Բահրամ Աֆզալի (1938, Իրան - 1984, Թեհրան, Իրան), իրանցի ծովակալ, ծառայել է որպես Իրանի նավատորմի հրամանատար 1980 թվականի մայիս/հունիսից մինչև 1983 թվականի ապրիլի 24-ը[1]: Նրան մահապատժի են ենթարկել 1984 թվականին Իրանի Թուդե կուսակցությանը գաղտնի անդամակցելու համար[1]։

Բահրամ Աֆզալի
1938 - 1984
ԾննդավայրԻրան
Մահվան վայրԹեհրան, Իրան
Քաղաքացիություն Իրան
Կոչումrear admiral?
Մարտեր/
պատերազմներ
Իրանա-իրաքյան պատերազմ

Կարիերա

խմբագրել

Աֆզալին ծնվել է 1937 թվականին[2] Ղոմ քաղաքում[3]։ Հայրը եղել է հոգևորական։ 1957 թվականին ծառայության է անցել Իրանի Կայսերական նավատորմում և հետագա կրթություն ստանալու նպատակով ուղարկվել Իտալիա[2]։ 1961 թվականին ավարտել է Իտալիայի ռազմածովային ակադեմիան[3], որտեղ վերապատրաստվել է մեքենաշինության և նավաշինության ոլորտներում[2]։ Հետագայում 1970 թվականին ստացել է նավերի և սուզանավերի ճարտարապետության թեկնածուի կոչում[3]։

Աֆզալին եղել է Իրանի կայսերական նավատորմի ինժեներ և կապիտան[4]։ 1979 թվականի հեղափոխությունից հետո շարունակել է ծառայել նավատորմում և մասնակցել Իրանա-իրաքյան պատերազմին[4]։ Այնուհետև Իրանի նախագահ Աբոլհասան Բանի Սադրը նրան նշանակել է ռազմածովային ուժերի հրամանատար[5]։ Եղել է Իրանի խորհրդարանի այն ժամանակվա խոսնակ Ալի Ակբար Հաշեմի Ռաֆսանջանիի հատուկ խորհրդականը[6]։

Ձերբակալություն, դատավարություն և մահ

խմբագրել

1983 թվականի սկզբին Աֆզալին Թուդեի կուսակցության հազարից ավելի անդամների հետ ձերբակալվել է ԻԻՀ-ի կողմից[7]։ Դատավարությունն իրականացվել է 1983 թվականի դեկտեմբերին զինվորական տրիբունալի տեսքով, և նրանցից 32-ը դատապարտվել են մահապատժի[8]։ Նրանց դատավորն եղել է Հոջաթ Ալ Իսլամ Մոհամմադ Ռեյշահրին, որը նաև հարցաքննել է Մահդի Հաշեմիին 1986 թվականին[9]։ Դատարանի գտնվելու վայրը երբեք չի բացահայտվել[9]։

Թուդեի այս անդամներից տասը մահապատժի են ենթարկվել[10]։ 1984 թվականի փետրվարի 25-ին Աֆզալին մահապատժի է ենթարկվել Խորհրդային Միության օգտին լրտեսության մեղադրանքով [11][10][12]։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 Boroujerdi, Mehrzad; Rahimkhani, Kourosh (2018). Postrevolutionary Iran: A Political Handbook. Syracuse University Press. էջ 63. ISBN 9780815654322.
  2. 2,0 2,1 2,2 Iran Almanac and Book of Facts, vol. 18, Echo of Iran, 1987, էջ 304
  3. 3,0 3,1 3,2 Boroujerdi, Mehrzad; Rahimkhani, Kourosh (2018). Postrevolutionary Iran: A Political Handbook. Syracuse University Press. էջ 63. ISBN 9780815654322.
  4. 4,0 4,1 «Mr. Bahram Afzali». OMID. Վերցված է 13 February 2013-ին.
  5. «30 persons dead, 80 injured in Iranian-Iraqi frontier clash». The Calgary Herald. 2 June 1980. Վերցված է 13 February 2013-ին.
  6. Shireen T. Hunter; Jeffrey L. Thomas; Alexander Melikishvili (2004). Islam in Russia: The Politics of Identity and Security. M.E. Sharpe. էջ 506. ISBN 978-0-7656-1282-3.
  7. George W. Breslauer (1990). Soviet Strategy in the Middle East. Unwin Hyman. էջ 131. ISBN 978-0-04-445232-4.
  8. Sepehr Zabir (2012). The Iranian Military in Revolution and War (RLE Iran D). CRC Press. էջ 115. ISBN 978-1-136-81270-5.
  9. 9,0 9,1 Ervand Abrahamian (1999). Tortured Confessions: Prisons and Public Recantations in Modern Iran. University of California Press. էջ 199. ISBN 978-0-520-21623-5.
  10. 10,0 10,1 Sepehr Zabir (2012). The Iranian Military in Revolution and War (RLE Iran D). CRC Press. էջ 115. ISBN 978-1-136-81270-5.
  11. «Mr. Bahram Afzali». OMID. Վերցված է 13 February 2013-ին.
  12. Hunter, Shireen T. (Spring 1987). «After the Ayatollah». Foreign Policy. 66 (66): 77–97. doi:10.2307/1148665. JSTOR 1148665.

Արտաքին հղումներ

խմբագրել