Օլգա Անդրեևա
Օլգա Դավիդովնա Անդրեևա (ռուս.՝ Ольга Давыдовна Андреева, հուլիսի 21, 1915, Պետրոգրադ, Ռուսական կայսրություն - մայիսի 7, 2007, Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան), օպերայի խորհրդային և ռուս երգչուհի (սոպրանո) և մանկավարժ։ ՌԽՖՍՀ վաստակավոր արտիստ (1971), Ղազախական ԽՍՀ ժողովրդական արտիստ (1985)[1], Ռուսաստանի ժողովրդական արտիստ (2001)[1]։ «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 4-րդ աստիճանի շքանշանակիր (2005)[2]։
| Օլգա Անդրեևա | |
|---|---|
| Ծնվել է | հուլիսի 21, 1915 Պետրոգրադ, Ռուսական կայսրություն |
| Երկիր |  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան |
| Մահացել է | մայիսի 7, 2007 (91 տարեկան) Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան |
| Գերեզման | Բոլշեոխտինսկոե գերեզմանատուն |
| Մասնագիտություն | օպերային երգչուհի |
| Գործիքներ | վոկալ |
| Աշխատավայր | Սանկտ Պետերբուրգի կոնսերվատորիա |
| Կրթություն | Սանկտ Պետերբուրգի կոնսերվատորիա |
| Պարգևներ |    և  |
Կենսագրություն
խմբագրելՕլգա Անդրևնան ծնվել է 1915 թվականի հուլիսի 21-ին Սանկտ Պետերբուրգում (ըստ որոշ աղբյուրների ծննդյան ամսաթիվը 1919 թվականի հունիսի 16-ն է)[1][3][4]։ 1937 թվականին ավարտել է Լենինգրադի պետական կոնսենվատորիայի դաշնամուրի բաժինը, հետագայում ուսանել է վոկալ։ 1941-1942 թվականներին երգել է շրջափակման մեջ գտնվող Լենինգրադում Պուլկովոյի բարձունքի պաշտպանների, Բալթիկի ծովագնացների համար, «Կյանքի ճանապարհ»-ին, հիվանդանոցներում և քաղաքի ձեռնարկություններում։ 1945 թվականին ավարտել է կոնսերվատորիայի վոկալի բաժինը[1]։
1944 թվականից 1948 թվականը եղել է Լենինգրադի տարածաշրջանային օպերայի թատրոնի մենակատար, 1948-ից 1951 թվականները՝ Սարատովի պետական օպերային թատրոնի և բալետի մենակատար։ 1951-ից 1962 թվականների ընթացքում եղել է Լենինգրադի երաժշտական կոմեդիայի թատրոնի, Լենինգրադի ֆիլհարմոնիայի և Օպերայի և բալետի փոքր թատրոնի մենակատարուհի[1]։
1962 թվականին Անդրեևան հետևել է խորհրդային գործիչների կոչին՝ օգնելու ստեղծել ինքնագործ խումբ՝ յուրացնելու խոպան հողերը։ Նա ստեղծել է 130 անդամ ունեցող պարի և երգի «Ցելիննիկ» անսամբլը, որտեղ ներառված էին ամենատարբեր մասնագիտությունների ներկայացուցիչներ՝ կոմբայնավարներ, փականագործներ, ծեփողներ, հեռագրողներ և այլն։ 1962-1965 թվականներին Անդրեևան համույթի գեղարվեստական ղեկավարն էր։ Հետագայում համույթը կրել է «ժողովրդական» կոչումը[3]։
1965-1979 թվականներին Անդրևնան կրկին եղել է Լենինգրադի ֆիլհարմոնիայի մենակատարուհի, հետո մենակատարուհի է աշխատել Լենինգրադի ռադիոյում և հեռուստատեսությունում։ Եղել է Սանկտպետերբուրգյան կոնսերվատորիայի պատվավոր պրոֆեսոր[1]։
Կատարել է Տոսկայի, Տատայանայի, Մարիցայի, Սիլվայի պարտիաները։ Նրա երգացանկում եղել են նաև հին ռուսական ռոմանսներ[3]։ Օլգա Անդրեեևնան մահացել է 2007 թվականի մայիսի 7-ին[3]։ Թաղված է Սանկտ Պետերբուրգի Բոլշեոխտինսկի գերեզմանոցում։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Կաղապար:Книга:Казахская ССР: краткая энциклопедия
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 30 июля 2005 года № 886 «О награждении орденом "За заслуги перед Отечеством" IV степени Андреевой О.Д.»
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Голос трудной эпохи // Санкт-Петербургские ведомости
- ↑ Андреева Ольга Давыдовна // spb-tombs-walkeru.narod.ru