Ռաուլի օրենքներ

Ռաուլի Օրենքներ, լուծիչի հագեցած գոլորշիների ճնշման և լուծույթի եռման (սառման) ջերմաստիճանի կախումը լուծույթի կոնցենտրացիայից արտահայտող քանակական օրինաչափություններ։ Փորձառական եղանակով հայտնաբերել է Ֆ․ Ռաուլը։ Լուծիչի հագեցած գոլորշիների պարցիալ ճնշման հարաբերական փոքրացումը հավասար է լուծված նյութի մոլային բաժնին (х2)՝ օ —х2» որտեղ PJ ֊ը և Pi-ը լուծիչի գոլորշիների ճնշումներն են մաքուր լուծիչի 1լ լուծույթի վրա։ Լուծույթները, որոնք Ռաուլի օրենքներինին ենթարկվում են անկախ կոնցենտրացիայից և ջերմաստիճանից, կոչվում են իդեալա֊կան (կատարյալ)։ Իրական լուծույթների համար Ռաուլի օրենքներին կիրառելիս անհրաժեշտ է բաղադրիչների մոլային բաժինները փոխարինել նրանց ակտիվություններով իսկ գոլորշիների ճնշումը ցնդելիությամբ։ Մաքուր լուծիչի համեմատությամբ նոր լուծույթի եռման ջերմաստիճանի աճը (Atfcn․․) և պնդեցման ջերմաստիճանի փոքրացումը (Atuma․) ուղիղ համեմատական են լուծված նյութի մոլալ կոնցենտրացիային (ա)՝ Atb․․=Kt-m և Дtuum•=Itym։ Kt-ն և!Հկ ֊ն կոչվում են լուծիչի էբուլիոս-կոպիական և կրիոսկոպիական հաստատուններ։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։