Նատալյա Ուժվի
Նատալյա Միխայլովնա Ուժվի (ուկրաիներեն՝ Наталія Михайлівна Ужвій, օգոստոսի 27 (սեպտեմբերի 8), 1898, Լյուբոմլ (քաղաք, Ուկրաինա), Q11825652?, Վոլինիայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - հուլիսի 22, 1986[1], Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ուկրաինացի դերասանուհի, ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստուհի (1944), Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս (1973), Ստալինյան մրցանակի եռակի դափնեկիր (1946, 1949, 1951)։
Նատալյա Ուժվի ուկրաիներեն՝ Наталія Михайлівна Ужвій | |
---|---|
Ծնվել է | օգոստոսի 27 (սեպտեմբերի 8), 1898 |
Ծննդավայր | Լյուբոմլ (քաղաք, Ուկրաինա), Q11825652?, Վոլինիայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
Մահացել է | հուլիսի 22, 1986[1] (87 տարեկան) |
Մահվան վայր | Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Գերեզման | Բայկովո գերեզմանատուն |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ |
Մասնագիտություն | դերասանուհի |
Աշխատավայր | Berezil Theatre?[2] |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Կենսագրություն
խմբագրելԵղել է Ուկրաինական թատերական ընկերության նախագահը (1954 թվականից)։ ԽՍՀՄ պետական մրցանակակիր (1946, 1949, 1951), պարգևատրվել է Լենինի 4 և 4 այլ շքանշաններով։
1922 թվականից եղել է Ուկրաինայի Տարաս Շևչենկոյի անվան Առաջին պետական դրամատիկական (Կիև), 1925 թվականից՝ «Դրեժդրամա» (Օդեսա), 1926 թվականից՝ «Բերեզիլ» (Խարկով), 1936 թվականից՝ Ի. Ֆրանկոյի անվան ուկրաինական դրամատիկական (Կիև) թատրոնների դերասանուհի։ Նրա բեմական կերպարներն առանձնանում են բանաստեղծական ոգեշնչվածությամբ, խոր զգացմունքներով և գաղափարներով։
Լավագույն դերերից են՝ Աննա (Ֆրանկոյի «Գողացված երջանկություն»), Կրուչինինա, Տուգինա (Ալեքսանդր Օստրովսկու «Անմեղ մեղավորներ», «Վերջին զոհը»), Ռանևսկայա (Անտոն Չեխովի «Բալենու այգին»), Բեատրիչե (Շեքսպիրի «Ոչնչից մեծ աղմուկ»), Նատալյա Կովշիկ (Կոռնեյչուկի «Կալինովայա ռոշչա»)։
1926 թվականից նկարահանվել է կինոյում. դերերից են՝ Եվդոկիա («Վիբորգյան կողմ», 1939), Օլյոնա Կոստյուկ («Ծիածան», 1944)[3]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրելՎիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նատալյա Ուժվի» հոդվածին։ |