Միխայիլ Զուրաբով
Միխայիլ Յուրիի Զուրաբով (ռուս.՝ Михаил Юрьевич Зурабов, հոկտեմբերի 3, 1953, Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս պետական գործիչ և դիվանագետ։
| Միխայիլ Զուրաբով | |
| |
| Կրթություն՝ | Պետական կառավարման ինստիտուտ և Ֆիզիկա-մաթեմատիկական լիցեյ № 239 |
|---|---|
| Մասնագիտություն՝ | դիվանագետ և քաղաքական գործիչ |
| Ծննդյան օր | հոկտեմբերի 3, 1953 (71 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
|
| Պարգևներ |
 |
Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի խորհրդական (1998-1999 թվականներին և 2007-2009 թվականներին)։ Ռուսաստանի Դաշնության առողջապահության և սոցիալական զարգացման նախարար (2004 թվականի մարտի 9-ից մինչև 2007 թվականի սեպտեմբերի 12-ը)։ Ուկրաինայում Ռուսաստանի Դաշնության արտակարգ և լիազոր դեսպան (2009 թվականի օգոստոսի 5-ից մինչև 2016 թվականի հուլիսի 28-ը)[1]։ Ուկրաինայի հետ առևտրատնտեսական հարաբերությունների զարգացման հարցերով Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի հատուկ ներկայացուցիչ (2010 թվականի հունվարի 19-ից մինչև 2016 թվականի օգոստոսի 4-ը)։
Կենսագրություն
խմբագրելԾնվել է Լենինգրադում (ներկայումս՝ Սանկտ Պետերբուրգ)։ Հայրը ԽՍՀՄ ծովային նավատորմի նախարարության բարձրաստիճան աշխատակից, «ԿՈՍՊԱՍ-ՍԱՐՍԱՏ» նավերի և ինքնաթիռների վթարային փրկարարական միջազգային տիեզերական համակարգի մշակող Յուրի Գրիգորիևիչ Զուրաբովն է։ Մայրը կենսաբանական գիտությունների դոկտոր և մանրէաբան գիտնական Էնգելինա Ռոբերտովնան է։
Մասնագիտությամբ տնտեսագետ-կիբեռնետիկ է։ Գիտությունների թեկնածու[2]։ 1978-1981 թվականներին եղել է համակարգային հետազոտությունների Համամիութենական գիտահետազոտական ինստիտուտի ասպիրանտ։ Զուրաբովի հետագա կարիերան սերտորեն կապված է նախարար Ադամովի գերատեսչության կառույցների և նրան մոտ կանգնած կազմակերպությունների հետ։ Այսպես, արդեն 1988 թվականին Զուրաբովը զբաղեցրել է «Կոնվերսբանկ» ԲԸ տնօրենների խորհրդի նախագահի պաշտոնը, իսկ 1992-1998 թվականներին գլխավորել Է «ՄԱՔՍ» բժշկական ապահովագրական ընկերությունը։ 1998 թվականի հոկտեմբերի 28-ին Զուրաբովը դարձել է նախագահ Բորիս Ելցինի սոցիալական հարցերով խորհրդականը։
1999-2004 թվականներին եղել է Ռուսաստանի Դաշնության Կենսաթոշակային հիմնադրամի վարչության նախագահը։
2004 թվականի մարտի 9-ից մինչև 2007 թվականի սեպտեմբերի 24-ը՝ Ռուսաստանի Դաշնության առողջապահության և սոցիալական զարգացման նախարար։
2004 թվականի նոյեմբերին Զուրաբովը առաջարկել է իր առողջապահության բարեփոխման նախագիծը։
2005 թվականին եղել է արտոնությունների մոնետիզացման կազմակերպիչներից[3]։
2006 թվականի աշնանը Զուրաբովի ղեկավարած պարտադիր բժշկական ապահովագրության հիմնադրամի Հաշվիչ պալատի կողմից իրականացված ստուգման արդյունքում Գլխավոր դատախազությունը քրեական գործեր է հարուցել և ձերբակալել նրա ղեկավարությանը։
Առողջապահության և սոցիալական զարգացման նախարարությունից հեռանալուց հետո Զուրաբովը նշանակվել է Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի սոցիալական ոլորտի բարեփոխումների հարցերով խորհրդական (Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի 2007 թվականի հոկտեմբերի 7-ի № 1341 հրամանագիրը[4], սակայն Զուրաբովի նշանակման մասին հրամանագիրը չի հրապարակվել նախագահի կայքի «փաստաթղթեր» բաժնում, Զուրաբովի ազգանունը չի եղել նախագահի ինը խորհրդականների թվում[5][6][7]։
2009 թվականի հունիսի 25-ին Պետական դումայի ԱՊՀ գործերի և հայրենակիցների հետ կապերի կոմիտեն պաշտպանել Է Միխայիլ Զուրաբովի թեկնածությունը Ուկրաինայում Ռուսաստանի դեսպանի պաշտոնում։ Նրա թեկնածությանը կողմ է քվեարկել կոմիտեի 8 անդամներից 7-ը, դեմ՝ 1 պատգամավոր[8]։
Զուրաբովի թեկնածությունը պաշտպանել Է ՌԴ Դաշնային խորհրդի ԱՊՀ գործերի կոմիտեն[9]։
2009 թվականի օգոստոսի 11-ին Ռուսաստանի Դաշնության նախագահ Դմիտրի Մեդվեդևը Վիկտոր Յուշչենկոյին հղած ուղերձում հայտարարել էր.
…բայց ներկա իրավիճակում իմ կողմից որոշում է կայացվել մեր դեսպանին Ուկրաինա չուղարկել։ Նա իր աշխատանքը կսկսի ավելի ուշ։ Կոնկրետ ժամկետները պետք է որոշվեն՝ հաշվի առնելով մեր հարաբերությունների իրական դինամիկան…[10]:
Սակայն արդեն երկու օր անց՝ օգոստոսի 13-ին Ռուսաստանի նախագահի կայքը հայտնել էր, որ Դ. Մեդվեդևը ստորագրել է Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի հրամանագիրը Ուկրաինայում Ռուսաստանի դեսպանի պաշտոնում Մ. Զուրաբովին նշանակելու մասին[11], սակայն հրամանագրի տեքստը չի հրապարակվել։ Միայն օգոստոսի 18-ին հրամանագրի տեքստը հրապարակվել է Ռուսաստանի ԱԳՆ կայքում[12]։ Ի պատասխան լրագրողների տարակուսանքի՝ Ռուսաստանի նախագահի մամուլի ծառայության ներկայացուցիչը դա բացատրել է նրանով, որ Զուրաբովի նշանակման մասին հրամանագիրը ստորագրվել է դեռևս օգոստոսի 5-ին, այսինքն՝ նախքան Յուշչենկոյին Մեդվեդևի դիմելը[13]։ Սակայն լրագրողները պարզել են, որ Ռուսաստանի նախագահի բոլոր հրամանագրերը հետևողական համարակալում ունեն. Զուրաբովի նշանակման մասին հրամանագիրը թվագրվում է օգոստոսի 5-ին և ունի 937 համար, թեև, օրինակ, օգոստոսի 12-ի հրամանագիրն ունի 935 համար[14]։ Որոշ լրագրողների կարծիքով՝ դա նշանակում է, որ հրամանագիրը ստորագրվել է Մեդվեդևի հայտնի ուղերձից հետո, բայց թվագրված է «հետին թվով» (օգոստոսի 5), որպեսզի Մեդվեդևը հանրության աչքում անհարմար դրության մեջ չընկնի[15]։
2010 թվականի հունվարի 19-ի աշխատանքային հանդիպման ընթացքում Ռուսաստանի Դաշնության նախագահ Դմիտրի Մեդվեդևը Միխայիլ Զուրաբովին հանձնարարել էր ձեռնամուխ լինել Ուկրաինայում Ռուսաստանի Դաշնության արտակարգ և լիազոր դեսպանի պարտականությունների կատարմանը։ Պետության ղեկավարը նաև հայտնել Է Միխայիլ Զուրաբովին Ուկրաինայի հետ առևտրատնտեսական հարաբերությունների զարգացման հարցերով Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի հատուկ ներկայացուցիչ նշանակելու մասին[16][17]։ 2010 թվականի հունվարի 25-ին Միխայիլ Զուրաբովը ժամանել Էր Կիև և իր հավատարմագրերի պատճենը հանձնել Ուկրաինայի արտաքին գործերի նախարար Պետրո Պորոշենկոյին՝ դրանով իսկ հնարավորություն ստանալով դե ֆակտո ձեռնամուխ լինել Ուկրաինայում Ռուսաստանի դեսպանի պարտականությունների կատարմանը[18]։ Սակայն Զուրաբովն իր հավատարմագրերն է հանձնել ոչ թե Վիկտոր Յուշչենկոյին, այլ միայն հաջորդ նախագահ ընտրված Վիկտոր Յանուկովիչին՝ մարտի 2-ին[19][20]։
2014 թվականի փետրվարի 24-ից հունիսի 7-ը հետ էր կանչվել Մոսկվա՝ Ուկրաինայում իշխանափոխության հետ կապված խորհրդակցությունների համար[21]։
2016 թվականի հուլիսի 28-ին ազատվել է Ուկրաինայում Ռուսաստանի Դաշնության արտակարգ և լիազոր դեսպանի պարտականություններից[22]։ Օգոստոսի 4-ին ազատվել է Ուկրաինայի հետ առևտրատնտեսական հարաբերությունների զարգացման հարցերով հատուկ ներկայացուցչի պաշտոնից[23]։
Ընտանիք
խմբագրելՈւնի եղբայր՝ Ալեքսանդրը, ով «Վնեշտպրոմբանկի» ֆինանսիստն ու համասեփականատերն է[24]։
Կնոջ՝ Յուլիա Անատոլևնայի հետ երկու երեխա ունեն։ 2006 թվականին որդեգրել են երկու տարեկան տղայի[25]։
2006 թվականի եկամուտը կազմել է 9,2 միլիոն ռուբլի, ինչը 7,7 անգամ ավելի էր, քան 2005 թվականին (1,2 միլիոն ռուբլի)[26]։
Դիվանագիտական աստիճան
խմբագրելԱրտակարգ և լիազոր դեսպան (2011 թվականի հունիսի 12)[27]
Պարգևներ
խմբագրել- «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» IV աստիճանի շքանշան (2003 թվականի հոկտեմբերի 3), պետության սոցիալական քաղաքականության իրականացման գործում ունեցած մեծ ավանդի և երկարամյա բարեխիղճ աշխատանքի համար
- «Սամարայի մարզին մատուցած ծառայությունների համար» գերազանցության նշան (2003 թվականի սեպտեմբերի 30), Սամարայի մարզի կենսաթոշակային ապահովման ծառայության զարգացման գործում ներդրած նշանակալի ավանդի և բնակչության անապահով խավերին հասցեական բժշկական օգնություն ցուցաբերելու համար
- «Կուզբասի զարգացման գործում ունեցած հատուկ ավանդի համար» 1-ին աստիճանի մեդալ[28]
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 05.08.2009 № 937». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 16-ին.
- ↑ «Михаил Зурабов вручил президенту Украины верительные грамоты». Российская газета. 2 марта 2010. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 13-ին.
- ↑ Зурабов, Михаил. Посол РФ на Украине // Lenta.ru. — 2010.
- ↑ «Бывший министр Минздравсоцразвития назначен советником президента Российской Федерации». Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ հունիսի 30-ին. Վերցված է 2008 թ․ ապրիլի 5-ին.
- ↑ Президент России
- ↑ Политика : Самый тайный советник : Зурабов ещё в октябре стал советником президента, но это назначение не афишируется
- ↑ «Немцов Б., Милов В. Независимый экспертный доклад «Путин. Итоги». — Москва: Новая Газета, 2008» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2009 թ․ դեկտեմբերի 29-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 16-ին.
- ↑ Интересно, что о том, что его преемником на посту посла будет именно Зурабов, Черномырдин сказал ещё 23 июня в интервью «Известиям».(http://lenta.ru/articles/2009/06/24/zurabov/)
- ↑ «Госдума одобрила кандидатуру Зурабова на пост посла России на Украине». Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ հունիսի 28-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 16-ին.
- ↑ В отношениях России и Украины должны наступить новые времена
- ↑ Медведев утвердил Зурабова послом на Украине
- ↑ Документ
- ↑ «Медведев назначил Зурабова послом в Киеве еще 5 августа». Интерфакс. 13 августа 2009. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 13-ին.
- ↑ «Президент России». Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ օգոստոսի 15-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 16-ին.
- ↑ МИД России обнародовал указ Медведева о назначении Зурабова послом на Украине — bigmir)net
- ↑ Дмитрий Медведев поручил Михаилу Зурабову приступить к исполнению обязанностей посла России на Украине.
- ↑ http://kremlin.ru/acts/bank/30504
- ↑ «Зурабов вручил копии верительных грамот главе МИД Украины». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2010 թ․ հունվարի 25-ին.
- ↑ «Михаил Зурабов вручил президенту Украины верительные грамоты». Российская газета. 2010 թ․ մարտի 2. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 13-ին.
- ↑ Депутаты Госдумы попросили МИД РФ предложить президенту отстранить от должности посла России на Украине Михаила Зурабова
- ↑ Посол России на Украине будет представлять Россию на инаугурации Порошенко
- ↑ Михаил Зурабов освобождён от обязанностей посла России на Украине
- ↑ Путин уволил Зурабова с поста спецпредставителя по отношениям с Украиной :: Политика :: РБК
- ↑ Банк для непростых людей «Meduza», 18.01.2016
- ↑ «РИА «Новости», «Михаил Зурабов усыновил ребёнка», 20 сентября 2006». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ նոյեմբերի 20-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 16-ին.
- ↑ «Газета. Ru», «Чиновники богатеют», 4 августа 2007
- ↑ Указ президента Российской Федерации от 12.06.2011 г. № 791 «О присвоении Зурабову М. Ю. дипломатического ранга Чрезвычайного и Полномочного Посла»
- ↑ Постановление Совета народных депутатов Кемеровской области от 29 ноября 2000 г. N 836 О награждении медалью Кемеровской области «ЗА ОСОБЫЙ ВКЛАД В РАЗВИТИЕ КУЗБАССА»