Hooverphonic
Hooverphonic (Հուվերֆոնիկ, անգլերենից բառացի «Փոշեկուլի ձայն», hoover` փոշեկուլ, phonic` ձայն), բելգիական փոփ և ռոք խումբ, որն ստեղծվել է 1995 թվականին Ֆլանդրիայում։ Գործունեության սկզբում այս խմբի երաժշտությունը վերագրվել է թրիփ հոփ ժանրին, սակայն բավականին արագ սկսել է նվագել տարբեր ժանրերում։ Խումբն ի սկզբանե կոչվել է «Hoover» (Հուվեր)։ «Hooverphonic» անվանման փոփոխությունը պայմանավորված էր փոշեկուլներ արտադրող հայտնի ընկերության դժգոհությամբ։ Ներկայումս խմբի ստեղծագործությունը հաճախ դասվում է «լաունջ» ժանրին։ Բելգիայի ներկայացուցիչները հանդես են գալու «Եվրատեսիլ 2021 երգի մրցույթ»-ում։ Սկզբում նրանք պետք է ներկայացնեին Բելգիան ներկայումս չեղյալ հայտարարված 2020 թվականի մայիսի 12-ին կայանալիք «Եվրատեսիլ 2020 երգի մրցույթ»-ի առաջին կիսաեզրափակիչում՝ «Release Me» երգով։
Խմբի կազմ
խմբագրելԽմբի սկզբնական կազմում ներառվել են վոկալիստ Լիսյե Սադոնիուսը (Liesje Sadonius), ստեղնահար Ֆրանկ Դյուշանը (Frank Duchene), բասիստ Ալեքս Կալյեն (Alex Callier) և կիթառահար Ռայմոնդ Գերտսը (Raymond Geerts)։
Խումբը կազմավորվել է 1990-ական թվականների կեսերին և կոչվել «Hoover»։ Ռայմոնդի խոստովանության համաձայն, գաղափարը ծագել է այն բանից հետո, երբ իրենց ընկերներից մեկն ասել է, որ իրենց երաժշտությունը ձգձգվում է, ինչպես փոշեկուլ։ Սկզբում խմբի վոկալիստն էր Ֆրենկ Դուշամը։ Լիսյե Սադոնիուսը խմբի վոկալիստի ֆունկցիայի կատարման պահին «Դրամատիկական արվեստի» ակադեմիայի ուսանող էր։
Երջանիկ պատահականությամբ «2Wicky» առաջին սինգլը դարձել է Բեռնարդո Բերտոլուչիի «Սայթաքող գեղեցկություն» (1996) ֆիլմի սաունդթրեքի գլխավոր թեման։ Ավելի ուշ երգը հնչել է այնպիսի ֆիլմերում, ինչպիսիք են «Ես գիտեմ, թե ինչ եք արել անցյալ ամռանը» (1997) և «Բարձունքներ» (2004)։ 1996 թվականին թողարկվել է A New Stereophonic Sound Spectacular-ի առաջին ալբոմը, որն իր մեջ ներառում է 11 ստեղծագործություն։ Սինգլը թողարկվել է նաև «Inhaler» կոմպոզիցիայում և հնչել «CSI» սերիալում։ Երաժիշտները շրջագայություն են մեկնել Ամերիկայում և Եվրոպայում։ Ավելի ուշ խումբը վերանվանվել է «Hooverphonic»։ Առաջին վոկալիստը լքել է խումբը՝ չցանկանալով կրել տարբեր շոուների և շրջագայությունների մասնակցության պարտավորությունները (թեև Սադոնիուսը դեռևս 3 ամիս խմբի հետ շրջագայության մեջ է եղել)։
1997 թվականի մարտին որպես վոկալիստ խումբ է եկել 17-ամյա Հեյկե Առնաերտը (Geike Arnaert), իսկ երբ նա դառձել է չափահաս՝ պայմանագիր է կնքել խմբի հետ։
Արդեն հաջորդ 1998 թվականին թողարկվել է խմբի երկրորդ Blue Wonder Power Milk ալբոմը։ Ալբոմի սինգլներով հանդես են եկել «Eden» և «Club Montepulciano» կոմպոզիցիաները, որոնցում վոկալ մասը կատարել է Լիսյեն։ Վոկալը ձայնագրվել է Բելգիայում, լարային գործիքների ձայնագրման համար ընտրվել է Մոլ քաղաքը, երգի մնացած մասերը ձայնագրվել են ձմռանը Նյու Յորքում, վարպետացումը տեղի է ունեցել Պորտլենդում։ Այս ալբոմի բոլոր երգերը (և դրան հաջորդողները) հիմնականում գրվել են Ալեքսի կողմից, իսկ Մարկ Պլատին դարձել է այդ ձայնասկավառակի համապրոդյուսերը, հնչյունային ռեժիսորն ու ծրագրավորողը, որը ժամանակին ձեռքը դրել է Դեյվիդ Բոուիի «Earthling» ալբոմի վրա։ Այս ալբոմի թողարկումից հետո Ֆրանկ Դյուշանը լքել է խումբը։
2000 թվականին թողարկվել է The Magnificent Tree անվանումով երրորդ ստուդիական ալբոմը։ Սկզբում այն նախատեսվել է անվանել the President of the LSD Golf Club, բայց «SonyBMG»-ն արգելել է դա անել։ Այս սկավառակի միջոցով «Hooverphonic»-ն ամրապնդել է իր դիրքերը երաժշտական ասպարեզում՝ ևս մեկ անգամ ապացուցելով սեփական երաժշտական արտահայտության ինքնատիպությունը։ «Mad About You», «Jackie Cane», «Vinegar and Salt» և «Out of Sight» սինգլները մինչ օրս տրիոյի ամենահայտնի երգերն են։ Ալբոմի նվագախմբերը երկար տարիներ կատարել է նվագախմբի օգնական Մեթ Դանկլին, որը մասնակցել է «Moulin Rouge»-ի սաունդթրեքի ձայնագրմանը։
Նույն թվականին խմբին խնդրել են երգ գրել հատուկ 2000 թվականի Եվրոպայի ֆուտբոլի առաջնության բացման արարողության համար, որն անցկացվել է Բրյուսելում։ Արդյունքը 11 րոպեանոց «Visions» ստեղծագործությունն էր, որով խումբը հանդես է եկել առաջնության բացմանը։
2002 թվականին թողարկված Presents Jackie Cane կոնցեպտուալ ալբոմը խումբը դուրս է բերել նոր մակարդակի։ Ֆրենկի հեռանալուց ի վեր, Ալեքսը լիովին դարձել է «Hooverphonic»-ի գլխավոր գաղափարական ոգեշնչողը։ Նա ստեղծել է երկու երկվորյակ քույրերի պատմություն. մեկը՝ ջազային երգչուհի, մյուսը՝ գերազանց տնային տնտեսուհի, և նրանց փոխհարաբերությունների մասին։
_perfoming_at_La_Maroquinerie_in_2008.jpg)
Ձայնը «վերակենդանացնելու» ցանկության արդյունքը դարձել է «Hooverphonic» նվագախմբի «sit Down and listen to» ալբոմը (2003), որը միաժամանակ բոլոր մասնակից երաժիշտների կողմից ամբողջությամբ նվագարկվել և ձայնագրվել է կենդանի ձայնագրություններով՝ որպես ներկայացումների փորձ։ Ալբոմը տեղ են գտել սինգլներ նախորդ ձայնագրություններից` կիսա-ակուստիկ և նվագախմբային մշակումներով։
2005 թվականին նվագախմբին աջակցող և նոր հայեցակարգ սատարող «No More Sweet Music/More Sweet Music» կրկնակի ալբոմը, որը ձայնագրվել է խմբի սեփական լեյբլում՝ «Hoovermusic» անվանումով, իսկ հետո՝ երկամյա պարբերականությամբ, «Hooverphonic»-ից «SonyBMG» լեյբլի վերջնական հեռանալուց հետո, թողարկվել է խմբի համար նախկինում բնորոշ ճակատագրական հնչողությամբ «the President of LSD Golf Club» ալբոմը։
2008 թվականի վերջին Հեյկե Արնարտը լքել է խումբը, որպեսզի զբաղվի սոլո գործունեությամբ։ «Hooverphonic»-ի վերջին համերգն այս վոկալիստուհու հետ տեղի է ունեցել 2008 թվականի դեկտեմբերի 13-ին Եկատերինբուրգում՝ «Tele-Club»-ում[1][2]։
.jpg)
Փնտրել են նոր մենակատար։ 2010 թվականի հոկտեմբերի 29-ին թողարկվել է «The Night Before» սինգլը, որի վոկալ խմբաքանակը, ինչպես նաև նոր ալբոմի բոլոր հետքերը, նույնանուն անվանումով ձայնագրել է 22-ամյա Նոեմի Վուլֆսը (Noémie Wolfs), որը դարձել է «Hooverphonic»-ի նոր մեներգչուհին։ 2010 թվականի նոյեմբերի 26-ին թողարկվել է The Night Before ալբոմը, իսկ արդեն դեկտեմբերի 19-ին Նոեմի Վուլֆսին շնորհվել է «պլատինե կարգավիճակ» Բելգիայում[3]։
2013 թվականին թողարկվել է Reflection ալբոմը։ Նկարահանվել է այդ ալբոմի երգերի երեք տեսահոլովակ։ 2015 թվականի մարտին մեներգչուհի Նոեմի Վուլֆսը լքել է խումբը։ Շուտով «Hooverphonic»-ը սկսել է իր հաջորդ ալբոմի ձայնագրությունը։
2015 թվականի նոյեմբերին թողարկվել է «Badaboum» սինգլը և նկարահանվել դրա տեսահոլովակը։ 2016 թվականի մարտի 18-ին թողարկվել է Hooverphonic In Wonderland ալբոմը։ Ձայնասկավառակում ներկայացված է վեց տարբեր ձայն, այդ թվում՝ երեք տղամարդու, իսկ խումբը վերադարձել է իր նախկին «լարային» հնչողությանը։
Այսօրվա դրությամբ «Looking for Stars» եղել է խմբի վերջին ալբոմը, որը թողարկվել է 2018 թվականի նոյեմբերի 16-ին։ Ալբոմը ձայնագրվել է 17-ամյա նոր վոկալիստ Լուկա Քրեյսբերգսի (Luka Cruysberghs) հետ։
2019 թվականի հոկտեմբերի 1-ին հայտարարվել է, որ «Hooverphonic»-ը Բելգիային պետք է ներկայացներ «Եվրատեսիլ 2020 երգի մրցույթ»-ում, որը պետք է տեղի ունենար Ռոտերդամում՝ «Release Me» երգով[4]։
Սկավառակագրություն
խմբագրել- «A New Stereophonic Sound Spectacular» (1996)
- «Battersea (EP)» (1998)
- «Blue Wonder Power Milk» (1998)
- «The Magnificent Tree» (2000)
- «Hooverphonic Presents Jackie Cane» (2002)
- «Sit Down and Listen to Hooverphonic (համերգային ալբոմ)» (2003)
- «No More Sweet Music/More Sweet Music» (2005)
- «Singles '96 — '06 (ալբոմ-ժողովածու)» (2006)
- «The President of the LSD Golf Club» (2007)
- «The Night Before» (2010)
- «Hooverphonic with Orchestra (ալբոմ-ժողովածու)» (2012)
- «Hooverphonic with Orchestra Live (համերգային ալբոմ)» (2012)
- «Reflection» (2013)
- «In Wonderland» (2016)
- «The Best of Hooverphonic (ալբոմ-ժողովածու)» (2016)
- «Looking For Stars» (2018)
Ծանոթագրություն
խմբագրել- ↑ Афиша Արխիվացված 2012-01-05 Wayback Machine
- ↑ Концертная видеозапись песни Stranger с этого концерта Արխիվացված 2010-02-11 Wayback Machine
- ↑ The Night Before goes platinum // hooverphonic.com Արխիվացված 2011-01-08 Wayback Machine
- ↑ «Belgium chooses Hooverphonic for Eurovision 2020». Eurovision.tv (անգլերեն). 2019 թ․ հոկտեմբերի 1. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 2-ին.