Ջոնաթան Սվիֆթ

Ռուսերեն

Երգիծանքի վարպետ (1700-1713)

Бюст Свифта в Соборе Св. Патрика

В 1702 году Свифт получил степень доктора богословия в Тринити-колледже. Сближается с оппозиционной партией вигов. Авторитет Свифта как писателя и мыслителя растёт. В эти годы Свифт часто посещает Англию, заводит знакомства в литературных кругах. Издаёт (анонимно, под одной обложкой) «Сказку бочки» и «Битву книг» (1704); первая из них снабжена многозначительным подзаголовком, который можно отнести ко всему творчеству Свифта: «Написано ради общего совершенствования рода человеческого». Книга сразу становится популярной и в первый же год выходит тремя изданиями. Отметим, что почти все произведения Свифта выходили под разными псевдонимами или вообще анонимно, хотя его авторство обычно не составляло секрета.

В 1705 году виги на несколько лет завоевали большинство в парламенте, однако улучшения нравов не произошло. Свифт вернулся в Ирландию, где ему предоставили приход (в деревне Ларакор) и проживал там до конца 1707 года. В одном из писем он сравнил распри вигов и тори с кошачьими концертами на крышах.

Около 1707 года Свифт познакомился с другой девушкой, 19-летней Эстер Ваномри (англ. Esther Vanhomrigh, 1688—1723), которую Свифт в своих письмах называл Ванессой. Она, как и Эстер Джонсон, росла без отца (торговца-голландца). Сохранилась часть писем Ванессы к Свифту — «грустные, нежные и восхищённые»: «Если Вы находите, что я пишу слишком часто к Вам, то Вы должны сообщить мне об этом или вообще написать мне снова, чтобы я знала, что Вы не совершенно позабыли обо мне…»

В то же время Свифт почти ежедневно пишет Эстер Джонсон (её Свифт именовал Стеллой); позднее эти письма составили его книгу «Дневник для Стеллы», изданный посмертно. Эстер-Стелла, оставшись сиротой, поселилась в ирландском поместье Свифта вместе со своей компаньонкой, на правах воспитанницы. Часть биографов, опираясь на свидетельства друзей Свифта, предполагает, что он и Стелла тайно обвенчались около 1716 года, но документальных подтверждений этому не обнаружено.

В 1710 году тори во главе с Генри Сент-Джоном, впоследствии виконтом Болингброком, пришли к власти в Англии, и Свифт, разочаровавшийся в политике вигов, выступил в поддержку правительства. В некоторых областях их интересы действительно совпадали: тори свернули войну с Людовиком XIV (Утрехтский мир), осудили коррупцию и пуританский фанатизм. Именно к этому и призывал ранее Свифт. Кроме того, они с Болингброком, талантливым и остроумным писателем, подружились. В знак благодарности Свифту предоставили страницы консервативного еженедельника (англ. The Examiner), где в течение нескольких лет публиковались памфлеты Свифта.

Ջոնաթան Սվիֆթ-ի թարգմանություն

Թարգմանիչ
Վերստուգող

Ջոնաթան Սվիֆթը 1702թ.-ին ստանում է աստվածաբանության դոկտորի աստիճան Թրինիթի քոլեջում:Այդ ընթացքում մտերմանում Է Վիգերի ընդդիմական կուսակցության անդամների հետ:Սվիֆթի հեղինակությունը`որպես գրողի և մտածողի, աճում է:Այս տարիներին նա հաճախ է այցելում Անգլիա, ծանոթություններ ստեղծում գրական շրջաններում:Հրատարակում է (անանուն, մեկ կազմի ներքո) <<Տակառի հեքիաթը>> և <<Գրքերի պայքարը>> (1704թ.):Դրանցից առաջինը ունի բազմիմաստ ենթավերնագիր` <<Գրված Է հանուն մարդկային ցեղի համընդհանուր կատարելագործման>>:Գիրքն անմիջապես մեծ համբավ է ձեռք բերում և հենց առաջին տարում լույս է ընծայվում երեք հրատարակություններով: Սվիֆթը իր գրեթե բոլոր ստեղծագործությունները լույս է ընծայել տարբեր գրական կեղծանունների ներքո, չնայած նրա հեղինակ լինելը գաղտնիք չէր: 1705թ.-ին Վիգերը մի քանի տարով մեծամասնության դիրքն են սկսում զբաղեցնել խորհրդարանում, սակայն բարքերի բարելավում տեղի չունեցավ:Այդ ընթացքում Սվիֆթը վերադառնում է Իռլանդիա, որտեղ նրա մուտքը և բնակվելը ապահովում են Լարաքոր գյուղում:Նա այնտեղ բնակվում է մինչև 1707թ.-ի վերջը: Իր նամակներից մեկում նա Վիգերի և Թորիների տարաձայնությունները համեմատում է տանիքներում կատվային համերգների հետ: 1707թ.-ին Սվիֆթը ծանոթանում է այլ աղջկա` 19-ամյա Էսթեր Վանոմրիի հետ(անգլ.`Esther Vanhomrigh 1688-1723),ում գրողը իր նամակներում անվանում է Վանեսսա:Էսթեր Վանոմրին, ինչպես և Էսթեր Ջոնսոնը, մեծացել էր առանց հոր, ով հոլանդացի առևտրական էր:Պահպանվել են Սվիֆթին հասցեագրված նրա նամակների մի մասը` <<հուզիչ, նուրբ և հիացական>>: <<Եթե դուք գտնում եք, որ ես չափից դուրս շատ եմ գրում ձեզ, ապա դուք պետք է տեղեկացնեք ինձ այդ մասին կամ կրկին գրեք ինձ, որպեսզի ես հասկանամ, որ դուք մոռացել եք ինձ...>>: Հենց այդ ժամանակ Սվիֆթը շարունակում է ամեն օր գրել Էսթեր Ջոնսոնին(Սվիֆթը նրան Սթելլա էր կոչում):Ավելի ուշ այդ նամակների հիման վրա ստեղծվեց << Օրագիր Սթելլայի համար>> գիրքը, որը հրատարակվեց հեղինակի մահից հետո:

Ծանոթագրություններ



Պատահական