007». www.sciencenews.org. Արխիվացված է օրիգինալից 2007-10-13-ին. Վերցված է 2025-01-11-ին.
  3. «Iapetus: Turgis». Gazetteer of Planetary Nomenclature. USGS Astrogeology. Վերցված է 2009-01-10-ին.
  4. «BBC News - Saturn moon Iapetus' huge landslides stir intrigue». BBC Online. Վերցված է 30 July 2012-ին.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հաբեթ (արբանյակ)» հոդվածին։