Նարինե Ավագյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Ավագյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Նարինե Ավագյան (հոկտեմբերի 15, 1976, Լենինական, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), գրող, մանկավարժ, Գրողների միջազգային միության, ՀԳՄ (Հայաստանի գրողների միության), ԱՄՆ հայ գրողների միության անդամ, ինչպես նաև «Տիր» գրական-մշակութային ակումբի և «Творчество и потенциал» միջազգային գրական ակումբի անդամ[2]։
Նարինե Ավագյան | |
---|---|
Ծնվել է | հոկտեմբերի 15, 1976 (48 տարեկան) |
Ծննդավայր | Լենինական, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1] |
Մասնագիտություն | գրող, մանկավարժ և լեզվաբան |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ և Հայաստան |
Կրթություն | Գյումրու պետական մանկավարժական ինստիտուտ |
Աշխատավայր | Երևանի Մուրացանի անվան թիվ 18 հիմնական դպրոց, Անտոն Չեխովի անվան թիվ 55 դպրոց և Երևանի Քաղաքապետարանի <<Ավ. Իսահակյանի անվան Կենտրոնական գրադարան>> |
Կենսագրություն
խմբագրելՆարինե Ավագյանը ծնվել է 1976 թվականի հոկտեմբերի 15-ին Գյումրիում` մտավորականի ընտանիքում։ Նախնական կրթությունը ստացել է Գյումրու՝ Մ. Մաշտոցի անվան հ 29 միջնակարգ դպրոցում, ապա՝ Գիտությունների Ակադեմիային կից հատուկ քոլեջ-վարժարանում։
Ընդունվել և ավարտել է Գյումրու Մ. Նալբանդյանի անվան Մանկավարժական համալսարանի օտար լեզուների ֆակուլտետի անգլերենի բաժինը գերազանց առաջադիմությամբ։ 2000 թվականից ապրում է Երևանում։ 2000-2018 թթ. զբաղվել է մանկավարժությամբ. դասավանդել է Երևանի Մուրացանի անվան թիվ 18 և Չեխովի անվան թիվ 55 դպրոցներում` որպես «Օտար Լեզվի» ուսուցչուհի։
2018-2019 թթ. աշխատել է Ավ. Իսահակյանի անվան կենտրոնական գրադարանում՝ որպես Ֆրանկոֆոնիայի բաժնի վարիչ։ Բացի մասնագիտական զբաղվածությունից` հետաքրքրված է փիլիսոփայությամբ և հոգեբանությամբ։
Ամուսնացած է, ունի երեք դուստր։
Ստեղծագործական ուղի
խմբագրելԲանաստեղծի ներաշխարհում մեծ տեղ ունի հայրենիքի, սիրո և երջանկության թեման։ Առաջին ժողովածուն՝ «Ես՝ առանց ինձ», լույս է տեսել 2012 թվականին[3]։ Բանաստեղծությունների այս շարքը հիմնականում սիրային բովանդակությամբ է։ Նկարազարդ այս գիրքը պարունակում է 81 բանաստեղծություն, որում երևում է հեղինակի սերը կյանքի, բնության և մարդկության հանդեպ[4]։
Երկրորդ ժողովածուն լույս է տեսել 2014 թվականին՝ «Լռության խորհուրդը» խորագրով` առաջաբանը՝ գրականագետ Անի Փաշայանի։ Ժողովածուն բաղկացած է 8 շարքից, որտեղ դրսևորվում է մարդու ներաշխարհը, ապրումները, տարբեր հոգեվիճակներ՝ լի լավատեսությամբ և կենսասիրությամբ։
2015 թվականին լույս է տեսել «Մանկության մորորակը» մանկական բանաստեղծությունների ժողովածուն։ 2016 թվականին լույս է տեսել «Նուռը» պատմվածքը, 2017 թվականին՝ բանաստեղծությունների «Չլրացված տողերի լուսանցքներում» ժողովածուն, 2018 թվականին՝ «Զրույց անցած կայարանների մասին» ընտրանին[5], 2021 թվականին՝ «365 Արար» աֆորիզմների ժողովածուն, «Մանուկն ու արևը» մանկական ժողովածուները։
Հեղինակի գործերը պարբերաբար թարգմանվում են ռուսերեն և տպագրվում ինչպես համահեղինակային ժողովածուներում, այնպես էլ արտերկրում լույս տեսնող պարբերական գրական մամուլներում։
Նարինե Ավագյանը 9 գրքի հեղինակ է։
Տպագրված գրքերի ցանկ
խմբագրել- «Ես՝ առանց ինձ», 2012 թվական
- «Լռության խորհուրդը», 2014 թվական
- «Մանկության մոլորակը», 2015 թվական
- «Նուռը», 2016 թվական
- «Չլրացված տողերի լուսանցքներում», 2017 թվական
- «Զրույց անցած կայարանների մասին», 2018 թվական
- «365 Արար», 2021 թվական
- «Մանուկն ու արևը», 2021 թվական
- «Дитя и Солнце», 2021 թվական
Համահեղինակային ժողովածուներ
խմբագրել- 2014 թվական, «Շիրակ աշխարհ» գիրք-հանրագիտարան, հատոր 11, «Ասողիկ» հրատարակչություն
- 2015 թվական, «Անցյալը չի լռում» տարեգիրք, հատոր առաջին, «Ասողիկ» հրատարակչություն
- 2015 թվական, «Ոգեզարթոնք» տարեգիրք, գիրք առաջին, հեղինակային հրատարակություն
- 2016 թվական, «101 աղոթք հիշատակի», «Արմավ» հրատարակչություն
- 2016 թվական, «Հայոց Մեծ Եղեռն» մատենագիտական ցանկեր, հաստատված է ՀՀ Կրթության և գիտության նախարարության կողմից՝ որպես ուսումնաօժանդակ գրականություն, Նարինե Ավագյանի «Արյան կանչը» բանաստեղծությունը, Երևան
- 2017 թվական, «Դուդուկն է երգում Գյումրիում» հատոր առաջին, «Ասողիկ» հրատարակչություն
- 2018 թվական, «Շիրակ աշխարհ» գիրք-հանրագիտարան, հատոր տասներեքերորդ, «ՎՄՎ Պրինտ» հրատարակչություն
- 2019 թվական, «Любовная лирика Армении», Книга первая, «Մագաղաթ» հրատարակչություն
Գրախոսականներ
խմբագրել- Գրականագետ Անի Փաշայանի «Նարինե Ավագյանի բանաստեղծությունների ներաշխարհը» հոդվածը, «Ազգ» հասարակական-քաղաքական վերլուծական շաբաթաթերթ
- Լրագրող, բանաստեղծ Արա Ալոյան, «Կապույտ երազը՝ իբրև համագրողական և համամարդկային երջանկության գաղտնաբառ» հոդվածը (Ընթացիկ մտորումներ Նարինե Ավագյանի պոեզիայի առնչությամբ)[6]
- ՀԳՄ թարգմանական բաժնի վարիչ, գրող, մշակութաբան Շանթ Մկրտչյան, «Զարմանք և խոհականություն» հոդվածը, 2020 թվական, «Վարդանանք» պաշտոնաթերթ, Արցախ
- «Գրական Արցախ» ամսագրի գլխավոր խմբագիր Վովա Արզումանյան, «Գրողի հայացքը կյանքի և ապրելու նշանակետին» հոդվածը, մայիս, 2020 թվական
Բանաստեղծություններ
խմբագրել- «Մի՛ թարգմանիր ինձ...»
- «Ցանկացա ապրե՜լ»
- «Չապրված սեր»
- «Մենակությունդ»
- «Մաքրություն»
- «Ոտնահետքը»
Մամուլ
խմբագրել- 2016 թվական, «Անդին» գրական-գեղարվեստական,հասարակական-քաղաքական ամսագիր
- 2016 թվական, «Ցոլքեր» ՀԳՄ եռամսյա հանդես, «Սամարկ» տպագրատուն /1/
- 2016 թվական, «Աղբյուր» մանկապատանեկան ամսագիր, «Աղբյուր» մանկապատանեկան ամսագիր ՍՊԸ /3-4, 11-12/
- 2016 թվական, «Ծիծեռնակ» ՀԳՄ մանկական ամսագիր, «Վան Արյան» հրատարակչատուն /3-4/
- 2016 թվական, «Կանչ» շաբաթաթերթ
- 2017 թվական, «Ազդակ» օրաթերթ, Լիբանան
- 2017 թվական, «Անդին» գրական-գեղարվեստական,հասարակական-քաղաքական ամսագիր
- 2017 թվական, «Գարուն» գրական ամսագիր
- 2017 թվական, «Արծիվ» շաբաթաթերթ
- 2018 թվական, «Շիրակ» լրագիր, Լիբանան
- 2018 թվական, «Ազգ» հասարակական-քաղաքական վերլուծական շաբաթաթերթ
- 2018 թվական, «Ջրաբերդ» ԱՀ Մարտակերտի շրջանի վարչակազմի պաշտոնաթերթ
- 2019 թվական, «Գրական Համշեն», Աբխազիայի շաբաթաթերթ /թիվ 425/
- 2019 թվական, «Հայրենատերեր ի հայոց», Ռիգա
- 2019 թվական, «Շիրակ» մարզային, գրական, կրթական, մշակութային, հասարակական, անկախ երկշաբաթաթերթ /թիվ 6/62696/, Գյումրի
- 2020 թվական, «Գրական Համշեն», Աբխազիա
- 2020 թվական, «Անդին» գրական-գեղարվեստական,հասարակական-քաղաքական ամսագիր
- 2020 թվական, «Վարդանանք» պաշտոնաթերթ, ԱՀ
- 2020 թվական, «Գրական Արցախ» ամսագիր, ԱՀ
- 2020 թվական, «Литературные знакомства», գրական- գեղարվեստական ամսագիր, Մոսկվա
- 2020 թվական, «Ալիք» ազգային հասարակական-քաղաքական օրաթերթ, Թեհրան
- 2020 թվական, «Գեղամա Աշխարհ» քաղաքական, հասարակական, մշակութային թերթ, Գավառ
- 2020 թվական, «Ժամանակ» օրաթերթ, Կոստանդնուպոլիս
- 2020 թվական, «Դե Ֆակտո» հասարակական-քաղաքական ամսագիր /05/156/
- 2020 թվական, "Де Факто" Общественно-Политический Журнал /06/157/
- 2021 թվական, «Առավոտ» օրաթերթ
- 2021 թվական, «Վարկանիշ» թեմատիկ ամսագիր
- 2021 թվական, «Պեստիժ» հասարակական, բիզնես, մշակութային ամսագիր
- 2021 թվական, «Ալիք» օրաթերթ, Թեհրան
- 2021 թվական, «Շողակն» հայ առաքելական եկեղեցու Արարատյան Հանրապետական թեմի ամսաթերթ /04/453/
- 2021 թվական, «Վարդանանք» պաշտոնաթերթ, ԱՀ
- 2021 թվական, «Գրական Արցախ» ամսագիր, ԱՀ
- 2021 թվական, «Համշեն Գրական», Աբխազիա
- 2021 թվական, «Ազատ խօսք» պարբերաթերթ, Կիպրոս, Նիկոսիա
- 2021 թվական, «Հայաստան-Արցախ-Սփյուռք» AADmag համահայկական ամսագիր
- 2021 թվական, «Վերնատուն» ԱՄՆ Հայ Գրողների և Լրագրողների Միության պարբերական
- 2021 թվական, «Գրական Վարդանանք» հոգևոր կրթագիտական մշակութային հասարակական պաշտոնաթերթ, Երևան-Արցախ
- 2021 թվական, "Литера" литературный русский альманах, детский спецвыпуск, Болгария
- 2021 թվական, «Շիրակ» մարզային, գրական, կրթական, մշակութային, հասարակական, անկախ երկշաբաթաթերթ /թիվ 9/62717/, Գյումրի
- 2021 թվական, «Օրեր» Եվրոպական անկախ ամսագիր, Պրահա
- 2021 թվական, «Ծիր Կաթին» ԱՄՆ Հայ Գրողների և Լրագրողների Միության մանկապատանեկան պարբերական
- 2021 թվական, "Арт-Литера" литературный русский альманах, спецвыпуск "Возлюбленные Музы", Болгария
- 2021 թվական, «Գեղամա Աշխարհ» քաղաքական, հասարակական, մշակութային թերթ, Գավառ
- 2022 թվական, «Հայուհի» ամսագիր
- 2022 թվական, "Армянка" журнал
- 2022 թվական, "Арт-Литера" литературный русский альманах, спецвыпуск "Писатели за мир", Болгария
- 2022 թվական, «Լուսապսակ» Մանկապատանեկան գրական-մշակութային ամսագիր
- 2022 թվական, "Русскоязычная Америка" Независимая Газета Независимых Мнений, США
- 2022 թվական, «Շիրակ» գրական, գեղարվեստական, կրթամշակութային, հասարակական հանդես /թիվ 3/4/, Գյումրի
- 2022 թվական, "Арт-Литера" литературный русский альманах, спецвыпуск детям "Творческое содружество внутри семьи, Болгария
- 2022 թվական, «Գրական Արցախ» ամսագիր, Երևան-Ստեփանակերտ
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 Հեղինակի մասին, Նարինե Սամվելի Ավագյան ( Ասատրյան)
- ↑ «ՆԱՐԻՆԵ ԱՎԱԳՅԱՆ. «ԻՆՁ ՀԱՄԱՐ ԸՆԹԵՐՑՈՂԸ ՆՈՒՅՆՆ Է, ԻՆՉ ԹԱՏՐՈՆԻ ՀԱՄԱՐՙ ՀԱՆԴԻՍԱՏԵՍԸ»». www.yerepouni-news.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 17-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 8-ին.
{{cite web}}
: More than one of|archivedate=
and|archive-date=
specified (օգնություն); More than one of|archiveurl=
and|archive-url=
specified (օգնություն) - ↑ Նարինե Ավագյան «Ես՝ առանց ինձ»
- ↑ Արմնյուզի առավոտյան ծրագրի ուղիղ եթերում...Հյուրը՝ Ն. Ավագյան...
- ↑ Առաջին ալիք, Առավոտ լուսո հարցազրույց. Նարինե Ավագյան, Անի Փաշայան.
- ↑ «Կապույտ երազը՝ իբրև համագրողական ու համամարդկային երջանկության Գաղտնաբառ». www.irates.am. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 4-ին.
- ↑ https://grqamol.am/article/narine-avagyan-mi-targmanir-indz-asmunq/.
{{cite web}}
: Missing or empty|title=
(օգնություն)
Արտաքին հղումներ
խմբագրելhttps://www.youtube.com/watch?v=EM7MVerVIgE
https://www.youtube.com/watch?v=KaFh-aGwRTw
https://www.youtube.com/watch?v=H-eFLQQX6w8