Արկտուր
Արկտուր, Եզնարածի համաստեղության և աստղային երկնքի Հյուսիսային կիսագնդի պայծառագույն աստղը և չորրորդը ամբողջ երկնակամարում, Սիրիուսից, Կանոպուսից և Տոլիմանից հետո։ Տեսանելի աստղային մեծությունը −0,05m է։
Հետազոտման տվյալներ | |||
---|---|---|---|
Տեսակ | նավիգացիոն աստղ, near-IR source? և UV-emission source? | ||
Մասն է | Arcturus stream?, գարնանային եռանկյուն և Եզնարած | ||
Հեռավորություն | 36,7 ± 0,3 լուսային տարի | ||
Տեսանելի աստղային մեծություն | −0,05[1] (V) | ||
Համաստեղություն | Եզնարած | ||
Աստղաչափություն | |||
Ճառագայթային արագություն (Rv) | −5,16 km/s[2][3][4] | ||
Պարալաքս | 87,5 ± 1,5 մավ[5] | ||
Բացարձակ աստղային մեծություն | −0,38 և −0,304[6] | ||
Բնութագիր | |||
Սպեկտրալ դասակարգում | K2IIIp[7][8][9][…] | ||
Գույնի ցուցանիշ | 1,27 | ||
Ֆիզիկական տվյալներ | |||
Զանգված | 1,3 ± 0,3 M☉ | ||
Շառավիղ | 25,4 արևային շառավիղ | ||
Լուսավորություն | 215 արեգակնային լուսատվություն | ||
Պտույտ | 4,2 km/s[10] | ||
Ուղեծրի էլեմենտներ | |||
|
Աստղը երևում է Երկրի ցանկացած կետում հարավային լայնության 71° աստիճանից հյուսիս, իր ոչ մեծ հյուսիսային թեքման պատճառով։ Հարավային կիսագնդում երևում է ամռան վերջում, աշնանը և ձմռան սկզբում գիշերային երկնքի հյուսիսային մասում։ Աշխարհագրական միջին լայնություններում երևում է ձմռանը, գարնանը և ամռանը։
Արկտուրը հանդիսանում է K1,5 IIIpe սպեկտրալ դասի («pe» տառերը անգլերեն peculiar emission արտահայտության կրճատումն է), «pe» նշանակումը ցույց է տալիս, որ աստղի սպեկտրը ոչ տիպային է, այնտեղ պարունակվում են էմիսսիոն գծեր։
Օպտիկական տիրույթում Արկտուրը ավելի պայծառ է Արեգակից ավելին քան 110 անգամ, ամբողջական լուսատվությունը, ներառյալ նաև ինֆրակարմիր սպեկտրը կազմում է 180 արևայինը։
Հետաքրքիր փաստեր
խմբագրելԱրկտուրը առաջին աստղն է, որի մոտ նկատվել է սեփական շարժում, 1718 թվականին Էդմունդ Հալլեյի կողմից։ Ընդ որում այդ շարժումը բավականին մեծ է, ավելին քան որևիցե այլ առաջին մեծության աստղի մոտ (բացառությամբ Տոլիմանից)՝ աստղը անցնում է 30′ անկյունային հեռավորությունը (Լուսնի տեսանելի լայնությունը) մոտ 800 տարվա ընթացքում։
Արկտուրը առաջին աստղն էր, որը հնարավոր եղավ դիտարկել ցերեկով աստղադիտակի օգնությամբ, 1635 թվականին այն դիտաարկել է ֆրանսիացի աստղագետ - և աստղաբաշխ Մորենը[11].
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Ducati J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002. — Vol. 2237.
- ↑ Jönsson H., Ryde N., Nordlander T., Rhodin A. P., Hartman H., Jönsson P., Eriksson K. Abundances of disk and bulge giants from high-resolution optical spectra: I. O, Mg, Ca, and Ti in the solar neighborhood and Kepler field samples // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2017. — Vol. 598. — 11 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201629128 — arXiv:1611.05462
- ↑ Jonsson H., Ryde N., Schultheis M. Abundances of disk and bulge giants from high-resolution optical spectra: III. Sc, V, Cr, Mn, Co, Ni // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2019. — Vol. 625. — P. A141. — 25 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201834247 — arXiv:1903.01476
- ↑ Forsberg R., Ryde N., Jönsson H., Rich R. M., Johansen A. Abundances of disk and bulge giants from high-resolution optical spectra. V. Molybdenum: The p-process element // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2022. — Vol. 666. — 12 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/202244013 — arXiv:2206.13575
- ↑ Gatewood G. Astrometric Studies of Aldebaran, Arcturus, Vega, the Hyades, and Other Regions // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2008. — Vol. 136, Iss. 1. — P. 452–460. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/136/1/452
- ↑ Soubiran C., Bienaymé O. Vertical distribution of Galactic disk stars. IV. AMR and AVR from clump giants // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2008. — Vol. 480, Iss. 1. — P. 91–101. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078788 — arXiv:0712.1370
- ↑ Eggen O. J. Space-velocity vectors for 3483 stars with proper motion and radial velocity // Royal Observatory Bulletin — 1962. — Vol. 51. — P. 79.
- ↑ Buscombe W. Spectral classification of Southern fundamental stars — 1962. — Vol. 4. — P. 1.
- ↑ Griffin R. F., Redman R. O. Photoelectric measurements of the lambda 4200 A CN band and the G band in G8-K5 spectra // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 1960. — Vol. 120. — P. 287–316. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/120.4.287
- ↑ Latham D. W. Rotational and radial velocities for a sample of 761 Hipparcos giants and the role of binarity // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2007. — Vol. 135, Iss. 1. — P. 209–231. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/135/1/209
- ↑ Звёзды. Астрономия и астрофизика. М.: Издательство Физико-математической литературы. 2008. էջ 48. ISBN 9785-94052-164-8.
{{cite book}}
: More than one of|pages=
and|page=
specified (օգնություն)
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- Արկտուրը SolStation.com կայքում (անգլ.)
- Արկտուրի խումբ(անգլ.)
- SolStation.com entry (անգլ.)
- Crystal Links page on the Arcturus (անգլ.)
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Արկտուր» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 79)։ |