Քնաբեր դեղամիջոցներ

Քնաբեր դեղամիջոցներ, քուն առաջացնող դեղորայքային պատրաստուկների խումբ։

Մեծ դեղաչափերով առաջացնում են նարկոզի վիճակ։ Ունեն կենտրոնական նյարդային համակարգի տարբեր բաժիններն ընկճող հատկություն։ Քնաբեր դեղամիջոցների շարքին են դասվում տարբեր քիմիական կառուցվածքով նյութեր՝ բարբիտուրաթթվի պիպերիդինի ածանցյալները, ալիֆատիկ շարքի միացություններ և այլն։ Քնի կարգավորմանը նպաստում են նաև այլ դեղաբանական խմբերի պատրաստուկներ, հանգստացնող դեղամիջոցներ (բրոմիդներ, կատվախոտի պատրաստուկներ), տրանկվիլիզատորներ։ Նվազեցնելով հուզական գրգռվածությունը, վերացնելով լարվածության և անհանգստության զգացումը՝ հանգստացնող միջոցները նպաստում են քնի առաջացմանը և խորացնում այն։ Քնաբեր դեղամիջոցները օգտագործում են քնի տարբեր խանգարումների ժամանակ։ Քնաբեր դեղամիջոցների ցավազրկող հատկությունը թույլ է արտահայտված, սակայն դրանք ուժեղացնում են ոչ նարկոտիկ ցավազրկող դեղամիջոցների (ամիդոպիրին, անալգին և այլն) ազդեցությունը և կիրառվում են նյարդացավերի ժամանակ։ Քնաբեր դեղամիջոցների փոքր դեղաչափերը ունեն հանգստացնող ազդեցություն։ Քնաբեր դեղամիջոցներով թունավորման դեպքում անցկացնում են միջոցառումների համալիր, որի նպատակը շնչառության և սիրտ–անոթային համակարգի գործունեության ապահովումն է, օրգանիզմից դեղանյութերի արագ հեռացումը։ Քնաբեր դեղամիջոցների երկարատև օգտագործումն առաջացնում է օրգանիզմի ընտելացում տվյալ դեղամիջոցի հանդեպ, ուստի համապատասխան արդյունքի հասնելու համար պահանջվում է դեղաչափի ավելացում։ Հնարավոր է նաև նարկոմանիայի առաջացում։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։