Ռադամանտուս

Ռադամանտուս;
Տեսակ	Հին հունական դիցաբանության կերպար
Դիցաբանություն	Հունական
Սեռ	արական
Երևի համընկնում է	Aleus?
Հայր	Զևս
Մայր	Եվրոպա
Եղբայր	Մինոս, Սարպեդոն
Քույր/Եղբայր	Մինոս և Սարպեդոն
Ամուսին	Ալկեմնա
Զավակներ	Էնոպիոն, Erythrus? և Gortys?
Հատկանիշներ	Արդարադատ
	Rhadamanthus Վիքիպահեստում

Ռադամանտուս, (հին հունարեն՝ Ῥαδάμανθυς,- հին հունական դիցաբանության մեջ համարվում է Զևսի և Եվրոպայի որդին^[4], Մինոսի և Սարպեդոնի եղբայրը։ Համաձայն բանաստեղծ Կինեֆոնի, Ռադամանտուսը Հեփեստոսի, ով Տալի որդին էր, իսկ սա էլ Կրետեի որդին էր^[5]։

Ծնվել է Կրետեում, որտեղ ցլի կերպարանքով Զևսը փախցրեց Եվրոպային։ Կրետեի արքա Աստերիոնը, ամուսնանալով Եվրոպայի հետ, որդեգրեց նրա երեխաներին^[6]։ Աստերիոնը մահացավ անժառանգ և նրանց թողեց իր իշխանությունը։ Ռադամանտուսը, հռչակված լինելով իր արդարությամբ՝ կրետացիներին օրենքներ տվեց^[7]^[8]։

Համաձայն Ցեցի, նա սպանել է եղբորը և վտարվել։ Հայրենիքից վտարված լինելով^[9], նա բնակություն է հաստատել Օկալեում, որը Բեոթիայում էր, և ամուսնացել է Հերակլեսի մոր՝ Ամֆիտրիոնի այրի Ալկեմնայի հետ^[10]^[11]։ Նրա որդիներն են Գորտինը և Էրիիթրեան^[5]։

Մահից հետո, նա իր արդարության համար Մինոսի և Էակոսի հետ դարձել է դատավոր անդրշիրիմյան աշխարհում - Հադեսի հետ^[12]^[13]։ (Մեկ այլ վարկածով - Էլիզեայում Քրոնոսի հետ^[11]^[14].) Ապրում է Ելիսեյան դաշտերում կամ Օրհնյալների կղզիներում։ Ըստ Հոմերոսի, կապված է ֆեակների հետ, բայց պարզ չէ՝ ինչպես^[15]։

Նրա հրահանգները ուրվագծված են Հեսիոդոսի պոեմում («Մեծ չարչարանքներ»)։ Կրետեի նույնանուն ողբերգության գործող անձն է։ Նրա անունը դարձել է խիստ դատավորի անվանական^[16]։

Համաձայն պատմաբան Էֆորիոսի, եսել է անգամ հին Ռադամանտուս, ով առաջինն է միավորել Կրետեի քաղաքները և քաղաքակրթել այն, հաստատել կանոններ, սահմանելով դրանք, ինչպես ինքն է ասում՝ ստացած Զևսից։ Իսկ Մինոսը, ապրելով ավելի ուշ, ընդօրինակել է նրան^[17]։

Ծանոթագրություններ

↑ Thraemer E. Aleos 2 (գերմ.) // Kategorie:RE:Band I,1 — 1893.
↑ Любкер Ф. Rhadamanthys (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1152.
↑ Любкер Ф. Minos (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 873.
↑ Гомер. Илиада XIV 322
↑ ^5,0 ^5,1 Павсаний. Описание Эллады VIII 53, 5
↑ Радаманф (Радамант)
↑ Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека III 1, 2; Диодор Сицилийский. Историческая библиотека IV 60, 3
↑ «Радаманф, Радамант». Արխիվացված է օրիգինալից 2015-01-05-ին. Վերցված է 2015-05-13-ին.
↑ Цец. Комментарий к «Александре» Ликофрона 50 // Примечания В. Г. Боруховича в кн. Аполлодор. Мифологическая библиотека. Л., 1972. С.148.
↑ Apollod. Ill I, 1-2
↑ ^11,0 ^11,1 Радамант
↑ Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека II 4, 9.11; III 1, 1-2
↑ Радаманф, Радамант
↑ Радамант
↑ Гомер. Одиссея VII 323
↑ Радамант
↑ Страбон. География X 4, 8 (стр. 476)

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռադամանտուս» հոդվածին։

[_4264aee287dfa746-1] Thraemer E. Aleos 2 (գերմ.) // Kategorie:RE:Band I,1 — 1893.

[_ec78320fc8e459c6-2] Любкер Ф. Rhadamanthys (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1152.

[_85ee0dc509571b35-3] Любкер Ф. Minos (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 873.

[4] Гомер. Илиада XIV 322

[ReferenceA-5] 5,0 ^5,1 Павсаний. Описание Эллады VIII 53, 5

[6] Радаманф (Радамант)

[7] Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека III 1, 2; Диодор Сицилийский. Историческая библиотека IV 60, 3

[8] «Радаманф, Радамант». Արխիվացված է օրիգինալից 2015-01-05-ին. Վերցված է 2015-05-13-ին.

[9] Цец. Комментарий к «Александре» Ликофрона 50 // Примечания В. Г. Боруховича в кн. Аполлодор. Мифологическая библиотека. Л., 1972. С.148.

[10] Apollod. Ill I, 1-2

[autogenerated1-11] 11,0 ^11,1 Радамант

[12] Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека II 4, 9.11; III 1, 1-2

[13] Радаманф, Радамант

[14] Радамант

[15] Гомер. Одиссея VII 323

[16] Радамант

[17] Страбон. География X 4, 8 (стр. 476)

[4]

[5]

[1]

[2]

[3]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]