Չարլզ Թեյլոր
կանադացի փիլիսոփա
Չարլզ Թեյլոր (անգլ.՝ Charles Margrave Taylor, նոյեմբերի 5, 1931[1][2][3][…], Մոնրեալ, Քվեբեկ, Կանադա[4][2]), կանադացի փիլիսոփա, քաղաքական և սոցիալական փիլիսոփայության, փիլիսոփայության պատմության հեղինակ։ Կանադայի ՄաքԳիլի համալսարանի պրոֆեսոր։ Կոմունիզմի տեսանկյունից նա քննադատում է ազատականության և անհատի անհատական տեսությունը` ընդգծելով անհատի սոցիալական կարգավորումը։ Կաթոլիկ է։ Սոցիալ-դեմոկրատական Նոր դեմոկրատական կուսակցության անդամ է, եղել է կուսակցության առաջնորդ Ժակ Լեյտոնի ուսուցիչը։
Չարլզ Թեյլոր անգլ.՝ Charles Taylor | |
|---|---|
.jpg) | |
| Ծնվել է | նոյեմբերի 5, 1931[1][2][3][…] (93 տարեկան) Մոնրեալ, Քվեբեկ, Կանադա[4][2] |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Կանադա |
| Դավանանք | Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի |
| Մասնագիտություն | գրող, փիլիսոփա, համալսարանի դասախոս, սոցիոլոգ և քաղաքագետ |
| Հաստատություն(ներ) | Հյուսիսարևմտյան համալսարան, ՄաքԳիլի համալսարան և Մոնրեալի համալսարան |
| Գործունեության ոլորտ | փիլիսոփայություն |
| Անդամակցություն | Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա, Կանադայի թագավորական ընկերություն և ԱՄՆ-ի Գիտությունների ազգային ակադեմիա |
| Ալմա մատեր | ՄաքԳիլի համալսարան, Բալիոլ քոլեջ[5] և Selwyn House School? |
| Գիտական աստիճան | դոկտորի աստիճան[6] |
| Տիրապետում է լեզուներին | անգլերեն[7][8] և ֆրանսերեն[8] |
| Պարգևներ | |
| Կուսակցություն | New Democratic Party? |
| Մայր | Simone Beaubien?[14] |
 Charles Taylor (philosopher) Վիքիպահեստում | |
Չարլզ Թեյլորի կոմունիզմի և բազմամշակութայնության գաղափարները ձևավորեցին Երկրի խարտիայի հիմքը[15][16]։ Յուրգեն Հաբերմասի հետ միասին նա մեծ ներդրում է կատարել հետխորհրդային հասարակության հայեցակարգի մշակման մեջ, որտեղ արդարադատության և ավանդական կրոնների հանդեպ գաղափարները մեծ դեր կխաղան՝ չնայած ձախերի և նոր ձախերի մեկնաբանություններին[17]։
Ավարտել է ՄակԳիլի համալսարանը (1952 թվական, պատմության բակալավր)։ Այնուհետև նա ավարտել է Օքսֆորդի մագիստրատուրան, որտեղ էլ 1961 թվականին ստացել է փիլիսոփայության DPhil դոկտորի աստիճանը (գիտ. ղեկավարներն են Իսայյա Բերլին և Էլիզաբեթ Էնկսը)։ 1976-1981 թվականներին եղել է Օքսֆորդի Բոլոր հոգիների քոլեջի սոցիալ-քաղաքական տեսության Chichele-պրոֆեսորը, իսկ արդեն 1981 թվականին քոլեջի անդամ էր։
Ամերիկյան արվեստի և գիտության ակադեմիայի արտասահմանյան պատվավոր անդամ[18]։ Օքսֆորդի Բալլիոլի քոլեջի պատվավոր ֆելլո, որն էլ և ավարտել է։
Աշխատություններ
խմբագրելԻր աշխատությունները թարգմանվել են 20 լեզուներով (2012 թվականին)[19].
- 1964. The Explanation of Behavior.
- 1975. Hegel.
- 1979. Hegel and Modern Society.
- 1985. Philosophical Papers .
- 1989. Sources of the Self: The Making of Modern Identity. Harvard University Press
- 1992. The Malaise of Modernity, издание его Massey Lectures. Harvard University Press
- 1994. Multiculturalism: Examining The Politics of Recognition.
- 1995. Philosophical Arguments. Harvard University Press
- 1999. A Catholic Modernity?.
- 2002. Varieties of Religion Today: William James Revisited. Harvard University Press
- 2004. Modern Social Imaginaries.
- 2007. A Secular Age. Harvard University Press
- 2011. Dilemmas and Connections: Selected Essays. Harvard University Press.
Գրականություն
խմբագրել- Куренной В. А. Исследовательская и политическая программа культурных исследований // Философско-литературный журнал «Логос». — 2012. — № 1. — С. 14-79.
- Emile Perreau-Saussine, Une spiritualité démocratique? Alasdair MacIntyre et Charles Taylor en conversation, Revue Française de Science Politique, Vol. 55 No. 2 (Avril 2005), p. 299—315 [1] Արխիվացված 2009-03-27 Wayback Machine
- James Tully and Daniel M. Weinstock ed., Philosophy in an Age of Pluralism: The Philosophy of Charles Taylor in Question. Cambridge: Cambridge University Press (1995).
- Quentin Skinner, «Who Are 'We'? Ambiguities of the Modern Self», Inquiry, vol. 34, 1991, pp. 133–53. (a critical appraisal of Taylor’s 'Sources of the Self')
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 Abbey R. Encyclopædia Britannica
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 L'Encyclopédie canadienne, The Canadian Encyclopedia
- ↑ 3,0 3,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 http://www.ordre-national.gouv.qc.ca/membres/membre.asp?id=1510
- ↑ 5,0 5,1 Rhodes Scholar Database
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #119219719 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 8,0 8,1 CONOR.Sl
- ↑ https://canadacouncil.ca/-/media/Files/CCA/Funding/Prizes/Laureates/molson/MolsonPrizesCumulativeList.pdf
- ↑ Banerjee S. Canadian philosopher Charles Taylor wins first-ever Berggruen Prize // The Chronicle-Journal — 2016. — ISSN 0842-0084
- ↑ https://www.kyotoprize.org/en/laureates/charles_margrave_taylor/
- ↑ http://www.fondazioneratzinger.va/content/fondazioneratzinger/es/premio/premio-ratzinger-2019.html
- ↑ https://prixduquebec.gouv.qc.ca/prix/scientifiques/leon-gerin/
- ↑ Geni(բազմ․) — 2006.
- ↑ Чарльз Тейлор. Деполитизация политики. Русский журнал. http://www.russ.ru/layout/set/print/Mirovaya-povestka/Depolitizaciya-politiki
- ↑ С. А. Цатурян, Г. Ю. Филимонов. Мультикультурализм в США и Европе: политтехнологии в действии. Политика и общество, № 2, 2012, с.62-71 http://www.georgefilimonov.com/articles/multiculturalism-in-usa-and-europe/ Արխիվացված 2012-03-30 Wayback Machine
- ↑ Кудряшова И. В. Цивилизационное измерение модернизации: Россия в контексте мирового опыта. http://www.perspektivy.info/rus/gos/civilizacionnoje_izmerenije_modernizacii_rossija_v_kontekste_mirovogo_opyta_2014-06-04.htm
- ↑ American Academy of Arts and Sciences, էջ 536
- ↑ Oxford announces honorary degrees for 2012 | University of Oxford
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- A comprehensive bibliography that includes all of Taylor's works as well as secondary literature on Taylor's philosophy, interviews, media, and resources.
- A wide-ranging interview with Charles Taylor, including Taylor's thoughts about his own intellectual development. Արխիվացված 2010-10-04 Wayback Machine
- An Interview with Charles Taylor Part 1,Part 2 and Part 3
- The Immanent Frame a blog with posts by Taylor, Robert Bellah, and others concerning Taylor's book A Secular Age
- Text of Taylor's essay "Overcoming Epistemology"
- Links to secondary sources, reviews of Taylor's works, reading notes
- Lecture notes to Charles Taylor's talk on Religion and Violence (with a link to the audio) Nov 2004
- Lecture notes to Charles Taylor's talk on 'An End to Mediational Epistemology', Nov 2004
- Study guide to Philosophical Arguments and Philosophical Papers 2 Արխիվացված 2017-08-15 Wayback Machine
- Templeton Prize announcement
- Short essay by Dene Baker, philosophers.co.uk
- Taylor's famous essay The Politics of Recognition Արխիվացված 2017-08-09 Wayback Machine
- Charles Taylor on McGill Yearbook when he graduated in 1952
- A Review of The Malaise of Modernity.
- Online videos of Charles Taylor
- Berggruen Prize Winner Charles Taylor on the Big Questions; series of videos produced by the Berggruen Institute
- Can Human Action Be Explained?; Charles Taylor gives a lecture at Columbia University
- A Political Ethic of Solidarity ՅուԹյուբում; Charles Taylor gives a lecture on a future politics self-consciously based on differing views and foundations in Milan
- "Spiritual Forgetting" ՅուԹյուբում; Charles Taylor at awarding of Templeton Prize
- «La religion dans la Cité des modernes : un divorce sans issue?» (14/10/2006)(չաշխատող հղում) ; Charles Taylor and Pierre Manent, Musée des Beaux-Arts de Montréal, «Les grandes conférences Argument» Արխիվացված 2007-09-27 Wayback Machine. (Ֆրանսերեն)