Թոոմաս Հենդրիկ Իլվես
Թոոմաս Հենդրիկ Իլվես (էստ․՝ Toomas Hendrik Ilves; դեկտեմբերի 26, 1953[4][5][6][…], Ստոկհոլմ, Շվեդիա), էստոնացի քաղաքական և պետական գործիչ, դիվանագետ, լրագրող, ինչպես նաև Եվրոպական խորհրդարանի նախկին անդամ։
Թոոմաս Հենդրիկ Իլվես էստ․՝ Toomas Hendrik Ilves | |||
Թոոմաս Հենդրիկ Իլվեսը 2009 թվականին | |||
| |||
---|---|---|---|
2006, հոկտեմբերի 9 - 2016 | |||
Նախորդող | Արնոլդ Ռյուիթել | ||
Հաջորդող | Կերստի Կալյուլայդ | ||
| |||
1999 - 2002 | |||
Նախորդող | Ռաուլ Մյալկ | ||
Հաջորդող | Քրիստինա Օյուլանդ | ||
| |||
1996 - 1998 | |||
Նախորդող | Սիյմ Կալլաս | ||
Հաջորդող | Ռաուլ Մյալկ | ||
Կուսակցություն՝ | Սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցություն | ||
Կրթություն՝ | Կոլումբիայի քոլեջ, Կոլումբիայի համալսարան, Փենսիլվանիայի համալսարան և Leonia High School? | ||
Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ, լրագրող, դիվանագետ և հոգեբան | ||
Ազգություն | էստոնացի | ||
Դավանանք | ագնոստիցիզմ | ||
Ծննդյան օր | հուլիսի 26, 1953 (70 տարեկան) | ||
Ծննդավայր | Ստոկհոլմ, Շվեդիա | ||
Քաղաքացիություն | Էստոնիա | ||
Հայր | Endel Ilves? | ||
Ամուսին | Մերի Բալլոկ Էվելին Իլվեսթ Իևա Կուպցե | ||
Զավակներ | առաջին ամուսնությունից որդի: Լուկաս Քրիստիան (ծնված 1987 թվականին) դուստր: Յուլիա Քրրիստինե (ծնված 1992 թվականին) երկրորդ ամուսնություն դուստր: Կադրի Քեյու (ծնված 2003 թվականին) | ||
Կայք՝ | presidentilves.ee | ||
Ինքնագիր | |||
Պարգևներ | |||
Ներկայումս նա Էստոնիայի սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցության ղեկավարն է։ 2006 թվականի սեպտեմբերի 23-ից Իլվեսը զբաղեցնում է Էստոնիայի Հանրապետության նախագահի պաշտոնը։
Կենսագրություն
խմբագրելԾագում
խմբագրելԻլվեսի մորական կողմի տատիկը՝ Ելիզավետա Չիստոգանովան, ծնունդով Սանկտ Պետերբուրգից էր, Իլվեսի մայրը՝ Իրաիդա Սիյտամը, ծնվել է 1927 թվականի հունվարի 6-ին Ռուսաստանի Խորհրդային Ֆեդերատիվ Սոցիալիստական Հանրապետության Լենինգրադ քաղաքում, որտեղից 1928 թվականի հոկտեմբերի 13-ին Ռուսաստանում աշխատող Իլվեսի պապի՝ Պեետեր Սիյտամի հետ տեղափոխվել է անկախ Էստոնիա։
Էստոնիայում Իլվեսի մայրը որդեգրվում է Ալեքսանդրա և Պեետեր Ռեբանեների կողմից։ Իրաիդա Սիյտամի խորթ հայրը էստոնացի քաղաքական գործիչ Հանս Ռեբանեի եղբայրն էր, որը 1927-1928 թվականներին զբաղեցնում էր Էստոնիայի արտաքին գործերի նախարարի պաշտոնը։ Որդեգրման գործում ասվում է, որ ծնողները համաձայն են, որպեսզի իրենց աղջկան որդեգրեն Տալլինում ապրող Պեետեր և Ալեքսանդրա Ռեբանեները, քանի որ իրենք ի վիճակի չէին պահել երեխային, իսկ Ռեբանեները, ըստ նրանց, հարուստ մարդիկ էին։ Բացի այդ, Ալեքսանդրա Ռեբանեն Ելիզավետայի քույրն էր, հետևաբար, Իրաիդայի հարազատ մորաքույրը։
1944 թվականի աշնանը՝ խորհրդային զորքերի հասնելու ժամանակ Իլվեսի ծնողները փախան Շվեդիա[7]։
Մանկություն և պատանեկություն
խմբագրելԹոմաս Հենդրիկ Իլվեսը ծնվել է 1953 թվականի դեկտեմբերի 26-ին Շվեդիայի մայրաքաղաք Ստոկհոլմում։
Ավելի ուշ նրա ընտանիքը արտագաղթել է Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ, որտեղ անցել են Էստոնիայի ապագա նախագահի մանկության և պատանեկության տարիները։1972 թվականին ավարտեց Լեոնիայի (Նյու Ջերսի) միջնակարգ դպրոցը։ 1976 թվականին ավարտեց Կոլումբիայի համալսարանի հոգեբանության ֆակուլտետը՝ ստանալով հոգեբանության բակալավրի աստիճան, իսկ 1978 թվականին՝ Փենսիլվանիայի համալսարանը (հոգեբանության մագիստրոս)։ 1981-1983 թվականներին եղել է Կանադայի Վանկուվերի գրական կենտրոնի գեղարվեստական ադմինիստրատորը և կենտրոնի տնօրենը։ 1983-1984 թվականներին դասավանդել է Կանադայի Վանկուվեր քաղաքի Սայմոն Ֆրեյզերը համալսարանի գրականության և լեզվաբանության վարչության միջճյուղային ուսումնասիրությունների բաժնում էստոներենի գրականության և լեզվաբանության դասախոս էր։
Կարիերայի սկիզբ
խմբագրել1984-1988 թվականներին Թոոմաս Հենդրիկ Իլվեսը աշխատել է Մյունխենում որպես «Ազատ Եվրոպա» ռադիոկայանի հետազոտական ինստիտուտի վերլուծաբան, իսկ 1988-1993 թվականներին «Ազատ Եվրոպա» ռադիոկայանի էստոնական խմբագրությունում բաժնի վարիչ էր։
Քաղաքական կարիերան մինչև նախագահ ընտրվելը
խմբագրելԴիվանագիտական ծառայություն
խմբագրել1991 թվականին Իլվեսը տեղափոխվեց Էստոնիայի Հանրապետություն (երկրի անկախության հռչակումից անմիջապես հետո)։ 1993-1996 թվականներին նա եղել է Էստոնիայի դեսպանը Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներում, Կանադայում և Մեքսիկայում։ 1996-1998 թվականներին և 1999-2002 թվականներին զբաղեցրել է Էստոնիայի արտաքին գործերի նախարարի պաշտոնը։
Քաղաքական պայքար
խմբագրել2001-2002 թվականներին Թոոմաս Հենդրիկ Իլվեսը ղեկավարել է Էստոնիայի Ոչ ծայրահեղական ժողովրդական կուսակցությունը։ Այս պաշտոնը նա թողեց 2002 թվականի ավագանու ընտրությունների ձախողումից հետո, երբ նրա կուսակիցները հավաքեցին ամբողջ ձայների ընդամենը 4,4 %-ը։ Ժողովրդական կուսակցությունը շուտով վերանվանվեց Էստոնիայի Սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցություն։ Բազմիցս հանդես է եկել Եվրոպական Միությանը Էստոնիայի անդամակցության օգտին և ակտիվ բանակցություններ է անցկացրել, որի արդյունքում 2004 թվականի մայիսի 1-ին Էստոնիան դարձավ Եվրամիության անդամ։ Նույն տարում Եվրախորհրդարանի ընտրություններում Իլվեսը ներկայացնում էր Էստոնիայի Սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցության ներկայացուցիչ, հավաքեց մոտ 76,000 ձայն և ընտրվեց Եվրոպական խորհրդարանի անդամ։ Եվրախորհրդարանում Իլվեսը միացավ Եվրոպական սոցիալիստների կուսակցությանը։
Պայքար նախագահության համար
խմբագրել2006 թվականի մարտի 23-ին Իլվեսը ներկայացրել է իր նախագահության թեկնածությունը։ Օգոստոսի 29-ին Իլվեսը Էստոնիայի խորհրդարանի ընտրությունների երկրորդ և երրորդ փուլերի միակ թեկնածուն էր[8]։
Նրա ընդդիմադիր կուսակցություններն էին սոցիալ դեմոկրատները, Հայրենիքի միություն կուսակցությունը և «Res Publica»-ն։
Դրանից հետո կենտրոնական կուսակցությունը և ժողովրդական միությունը բոյկոտեց նախագահական ընտրություննները։ Այս ժամանակ նա հավաքեց 64 ձայն[9].:
2006 թվականի սեպտեմբերի 23-ին Իլվեսը ստացել է 174 ձայն՝ նախագահական ընտրությունների առաջին փուլում։ Դրանից հետո նա ընտրվեց Էստոնիայի Հանրապետության նախագահ։
Հաջորդ օրը Իլվեսը լքեց Սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցությունը։ 2006 թվականի հոկտեմբերի 9-ին սկսվեց Իլվեսի հինգամյա պաշտոնավարումը[10]։
Էստոնիայի նախագահի պաշտոնում
խմբագրելՆախագահ ընտրվելուց հետո, Իլվեսը խոստացել էր ավելի մեծ ուշադրություն դարձնել արտաքին քաղաքականությանը։ Ըստ նրա, «այդ ճանապարհը դեպի Մոսկվա է գնում Բրյուսելի միջոցով»։
Ինչ վերաբերում է ներքին քաղաքականությանը, ապա Իլվեսը փորձում էր սկզբում ամրապնդել իր իշխանությունը և հաճախ օգտագործում էր «բարոյական մրցավար» տերմինը քաղաքական ոլորտում։
Նա հանդես է եկել քաղաքական ճնշումների սուր քննադատությունների ներքո։ Դժգոհությունները բարձրացրել էին ընդդիմադիր կուսակցությունները։ Օրինակ՝ կենտրոնական կուսակցության առաջնորդ Էդգար Սավիսաարը իր հերթին հայտարարել է, որ դժգոհ է Իլվեսի նախագահական ընտրություններում տարած հաղթանակի հետ։
Հարավային Օսիայի զինված հակամարտության ընթացքում, 2008 թվականին օգոստոսին Իլվեսը և Բալթյան երկրների ղեկավարները միասին աջակցություն ցույց տվեցին Վրաստանի ղեկավարությանը՝ Ռուսաստանի Դաշնության դեմ կռվելու նպատակավով[11][12][13]։
Նույն թվականի օգոստոսի 10-ին նա Լեհաստանի, Լիտվայի և Լատվիայի իշխանությունների հետ միասին Վրաստանին աջակցելու նպատակով կազմել է ճակատ, որը դարձել է Ռուսաստանի կառավարության ագրեսիայի պատճառ[14]
Օգոստոսի 12-ին տարածքային ամբողջականությունն ու ինքնիշխանությունը պահպանելու համար Թոոմաս Հենդրիկ Իլվեսը Լիտվայի նախագահ Դալյա Գրիբաուսկայտեի, Լատվիայի նախագահ Անդրիս Բերզինշի և Լեհաստանի նախագահ Բրոնիսլավ Կոմորովսկու հետ այցելել է Վրաստան[15]։ Հետագայում նրանց է միանում նաև Ուկրաինայի նախագահ Պետր Պորոշենկոն[16]։
Այն բանից հետո, երբ Ռուսաստանը օգոստոսի 26-ին պաշտոնապես ճանաչեց Աբխազիայի և Հարավային Օսիայի հանրապետությունների անկախությունը, Իլվեսը Բալթյան երկրների ղեկավարներին և Լեհաստանի դեսպանությանը ասաց, որ Եվրոպայի առաջադեմ հասարակությունը չի կարող ամոթալիորեն լռել Ռուսաստանի մղած սառը պատերազմին[17]։
Հասարակության վերաբերմունք
խմբագրելԹոոմաս Հենդրիկ Իլվեսը հայտնի է ոչքաղաքացիների և Էստոնիայի ռուսալեզու բնակչության հասցեին իր կտրուկ արտահայտություններով։ Այսպես, BBC թղթակցին իր հարցազրույցում, մեկնաբանելով ռուսերեն խոսելու իր չկամությունը, Թոոմաս Հենդրիկ Իլվեսը հայտարարեց, որ իր կողմից «դա կնշանակեր ընդունել 50-ամյա բռնակցումը»։ Հարցազրուցավարի ակնարկն ավելի սերտ շփում ունենալ բնակչության հետ, Իլվեսը մերժեց՝ ասելով. «դա որոշված հարց է, ես չեմ ուզում այն այլևս քննարկել»[15]։ Նախագահի խոսքերը հանգեցրին հասարակության մեջ կտրուկ անըմբռնման և տարակարծության։ Նախագահի գրասենյակը շտապեց հանդես գալ հայտարարությամբ՝ ասելով, որ նախագահի խոսքերը ճիշտ չեն թարգմանվել և մեկնաբանվել։ Բայց լրագրողներին հաջողվեց կապ հաստատել Թիմ Վեուելի հետ, որտեղ Վեուելն ասաց, որ Իլվեսի հետ շփվել է անգլերենով, և թարգմանության հետ ոչ մի խնդիր առաջանալ չէր կարող[18]։ Բացի այդ, Վեուելն ուղարկեց հարցազրույցի այն մասի սղագրությունը, որն առնչվում էր ռուսերենին։
Գերմանական «Der Spiegel» պարբերականին հարցազրույցում Թոոմաս Հենդրիկ Իլվեսը մասնավորապես հայտարարեց (տեքստ(չաշխատող հղում))[19]՝:
Ընտանիք
խմբագրելԷստոնիայի նախագահ Թոոմաս Հենդրիկ Իլվեսը ամուսնացել է երկրորդ անգամ (2004-2015) բժշկական ուսումնարանի ուսանող Էվելինա Ինթ-Լամբոտի (ամուսնական ազգանունը՝ Իլվես) հետ, որի հետ ունի մեկ դուստր՝ Քադրի Քեյու, որը ծնվել էր 2003 թվականին[20]։
Նախկինում ամուսնացած էր հոգեբան Մերի Բալլոքի հետ, որի հետ ամուսնությունից ծնվեցին որդին՝ Լուկաս Քրիստիանը (ծնված 1987 թվականին) և դուստրը՝ Յուուլիա Քրիստիյնեն (ծնված 1992 թվականին)։
2015 թվականի նոյեմբերին նշանադրվեց Իևա Կուպցեի հետ[21]։ 2016 թվականի հունվարին՝ շաբաթ օրը, Էստոնիայի նախագահ Թոոմաս Հենդրիկ Իլվեսը և Իևա Կուպցեն ամուսնացան Հալլիստեի Սուրբ Աննա եկեղեցում, որը Իլվեսների ընտանեկան եկեղեցին էր դեռևս 18-րդ դարում[22]։
Նրա եղբայրը՝ Անդրես Իլվեսը, BBC-ի լրագրող է։
Այլ
խմբագրելՄրցանակներ
խմբագրել- Նորվեգիա, 1999 թվական, Առաջին դասի շքանշան
- Հունաստան, 1999 թվական, Հունաստանի պատվո շքանշան
- Ֆրանսիա, 2001 թվական, Պատվավոր Լեգեոնի շքանշան
- Էստոնիա, 2004 թվական, Պետական զինանշանի շքանշան 3-րդ կարգի
- Լատվիա, 2004 թվական, Երեք աստղերի փառահեղ շքանշան
- Էստոնիա, 2006 թվական, Մարիամի երկրի խաչի շքանշան
- Միացյալ Թագավորություն, 2006 թվական, Բանի շքանշանի Մեծ Խաչի ասպետ
- Ֆինլանդիա, 2007 թվական, Ֆինլանդական Սպիտակ Վարդի շքանշան
- Ճապոնիա, 2007 թվական, Երրորդ դասի Ազգային խորհրդանշանի շքանշան
- Վրաստան, 2007 թվական, Վրաստանի ոսկե գոլի շքանշան
- Իսպանիա, 2007 թվական, Իզաբել Կաթոլիկի շքանշանի ասպետ
- Էստոնիա, 2008 թվական, Պետական զինանշանի շքանշան
- Լիտվա, 2008, ապրիլի 25, Վիտաուտասա Մեծի շքանշան
- Նիդերլանդներ, 2008 թվական, Նիդերլանդական առյուծի շքանշանի պատվավոր դափնեկիր
- Բելգիա, 2008 թվական, Լեոպոլդ I-ի բելգիական շքանշան
- Լիտվա, 2009 թվական, Վիտաուտասա Մեծի փառահեղ շքանշան
- Հունգարիա, 2009 թվական, Հունգարիայի մեծ վաստակի շքանշան
- Վրաստան, 2010 թվական, Սուրբ Գեորգիոսի անվան հաղթանակի շքանշան
- Իսլանդիա, 2010, հուլիսի 10, իսլանդական արծվի շքանշան
- Ղազախստան, 2011 թվական, ընկերության շքանշան
- Ռումինիա, 2011 թվական, ռումինական վաստակի շքանշան
- Շվեդիա, 2011 թվական, Սերեֆիմի շքանշանի դափնեկիր
- Լատվիա, 2011 թվական, լատվիական ճանաչման շքանշան
- Մալթա, 2012 թվական, Կրեստի շքանշանի դափնեկիր
- Լեհաստան, 2014 թվական, լեհական սպիտակ արծվի շքանշան
- Նորվեգիա, 2014 թվական, Սուրբ Օլաֆի վաստակավոր շքանշան
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Matikkala A. Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat (фин.) — Helsinki: Edita, 2017. — P. 499. — ISBN 978-951-37-7005-1
- ↑ https://web.archive.org/web/20171201040249/http://www.leighrayment.com/knights/knightshon.htm
- ↑ https://www.prezident.sk/page/vyznamenania/
- ↑ Notable Names Database — 2002.
- ↑ http://www.britannica.com/EBchecked/topic/1002353/Toomas-Hendrik-Ilves
- ↑ Encyclopædia Britannica
- ↑ Спасение матери Ильвеса // Молодёжь Эстонии, 09.09.2006
- ↑ 8,0 8,1 «Тоомас Хендрик Ильвес, президент Эстонии». echo.msk.ru. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 7-ին.
- ↑ «Делегация хоккейного клуба "Ильвес" встретится в Москве с руководством КХЛ». Delfi. 2015 թ․ դեկտեմբերի 3. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 7-ին.
- ↑ «Реклама Президент Ильвес обручился со своей подругой Иевой Купце». Delfi. 2015 թ․ դեկտեմբերի 7. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 7-ին.
- ↑ «Лидеры стран Балтии и Польши призвали международное сообщество поддержать Грузию». Interfax.ru (ռուսերեն). Վերցված է 2016 թ․ մարտի 16-ին.
- ↑ «Ильвес: Россия готовилась к операции в Грузии». RUS Delfi. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 16-ին.(չաշխատող հղում)
- ↑ «Ильвес: отказ принять Украину и Грузию в НАТО развязал руки России». RUS Delfi. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 16-ին.(չաշխատող հղում)
- ↑ «Незалежна Грузія є, незалежна Грузія вічно буде - Віктор Ющенко» (ուկրաիներեն). Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 17-ին.
- ↑ 15,0 15,1 «dv.ee - экономические новости». www.dv.ee. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 16-ին.
- ↑ «Эстония легализовала однополые союзы вопреки волеизъявлению граждан».
- ↑ «В Таллинне встретились президенты Эстонии, Латвии и Польши». RUS Delfi. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 16-ին.(չաշխատող հղում)
- ↑ «dv.ee - экономические новости». www.dv.ee. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ մարտի 2-ին. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 16-ին.
- ↑ «Аналитическая программа `Однако` с Михаилом Леонтьевым - Первый канал». www.1tv.ru. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 16-ին.
- ↑ «Бывшая супруга президента Эстонии осталась без пособия по безработице». lenta.ru. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 16-ին.
- ↑ «Реклама Президент Ильвес обручился со своей подругой Иевой Купце». Delfi. 2015 թ․ դեկտեմբերի 7. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 7-ին.
- ↑ «В Эстонии официально появилась новая первая леди - Иева Ильвес». // rus.delfi.ee. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 3-ին.
- ↑ «Биография». president.ee. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 3-ին. Վերցված է 2012 թ․ մարտի 25-ին.
- ↑ «Коллекция бабочек президента Эстонии». kp.ua. 2014 թ․ սեպտեմբերի 11. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 7-ին.
- ↑ «Делегация хоккейного клуба "Ильвес" встретится в Москве с руководством КХЛ». Delfi. 2015 թ․ դեկտեմբերի 3. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 7-ին.
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- Էստոնիայի Հանրապետության նախագահի պաշտոնական կայք
- Много работы - значит, много перспектив - интервью Т. Х. Ильвеса «Независимой газете», 05.03.2010
- Двуликий Ильвес(չաշխատող հղում) // «Деловые ведомости», 13.01.2011
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Թոոմաս Հենդրիկ Իլվես» հոդվածին։ |
Այս հոդվածն ընտրվել է Հայերեն Վիքիպեդիայի օրվա հոդված: |