Էմանուել Կազակևիչ
Էմանուել Գենրիխովիչ Կազակևիչ (ռուս.՝ Эммануил Генрихович Казакевич, փետրվարի 11 (24), 1913[1], Կրեմենչուգ, Պոլտավայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն[2][1] - սեպտեմբերի 22, 1962[2][1][3], Մոսկվա, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[2][1]), ռուս խորհրդային գրող, ԽՄԿԿ անդամ 1944 թվականից։
Էմանուել Կազակևիչ | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | փետրվարի 11 (24), 1913[1] |
| Ծննդավայր | Կրեմենչուգ, Պոլտավայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն[2][1] |
| Վախճանվել է | սեպտեմբերի 22, 1962[2][1][3] (49 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Մոսկվա, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[2][1] |
| Գերեզման | Նովոդեվիչյան գերեզմանոց |
| Մասնագիտություն | գրող, բանաստեղծ, սցենարիստ, թարգմանիչ և վիպասան |
| Լեզու | ռուսերեն և իդիշ |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ |
| Ժանրեր | վեպ, վիպակ և պատմվածք |
| Անդամակցություն | ԽՍՀՄ Գրողների միություն |
| Կուսակցություն | ԽՄԿԿ |
| Պարգևներ |       և  |
Ստեղծագործական կյանք
խմբագրելԿազակևիչի արձակի հիմնական թեման Հայրենական մեծ պատերազմն է։ «Աստղ» (1947, ԽՍՀՄ պետական մրցանակ 1948, հայերեն հրատ. 1949) վիպակը խորհրդային հետախույզների հերոսության մասին է։ «Երկուսը տափաստանում» (1948) վիպակում արծարծվել են պարտքի, հանցանքին, կամքի ազատության խնդիրներ։ Գրել է նաև «Գարունը Օդերի ափին» (1949, ԽՍՀՄ պետական մրցանակ 1950, հայերեն հրատարակություն, 1951), «Հրապարակի տունը» (1956) վեպերը։ «Կապույտ տետր» (1961) վիպակում կերտել է Վլադիմիր Լենինի կերպարը։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Большая российская энциклопедия (ռուս.) — М.: Большая российская энциклопедия, 2004.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 Казакевич Эммануил Генрихович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги (ռուս.) / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 123—125. — ISBN 5-94848-262-6
Գրականություն
խմբագրել- А. Г. Бочаров. Эммануил Казакевич։ очерк творчества. Москва։ Советский писатель, 1965.
- А. Г. Бочаров. Эммануил Казакевич. Москва։ Советская Россия, 1967.
- А. Г. Бочаров. Слово о победителях։ военная проза Эм. Казакевича. Москва։ Художественная литература, 1970.
- И. Г. Тельман. Генерал и поэт։ документальная повесть о Э. Г. Казакевиче и З. П. Выдригане. Киев։ Радянский письменник, 1971.
- Воспоминания о Э. Г. Казакевиче. Составители Г. О. Казакевич, Б. С. Рубен. Москва։ Советский писатель, 1979 и 1984.
- Эммануил Казакевич։ по страницам незабытого наследия. Под редакцией проф. П. Н. Толстогузова. Биробиджан։ ПГУ им. Шолом-Алейхема, 2013.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 154)։ 
|