Վլադիմիր Ուրին

	Վլադիմիր Ուրին
Կրթություն՝	Ռուսաստանի թատերական արվեստի համալսարան
Մասնագիտություն՝	թատերական ռեժիսոր
Ծննդյան օր	մարտի 19, 1947 (77 տարեկան)
Ծննդավայր	Կիրով, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Պարգևներ	Պատվավոր Լեգեոնի շքանշան ; և
Vladimir Urin

Վլադիմիր Ուրին (ռուս.՝ Владимир Георгиевич Урин, մարտի 19, 1947(1947-03-19), Կիրով, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), խորհրդային և ռուս թատերագետ, ռեժիսոր, ուսուցիչ և պրոֆեսոր։ 2013 թվականի հուլիսի 9-ից զբաղեցնում է Մեծ թատրոնի տնօրենի պաշտոնը։ Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր արտիստ (1999)^[1]:

Կենսագրություն

Ծնվել է 1947 թվականի մարտի 19-ին Կիրովում^[2]։

Ավարտել է Ռուսաստանի թատերական արվեստի համալսարանը։ Թատերական գործունեությունը սկսել է 1973 թվականին, ղեկավարելով Կիրովի պատանի հանդիսատեսի թատրոնը^[2]։

1987 թվականից Ռուսաստանի թատերական գործիչների միության ղեկավարության քարտուղար, միևնույն ժամանակ նա կատարել է ՌԴ ԹԳՄ նախագահի տեղակալի և առաջին փոխնախագահի պարտականությունները^[2]։

1995 թվականից զբաղեցրել է Մոսկվայի Ստանիսլավսկու և Նեմիրովիչ-Դանչենկոյի անվան երաժշտական ակադեմիական թատրոնի գլխավոր տնօրենի պաշտոնը^[2]։

1997 թվականից Երաժշտական թատրոնի կողմից անցկացվող միջազգային ժամանակակից պարային փառատոնների գլխավոր տնօրեն, համագործակցում է եվրոպական, կանադական և ամերիկյան երկրների դեսպանությունների մշակութային կենտրոնների հետ։

Մոսկվայի արվեստի թատրոնի դպրոցի Կատարողական արվեստի բաժնի ղեկավար և տնտեսագիտության ամբիոնի վարիչ, պրոֆեսոր։ Հանդիսանում է Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի ներքո պետական պարգևների հանձնաժողովի անդամ^[3]։

2013 թվականի հուլիսի 9-ին նշանակվել է Մեծ թատրոնի տնօրեն^[4]։

Սոցիալական դիրք

2014 թվականի մարտի 11-ին Ռուսաստանի Դաշնության մշակույթի գործիչների կողմից Ռուսաստանի Դաշնության նախագահ Վլադիմիր Պուտինի քաղաքականության և Ղրիմի քաղաքականությանն աջակցող դիմումը ստորագրվեց^[5]։

Նա 2016 թվականին Պետդումայի ընտրություններում «Միասնական Ռուսաստան» կուսակցության վստահված անձն էր։

2018 թվականի նոյեմբերի 20-ին Վլադիմիր Գեորգիևիչը, Ռուսաստանի նախագահի հրամանագրով ընդգրկվել է մշակույթի և արվեստի խորհրդի նոր կազմում^[6]։

Մրցանակներ

Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հետ, Նովո-Օգարիևո, 2013 թվականի նոյեմբերի 5

Պարգևատրվել է մի շարք մրցանակներով, այդ թվում`

Պատվո շքանշան (2017 թվականի մարտի 20), ազգային մշակույթի զարգացման գործում ունեցած մեծ ներդրման, հասարակության մեջ բարոյականության և հանդուրժողականության մակարդակի բարձրացմանն ուղղված ակտիվ հասարակական գործունեություն ծավալելու, բազմաթիվ տարիների արդյունավետ գործունեության համար^[7]։
Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր արտիստ (1999)^[8]:
Պատվավոր Լեգեոնի շքանշան (Ֆրանսիա, 2015 թվական)^[9]։
Կիրովի տարածաշրջանի պատվավոր քաղաքացի (2014 թվականի նոյեմբերի 27)^[10]։
Մրցանակ «Պարող հոգի» «Բալետ» ամսագրի կողմից։
Դյագիլևի մրցանակ «Ռուսաստանում ժամանակակից պարերի զարգացման գործում ներդրման համար»։
Ստանիսլավսկու անվան միջազգային մրցանակ «Ռուսական թատերական գործերի զարգացման գործում ներդրման համար»։
Մրցանակ «Թատրոնի աստղեր», «Սիրելի թատրոն» անվանակարգում^[11]^[12]։

Ծանոթագրություններ

↑ Указ президента России № 1583 от 29 ноября 1999 года
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 «Биография Владимира Урина» (ռուսերեն). ՌԻԱ Նովոստի.
↑ Указ Президента Российской Федерации от 29.10.2013 № 811 «О внесении изменений в состав Комиссии при Президенте Российской Федерации по государственным наградам, утвержденный Указом Президента Российской Федерации от 25 августа 2012 г. N 1217»
↑ Елена Юринская (2014 թ․ նոյեմբերի 27). «Владимир Урин назначен генеральным директором Большого театра». Российская газета.
↑ «Деятели культуры России — в поддержку позиции Президента по Украине и Крыму». Официальный сайт Министерства культуры Российской Федерации. 2013 թ․ հուլիսի 9. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մարտի 11-ին.
↑ Утверждён новый состав Совета по культуре и искусству
↑ Указ Президента Российской Федерации от 20 марта 2017 года № 119 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
↑ «Биография Владимира Урина». ТАСС. 2013 թ․ հուլիսի 9.
↑ «Елена Гагарина и Владимир Урин произведены в офицеры французского ордена Почетного легион». Первый канал. 2015 թ․ փետրվարի 9.
↑ «Актер Калягин и директор ГАБТ Урин стали Почетными гражданами Кировской области». Интерфакс-Россия. 2014 թ․ նոյեմբերի 27.
↑ «Биография». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2018 թ․ դեկտեմբերի 22-ին.
↑ Вручены «Звезды Театрала»

Արտաքին հղումներ

Биография на официальном сайте Большого театра Արխիվացված 2014-02-02 Wayback Machine

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վլադիմիր Ուրին» հոդվածին։

[1] Указ президента России № 1583 от 29 ноября 1999 года

[риа-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 «Биография Владимира Урина» (ռուսերեն). ՌԻԱ Նովոստի.

[3] Указ Президента Российской Федерации от 29.10.2013 № 811 «О внесении изменений в состав Комиссии при Президенте Российской Федерации по государственным наградам, утвержденный Указом Президента Российской Федерации от 25 августа 2012 г. N 1217»

[4] Елена Юринская (2014 թ․ նոյեմբերի 27). «Владимир Урин назначен генеральным директором Большого театра». Российская газета.

[5] «Деятели культуры России — в поддержку позиции Президента по Украине и Крыму». Официальный сайт Министерства культуры Российской Федерации. 2013 թ․ հուլիսի 9. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մարտի 11-ին.

[6] Утверждён новый состав Совета по культуре и искусству

[7] Указ Президента Российской Федерации от 20 марта 2017 года № 119 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»

[8] «Биография Владимира Урина». ТАСС. 2013 թ․ հուլիսի 9.

[9] «Елена Гагарина и Владимир Урин произведены в офицеры французского ордена Почетного легион». Первый канал. 2015 թ․ փետրվարի 9.

[10] «Актер Калягин и директор ГАБТ Урин стали Почетными гражданами Кировской области». Интерфакс-Россия. 2014 թ․ նոյեմբերի 27.

[11] «Биография». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2018 թ․ դեկտեմբերի 22-ին.

[12] Вручены «Звезды Театрала»

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]