Շիբասաբուրո Կիտազատո (անգլ.՝ Kitasato Shibasaburo, ճապ.՝ 北里 柴三郎) (հունվարի 29, 1853(1853-01-29)[1], Oguni, Հիգո, Ճապոնական կայսրություն - հունիսի 13, 1931(1931-06-13)[1], Տոկիո, Ճապոնական կայսրություն), ճապոնացի մանրէաբան։ Սովորել է Տոկիոյի և Կումամուտոյի բժշկական դպրոցներում։ Բժշկի դիպլոմն ստացել է 1883 թվականին։

Շիբասաբուրո Կիտազատո
北里 柴三郎
Ծնվել էհունվարի 29, 1853(1853-01-29)[1]
Oguni, Հիգո, Ճապոնական կայսրություն
Մահացել էհունիսի 13, 1931(1931-06-13)[1] (78 տարեկան)
Տոկիո, Ճապոնական կայսրություն
ԳերեզմանԱոյամայի գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն Ճապոնիա
Մասնագիտությունկենսաբան, պրոֆեսոր, բժիշկ, մանրէաբան, քաղաքական գործիչ և իմունաբան
Հաստատություն(ներ)Կեյոյի համալսարան
Գործունեության ոլորտԲակտերիաբանություն
Պաշտոն(ներ)member of the House of Peers?
ԱնդամակցությունԼոնդոնի թագավորական ընկերություն, Լեոպոլդինա և Ճապոնական ակադեմիա
Ալմա մատերՏոկիոյի համալսարան
Գիտական աստիճանDoctor of Medical Science?[2] (օգոստոսի 24, 1891)
Տիրապետում է լեզուներինճապոներեն
Գիտական ղեկավարՌոբերտ Կոխ
Եղել է գիտական ղեկավարԷմիլ Ադոլֆ ֆոն Բերինգ
Հայտնի աշակերտներKiyoshi Shiga? և Liu Ching-Kan?
Ազդվել էՌոբերտ Կոխ
Պարգևներ
 Kitasato Shibasaburo Վիքիպահեստում

Գիտական գործունեություն

խմբագրել

1885-1891 թվականներին աշխատել է Գերմանիայում, Ռ. Կոխի ինստիտուտում։ 1893 թվականից՝ Տոկիոյի Բակտերիալոգիական ինստիտուտի տնօրեն։

1889 թվականին անջատել է փայտացման բացիլի մաքուր մշակույթը։ 1890 թվականին է. Բերինգի հետ ստացել է փայտացման և դիֆթերիայի անտիտոքսինը և շիճուկային բուժման հիմքը դրել։

1894 թվականին Աոյամի հետ (Իերսենի հետ միաժամանակ) բացահայտել է ժանտախտի հարուցիչը։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Շիբասաբուրո Կիտազատո» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 448