Վիքիպեդիա

Նիկոլաս Կալդոր

Նիկոլաս Կալդոր (անգլ.՝ Nicholas Kaldor, հունգ.՝ Káldor Miklós, մայիսի 12, 1908(1908-05-12)[1][2][3][…], Բուդապեշտ, Ավստրո-Հունգարիա[4] - սեպտեմբերի 30, 1986(1986-09-30)[1][2][5][…], Քեմբրիջ, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն[6])՝ անգլիացի տնտեսագետ՝ հունգա-հրեական ծագմամբ[11][12]։

Նիկոլաս Կալդոր
Nicholas Kaldor
Ծնվել էմայիսի 12, 1908(1908-05-12)[1][2][3][…]
Բուդապեշտ, Ավստրո-Հունգարիա[4]
Մահացել էսեպտեմբերի 30, 1986(1986-09-30)[1][2][5][…] (78 տարեկան)
Քեմբրիջ, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն[6]
Քաղաքացիություն Հունգարիա և  Միացյալ Թագավորություն
Մասնագիտությունտնտեսագետ, քաղաքական գործիչ և համալսարանի դասախոս
Հաստատություն(ներ)Լոնդոնի տնտեսության և քաղաքական գիտությունների դպրոց
Գործունեության ոլորտտնտեսագիտություն և տնտեսություն
Պաշտոն(ներ)Լորդերի պալատի անդամ
ԱնդամակցությունՀունգարիայի գիտությունների ակադեմիա, Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա և Տնտեսաչափական ընկերություն[7]
Ալմա մատերԼոնդոնի տնտեսության և քաղաքական գիտությունների դպրոց (1930)
Տիրապետում է լեզուներինանգլերեն[8] և հունգարերեն
Գիտական ղեկավարԷլլին Յանգ և Լայոնել Ռոբինս, Բարոն Ռոբինս
Եղել է գիտական ղեկավարՖրենկ Հան, Թիբոր Բարնա[9] և Carlo Panico?
Պարգևներ
Երեխա(ներ)Մերի Կալդոր
 Nicholas Kaldor Վիքիպահեստում

Կենսագրություն

խմբագրել

Սովորել է Բուդապեշտում, Բեռլինում, որից հետո Լոնդոնի քաղաքական գիտությունների և տնտեսագիտության դպրոցում, որտեղ ավելի ուշ ընթերցել է լեկցիաներ։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո աշխատել է Եվրոպական տնտեսական հանձնաժողովում։ 1964 թվականից եղել է լեյբորիստական կուսակցության կառավարության, ինչպես նաև մի շարք այլ երկների կառավարությունների խորհրդական։ 1966 թվականից եղել է Քեմբրիջի համալսարանի պրոֆեսոր։ 1974 թվականին արժանացել է կյանքի գործընկեր բարոն Կալդոր կոչմանը։

Իր հետաքրքրության ոլորտում՝ տնտեսագիտության մեջ եղել են տնտեսական աճի, զբաղվածության և ինֆլյացիայի խնդիրներ։ Նրա անունով է կոչվում բարեկեցության զարգացած գնահատման չափանիշները (Կալդոր-Հիկսի չափանիշներ) և Կալդորի աճի տեսությունը, նա հարմարավետ եկամտաբերություն տերմինի հեղինակն է։

Աշխատանքները

խմբագրել
  • The Case Against Technical Progress, 1932, Economica
  • The Determinateness of Static Equilibrium, 1934, RES
  • The Equilibrium of the Firm, 1934, EJ
  • Market Imperfection and Excess Capacity, 1935, Economica
  • Pigou on Money Wages in Relation to Unemployment, 1937, EJ
  • 1939, Welfare propositions of economics and interpersonal comparisons of utility. Economic Journal 49։549-52.
  • Speculation and Economic Stability, 1939, RES
  • Capital Intensity and the Trade Cycle, 1939, Economica
  • A Model of the Trade Cycle, 1940, EJ
  • Professor Hayek and the Concertina Effect, 1942, Economica
  • The Relation of Economic Growth and Cyclical Fluctuations, 1954 EJ
  • An Expenditure Tax, 1955.
  • Alternative Theories of Distribution, 1956, RES
  • A Model of Economic Growth, 1957, EJ
  • Monetary Policy, Economic Stability, and Growth, 1958.
  • Economic Growth and the Problem of Inflation, 1959, Economica.
  • A Rejoinder to Mr. Atsumi and Professor Tobin, 1960, RES
  • Keynes’s Theory of the Own-Rates of Interest, 1960, in Kaldor, 1960.
  • Essays on Value and Distribution, 1960.
  • Essays on Economic Stability and Growth, 1960.
  • Capital Accumulation and Economic Growth, 1961, in Lutz, editor, Theory of Capital
  • A New Model of Economic Growth, with James A. Mirrlees, 1962, RES
  • The Case for a Commodity Reserve Currency, with A.G. Hart and J. Tinbergen, 1964, UNCTAD
  • Essays on Economic Policy, 1964, two volumes.
  • Causes of the Slow Rate of Economic Growth in the UK, 1966.
  • The Case for Regional Policies, 1970, Scottish JE.
  • The New Monetarism, 1970, Lloyds Bank Review
  • Conflicts in National Economic Objectives, 1970, EJ
  • The Irrelevance of Equilibrium Economics, 1972, EJ
  • What is Wrong with Economic Theory, 1975, QJE
  • Inflation and Recession in the World Economy, 1976, EJ
  • Equilibrium Theory and Growth Theory, 1977, in Boskin, editor, Economics and Human Welfare.
  • Capitalism and Industrial Development, 1977, Cambridge JE
  • Further Essays on Economic Theory, 1978.
  • The Role of Increasing Returns, Technical Progress and Cumulative Causation…, 1981, Economie Appliquee
  • Fallacies on Monetarism, 1981, Kredit und Kapital.
  • The Scourge of Monetarism, 1982.
  • The Role of Commodity Prices in Economic Recovery, 1983, Lloyds Bank Review
  • Keynesian Economics After Fifty Years, 1983, in Trevithick and Worswick, editors, Keynes and the Modern World
  • Economics Without Equilibrium, 1985.

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  3. ↑ 3,0 3,1 Babelio (ֆր.) — 2007.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Калдор Николас // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Brozović D., Ladan T. Hrvatska enciklopedija (хорв.) — LZMK, 1999. — 9272 p.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #118776584 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  7. ↑ 7,0 7,1 https://www.econometricsociety.org/society/organization-and-governance/fellows/memoriam
  8. ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  9. ↑ Mathematics Genealogy Project — 1997.
  10. ↑ Bertrand G. Trois siècles d'université en Bourgogne — Éditions universitaires de Dijon, 2022. — ISBN 978-2-36441-442-6
  11. ↑ academic.ru
  12. ↑ Կալդոր, Նիկոլաս / բիզնես-տերմինների բառարան։ 2000
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նիկոլաս Կալդոր» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wiki.x.io/w/index.php?title=Նիկոլաս_Կալդոր&oldid=8430829» էջից