Վիսարիոն Գորբուկ
Վիսարիոն Գորբուկ (բելառուս․՝ Вісарыён Сцяпанавіч Гарбук, նոյեմբերի 11 (24), 1913, Škiliaki, Lepel County, Վիտեբսկի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - օգոստոսի 8, 1986, Պյատիգորսկ, Ստավրոպոլի երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), բելառուս գրող։ Բելառուսի ԽՍՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ (1979)։
Վիսարիոն Գորբուկ | |
|---|---|
| Ծնվել է | նոյեմբերի 11 (24), 1913 |
| Ծննդավայր | Škiliaki, Lepel County, Վիտեբսկի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
| Վախճանվել է | օգոստոսի 8, 1986 (72 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Պյատիգորսկ, Ստավրոպոլի երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Գերեզման | Պյատիգորսկ |
| Մասնագիտություն | թարգմանիչ և գրող |
| Լեզու | բելառուսերեն |
| Կրթություն | Մաքսիմ Տանկի անվան Բելառուսի պետական մանկավարժական համալսարան |
| Անդամակցություն | Բելառուսիայի գրողների միություն |
| Պարգևներ |  |
Կենսագրություն
խմբագրելՎիսարիոն Գորբուկը ծնվել է 1913 թվականին։ Ավարտել է Լեպելի մանկավարժական տեխնիկումը։ 1933 թվականին աշխատել է որպես ուսուցիչ։ 1935 թվականին սովորել է Մաքսիմ Տանկի անվան Բելառուսի պետական մանկավարժական համալսարանում։
1957 թվականին «Սեմյա ի շկոլա» ամսագրում տպագրվել է Գորբուկի առաջին պատմվածքը՝ «Ճանապարհորդություն դեպի ապագան»։ Այնուհետև լույս են տեսել «Հանգիստ չեմ փնտրում» (1963), «Շերտավոր դեմք» (1967), երեխաների համար՝ «Տանյուշկայի պատմվածքները» (1964), «Մոռացկոտ Ալոչկան» (1964), «Իմ պատուհանի վրա» (1966), «Պատահմամբ և դիտմամբ» (1968), «Այդպիսի ծաղիկներ չեն լինում» (1971), «Ովքեր ենք մենք» (1974)[1][2]։
Գրականություն
խմբագրել- Маракоў Л. У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, 1794-1991. Энц. даведнік. У 10 т. - Т. 1. - Мн:, 2003. ISBN 985-6374-04-9
- Казека Я. Слова пра сябра // Казека Я. Падарожжа ў маладосць. Мн., 1984;