Մայքլ Պորտիլո
Մայքլ Դենզիլ Խավիեր Պորտիլո (անգլ.՝ Michael Denzil Xavier Portillo; մայիսի 26, 1953[1][2], Bushey, Hertsmere, Հարթֆորշիր, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն), բրիտանացի քաղաքական գործիչ և լրագրող, Ջոն Մեյջորի կաբինետի անդամ, BBC-ի ծրագրերի հաղորդավար։
| Մայքլ Պորտիլո | |
 | |
| Կուսակցություն՝ | Մեծ Բրիտանիայի պահպանողական կուսակցություն |
|---|---|
| Ծննդյան օր՝ | մայիսի 26, 1953[1][2] (71 տարեկան) |
| Ծննդավայր՝ | Bushey, Hertsmere, Հարթֆորշիր, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն |
| Հայր՝ | Luis Gabriel Portillo? |
Կենսագրություն
խմբագրելՎաղ տարիներ
խմբագրելԻսպանացի արիստոկրատ և Իսպանիայի քաղաքացիական պատերազմի մասնակից Լուիս Գաբրիել Պորտիլոյի որդին, որն արտագաղթել է Մեծ Բրիտանիա, և շոտլանդացի Կորա Վալդգրեյվ Բլայթը (Cora Waldegrave Blythe)[3]:
1975 թվականին գերազանցությամբ ավարտել է Քեմբրիջի համալսարանի Փիթերհաուս քոլեջը, որտեղ սովորել է պատմություն, և որոշ ժամանակ աշխատել է բեռնափոխադրող ընկերությունում[4]:
Քաղաքական կարիերա
խմբագրել1976-1979 թվականներին աշխատել Է Պահպանողական կուսակցության հետազոտական դեպարտամենտում (Conservative Research Department), 1979-1981 թվականներին՝ էներգետիկայի նախարար Դևիդ Հաուելի խորհրդական, 1981-1983 թվականներին՝ նավթի արդյունաբերության խորհրդատու, առևտրի նախարար Սեսիլ Պարկինսոնի և կանցլեր Նայջել Լոուսոնի խորհրդական 1983-1984 թվականներին։ 1983 թվականին Բիրմինգհեմ Փերրի Բարր ընտրատարածքում Համայնքների պալատում ընտրվելու անհաջող փորձ է կատարել։ 1984 թվականին հաղթել է լրացուցիչ ընտրություններում Էնֆիլդ Սաութգեյթ ընտրատարածքում (Մեծ Լոնդոն) և պահպանել է այդ տեղը մինչև 1997 թվականի ընտրություններում պարտությունը։ 1999 թվականին Ալան Քլարկի մահից հետո նա լրացուցիչ ընտրություններում հաղթել է իր Քենսինգթոն օկրուգում և Չելսիում (նաև Մեծ Լոնդոնում)։ 2000-2001 թվականներին եղել է Գանձապետարանի ստվերային կանցլեր[5]։
1992 թվականի ապրիլի 11-ից մինչև 1994 թվականի հուլիսի 20-ը Պորտիլոն զբաղեցրել է Գանձապետարանի գլխավոր քարտուղարի պաշտոնը Ջոն Մեյջորի կաբինետում, 1994 թվականի հուլիսի 20-ից մինչև 1995 թվականի հուլիսի 5-ը՝ զբաղվածության նախարար, 1995 թվականի հուլիսի 5-ից մինչև 1997 թվականի մայիսի 5-ը՝ պաշտպանության նախարար[6]։ 1997 թվականի խորհրդարանական ընտրություններում պարտվեց իր ընտրատարածքում և կորցրեց իր տեղը խորհրդարանում, ինչպես նաև Պահպանողական կուսակցության առաջնորդի պաշտոնում Ջոն Մայորին հաջորդելու հնարավորությունները:
2001 թվականի խորհրդարանական ընտրություններում Պորտիլոն իր ընտրատարածքում հաղթեց ձայների 54,4% արդյունքով (1999 թվականին նա ստացավ 56,4 %)[7]։
Այս ընտրություններում պահպանողականների պարտությունից հետո կուսակցության առաջնորդ Ուիլյամ Հեյգը հրաժարական տվեց, և տեղի ունեցան նրա իրավահաջորդի ընտրությունները: Պորտիլոն հաղթել է քվեարկության առաջին փուլում 2001 թվականի հուլիսի 10-ին, իսկ երկրորդ փուլում՝ հուլիսի 12-ին։ Հուլիսի 17-ին կայացած երրորդ փուլում Քենեթ Քլարկը ստացել է 59 ձայն, Յան Դունկան Սմիթը՝ 54, իսկ Պորտիլոն՝ 53: Ըստ կանոնակարգի՝ նա դուրս է մնացել քվեարկության հաջորդ փուլերից, և կուսակցության նոր առաջնորդ է դարձել Յան Դունկան Սմիթը[8]։
Պորտիլոն հրաժարվեց մասնակցել 2005 թվականի ընտրություններին և թողեց քաղաքական գործունեությունը[9]։
Լրագրողական կարիերա
խմբագրել1997 թվականի ընտրություններում պարտվելուց հետո Պորտիլոն զբաղվեց լրագրությամբ՝ նա սյունակ վարեց The Scotsman-ում, 4-րդ ալիքի քաղաքական ծրագիր, որը կոչվում էր Portillo's Progress և BBC 2-ի Great Railway Journeys երկաթուղային ճանապարհորդության ծրագիր, ինչպես նաև ռադիոհաղորդումներ վարեց Վագների և Իսպանական քաղաքացիական պատերազմի մասին: 1997 թվականի ընտրություններում պարտվելուց հետո Պորտիլոն զբաղվեց լրագրությամբ՝ նա սյունակ վարեց The Scotsman-ում, 4-րդ ալիքի քաղաքական ծրագիր, որը կոչվում էր Portillo's Progress և BBC 2-ի Great Railway Journeys երկաթուղային ճանապարհորդության ծրագիր, ինչպես նաև ռադիոհաղորդումներ վարեց Վագների և Իսպանական քաղաքացիական պատերազմի մասին[10]։
Գործնական կարիերա
խմբագրել2002 թվականի սեպտեմբերից մինչև 2006 թվականի մայիսը եղել է բրիտանական BAE Systems պաշտպանական ընկերության տնօրենների խորհրդի անդամ, 2006 թվականի փետրվարից Ամերիկյան Kerr-McGee նավթագազային կորպորացիայի տնօրենների խորհրդի անդամ[11]։
Անձնական կյանք
խմբագրելՊորտիլոն 1982 թվականից ամուսնացած է Քերոլին Իդիի հետ, թեև հրապարակային հայտարարություններ է արել երիտասարդ տարիներին միասեռական հարաբերությունների փորձ ունենալու մասին։ Մամուլը նաև քննարկում է նրա հնարավոր վեպերը, որոնց առկայությունն ինքը հերքում է[12]։
Մշակույթում
խմբագրել
1997 թվականի ընտրություններում Պորտիլոյի հանկարծակի պարտությունը, երբ նա զիջեց քիչ հայտնի աշխատավոր Սթիվեն Թվիգին, ընկալվեց որպես քաղաքական սենսացիա և պահպանողականների առաջիկա պարտության առաջին նշանը: Արդյունքում անգլերեն լեզու է մտել «Portillo moment» նոր իդիոմատիկ արտահայտությունը, որը նշանակում է հասարակության մեջ քաղաքական տրամադրությունների կտրուկ փոփոխություն[13][14]։
Իր հուշերում Մարգարետ Թետչերը երկու անգամ հիշատակում է Մայքլ Պորտիլոյին։ Նրա խոսքով՝ 1979 թվականին նա, լինելով CRD-ի աշխատակից, իր համար նախնական տեղեկատվություն էր պատրաստում իր՝ որպես Պահպանողական կուսակցության առաջնորդի առաջին հաղթական ընտրարշավի մամուլի ասուլիսներից առաջ, և նա արդեն այն ժամանակ գնահատել էր նրա ունակությունները և համարել, որ նա պետք է և կարող է լավ քաղաքական կարիերա ունենալ[15]։ Նկարագրելով 1990 թվականին իր հրաժարականի հետ կապված իրադարձությունները՝ Թետչերը Պորտիլոյին անվանում է նրանց թվում, ովքեր համոզել են նրան չանել այդ քայլը և հետևյալ կերպ նկարագրում է նրա դիրքորոշումը՝
Անկասկած, նա կրակոտ կողմնակից էր բոլոր այն գաղափարներին, որոնք մենք պաշտպանում էինք:Բնօրինակ տեքստ (անգլ.)– He was beyond any questioning a passionate supporter of everything we stood for.
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 Internet Movie Database — 1990.
- ↑ 2,0 2,1 Munzinger Personen (գերմ.)
- ↑ «Cora Blyth de Portillo» (անգլերեն). Herald Scotland. 2014-04-19. Արխիվացված է օրիգինալից 2014-05-10-ին. Վերցված է 2015-06-21-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «Michael Portillo» (անգլերեն). BBC Two. 2003-09-11. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-04-ին. Վերցված է 2015-06-21-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «CV: Michael Portillo» (անգլերեն). BBC News. Արխիվացված է օրիգինալից 2015-10-06-ին. Վերցված է 2015-06-21-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «Holders of ministerial office in the Conservative Government 1979-1997» (PDF). Parliamentary Information List (անգլերեն). UK Parliament. 2008-03-11. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2016-03-05-ին. Վերցված է 2015-06-24-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «Kensington & Chelsea». Vote 2001 (անգլերեն). BBC News. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-07-ին. Վերցված է 2015-06-24-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ Nigel Gervas Meek Conservative Party Politicians at the Turn of the 20th/21st Centuries: Their Attitudes, Behaviour and Background. — Lulu.com, 2012. — P. 220—221. — ISBN 978-14-7170-080-4
- ↑ «Portillo's tips for ousted Twigg». Election 2005 (անգլերեն). BBC News. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-07-ին. Վերցված է 2015-06-24-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «Michael Portillo». The Moral Mase (անգլերեն). BBC Radio 4. Արխիվացված է օրիգինալից 2014-12-30-ին. Վերցված է 2015-06-21-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «Michael Portillo». Bae Systems Plc (BA/:London) (անգլերեն). Bloomberg Business. Արխիվացված է օրիգինալից 2015-06-25-ին. Վերցված է 2015-06-24-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ Sam Marsden (2014-05-04). «Michael Portillo photographed leaving flat of young female researcher from television show Great British Railway Journeys who is 34 years his junior (but he insists she is just a good friend)» (անգլերեն). MailOnline. Արխիվացված է օրիգինալից 2015-06-25-ին. Վերցված է 2015-06-24-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ Miles Kington (1997-05-12). «So where were you when Portillo fell?» (անգլերեն). The Independent. Արխիվացված է օրիգինալից 2015-06-25-ին. Վերցված է 2015-06-24-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ Ashley Cowburn (2014-12-27). «Big beasts of Westminster facing their own Portillo moment» (անգլերեն). The Guardian. Արխիվացված է օրիգինալից 2015-06-25-ին. Վերցված է 2015-06-24-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ Margaret Thatcher The Path to Power. — Harper Press, 1995. — P. 443. — ISBN 978-0-00-745662-8
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- «Тори начали гонку за лидерство». Русская служба Би-би-си. 2001-06-13. Արխիվացված է օրիգինալից 2015-06-24-ին. Վերցված է 2015-06-24-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - «Michael Portillo» (անգլերեն). Twitter. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-11-ին. Վերցված է 2015-06-23-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն)
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մայքլ Պորտիլո» հոդվածին։ |