Ստեարինաթթու

Ստեարինաթթու
Քիմիական բանաձև	C₁₈H₃₆O₂
Մոլային զանգված	4,7E−25 կիլոգրամ գ/մոլ
Խտություն	0,94 գ/սմ³ գ/սմ³
Հալման ջերմաստիճան	69,6 °C, 71 °C և 68,82 °C °C
Եռման ջերմաստիճան	361 °C և 383 °C °C
Քիմիական հատկություններ
Դասակարգում
CAS համար	57-11-4
PubChem	5281
EINECS համար	200-313-4
SMILES	CCCCCCCCCCCCCCCCCC(=O)O
ЕС	200-313-4
ChEBI	5091
	Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա)

Ստեարինաթթու, օկտադեկանաթթու, ալիֆատիկ շարքի միահիմն հագեցած կարբոնաթթու։ Անգույն բյուրեղներ են, հալման ջերմաստիճանը՝ 69,6 °C, եռմանը՝ 376,1 °C։ Ջրում չի լուծվում։ Լուծվում է եթերում և սպիրտում։ Ստեարինաթթվի աղերը՝ ստեարատները, մակերևութային ակտիվ նյութեր են, ջրում լուծելի աղերը (Na, К-ի)՝ օճառներ։ Բնության մեջ տարածված ճարպաթթու է, Ստեարինաթթվի, պալմիտինաթթվի և օլեինաթթվի գլիցերիդները բնական ճարպերի գլխավոր բաղադրիչներն են։ Կենդանական ճարպերը հիդրոլիզելով ստանում են ստեարին (հեղուկ օլեինաթթուն անջատելուց հետո), որից Ստեարինաթթուն անջատում են կոտորակային նստեցման կամ թորման միջոցով։ Ստեարինաթթու ստացվում է նաև օլեինաթթվի հիդրոգենացմամբ և այլ ճանապարհներով։ Մաքուր Ստեարինաթթու օգտագործում են օրգանական սինթեզում և վերլուծական քիմիայում (պղտորաչափական եղանակով որոշում են Ca, Mg, Ա), տեխ․ Ստեարինաթթուն որպես դիսպերգատոր և վուլկանիզատոր (ռետինի արտադրությունում)։ Ստեարատները (Na, Li, Ca, Pb և ն) մտնում են պլաստիկ քսուքների, իսկ Ստեարինաթթուն և նրա էսթերները՝ օծանելիքի բաղադրության մեջ։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 stearic acid
↑ ^2,0 ^2,1 Bradley J., Williams A. J., Andrew S.I.D. Lang Jean-Claude Bradley Open Melting Point Dataset // Figshare — 2014. — doi:10.6084/M9.FIGSHARE.1031637.V2
↑ ^3,0 ^3,1 David R. Lide, Jr. Basic laboratory and industrial chemicals: A CRC quick reference handbook — CRC Press, 1993. — ISBN 978-0-8493-4498-5
↑ ^4,0 ^4,1 Holzgrabe U. Charged aerosol detector response modeling for fatty acids based on experimental settings and molecular features: a machine learning approach // J. Cheminform. / N. Jeliazkova, B. Zdrazil, K. Martinez-Mayorga — BMC, 2021. — Vol. 13, Iss. 1. — ISSN 1758-2946 — doi:10.1186/S13321-021-00532-0

Սա գիտության Քիմիա բնագավառի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ստեարինաթթու» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 112)։

[_1317b6588537bced-1] 1,0 ^1,1 stearic acid

[_83d30bbb990aa5cf-2] 2,0 ^2,1 Bradley J., Williams A. J., Andrew S.I.D. Lang Jean-Claude Bradley Open Melting Point Dataset // Figshare — 2014. — doi:10.6084/M9.FIGSHARE.1031637.V2

[_6c7a0c00002e3c70-3] 3,0 ^3,1 David R. Lide, Jr. Basic laboratory and industrial chemicals: A CRC quick reference handbook — CRC Press, 1993. — ISBN 978-0-8493-4498-5

[_f9e7bdebbba11b5a-4] 4,0 ^4,1 Holzgrabe U. Charged aerosol detector response modeling for fatty acids based on experimental settings and molecular features: a machine learning approach // J. Cheminform. / N. Jeliazkova, B. Zdrazil, K. Martinez-Mayorga — BMC, 2021. — Vol. 13, Iss. 1. — ISSN 1758-2946 — doi:10.1186/S13321-021-00532-0

[1]

[2]

[3]

[4]