Իրինա Նիկոլաևնա Բենուա (մայիսի 16, 1912(1912-05-16), Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն - հունվարի 31, 2004(2004-01-31), Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան[1]), խորհրդային և ռուս ճարտարապետ-վերականգնող, Լենինգրադի վերականգնողների դպրոցի պատրիարք։ Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական ճարտարապետ (2000 թվական)[2]։

Իրինա Բենուա
Ծնվել էմայիսի 16, 1912(1912-05-16)
ԾննդավայրՍանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էհունվարի 31, 2004(2004-01-31) (91 տարեկան)
Մահվան վայրՍանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան
ԳերեզմանԲոլշեոխտինսկոե գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն,  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Մասնագիտությունվերականգնող և ճարտարապետ
Պարգևներ և
մրցանակներ
People's Architect of Russia

Կենսագրություն

խմբագրել

Ծնվել է Գեղարվեստի ակադեմիայի պրոֆեսոր Նիկոլայ Միխայլովիչ Օսիպովի և Սանկտ Պետերբուրգի կոնսերվատորիայի շրջանավարտ Զոյա Լեոնիդովնայի (ծնվ. Վան դեր Ֆլաաս) ընտանիքում։

Ամուսին (1937 թվականից) - Լենինգրադյան ճարտարապետ Միխայիլ Բենուա (1912-1955), Լեոնտիի և Ալեքսանդր Բենուայի ազգականը։ Ամուսնությունից դուստր է ունեցել։

1937 թվականին Իրինան ավարտել է Արվեստի ակադեմիայի ճարտարապետության ֆակուլտետը՝ ճարտարապետ-արվեստագետի կոչումով։ Աշխատել է որպես ճարտարապետ-դիզայներ Ի. Ի. Ֆոմինի և Է. Ա. Լևինսոնի (Լենինգրադ) ճարտարապետական արհեստանոցում, միևնույն ժամանակ ճարտարապետական գրաֆիկա է դասավանդել Լենինգրադի քաղաքացիական ճարտարագիտական քոլեջում։

 
Կիկինի պալատ

Լենինգրադում վերապրեց առաջին շրջափակման ձմեռը։ 1942 թվականին նրան դստեր հետ տարհանել են Բառնաուլ։ 1945 թվականի աշնանը նա վերադարձավ տուն, աշխատանքի անցավ Լենինգրադի ճարտարապետական և վերականգնողական արհեստանոցներում։

Մասնակցել է շրջափակումից հետո Լենինգրադի վերականգնմանը։ 1946-1953 թվականներին վերականգնել է Մեշչանսկոե (Ալեքսանդր) դպրոցը։ 1952-1956 թվականներին նա վերականգնել է Կիկինի պալատները իրենց նախատեսված սկզբնական տեսքով։ Նրան են պատկանում Պետրոս և Պողոս տաճարի և Պանտելեյմոն եկեղեցու վերականգնման չիրականացված նախագծեր[3], որոնք մինչ օրս չեն կորցրել իրենց գիտական և գործնական արդիականությունը։

1965 թվականին Լենմոստոտրեստը հանդես է եկել հին Կալինկինին Պատմական կերպարի կամուրջը վերադարձնելու նախաձեռնությամբ։ Նախագիծը կազմվել է Իրինա Բենուայի կողմից։

1955-1960 թվականներին Ա. ի. Շտակենշնեյդերի գծագրերով վերանորոգվել են Պետրոդվորցում սեփական ամառանոցի ֆասադները՝ Լենինգրադի ինժեներաշինարարական ինստիտուտի հանգստի բազայի հարմարանքով։

1967 թվականին նրա ղեկավարությամբ վերականգնվել է Կամենոստրովսկի թատրոնը, 1978 թվականին ավարտվել է Պետերգոֆի քոթեջի վերականգնումը։

Մահացել է 2004 թվականին և թաղվել ամուսնու կողքին՝ Սանկտ Պետերբուրգի Բոլշեոխտինյան գերեզմանատանը[4]։

Մրցանակներ և ճանաչում

խմբագրել
  • Պետերհոֆի պատվավոր քաղաքացի (1994)[5]
  • Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական ճարտարապետ (2000) - ճարտարապետության զարգացման և Ռուսաստանի ճարտարապետական ժառանգության պահպանման գործում նշանակալի ավանդի համար[2]
  • Ռուսաստանի ճարտարապետության և շինարարական գիտությունների ակադեմիայի պատվավոր անդամ։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. Рапопорт Е. Памяти И. Н. Бенуа // Археология архитектуры : Каталог выставки нереализованных проектов. —СПб., 2004. Архивировано из первоисточника 18 Հոկտեմբերի 2014.В Энциклопедии Санкт-Петербурга указан год смерти 2003.
  2. 2,0 2,1 Указ Президента Российской Федерации от 6 октября 2000 года № 1734 «О присвоении почётного звания „Народный архитектор Российской Федерации“ Бенуа И. Н., Кубасову В. С.» Արխիվացված 2014-08-11 Wayback Machine
  3. Фролов В. Проект реставнации Пантелеймоновской церкви. 1980-е гг // Археология архитектуры : Каталог выставки нереализованных проектов. —СПб., 2004. Архивировано из первоисточника 18 Հոկտեմբերի 2014.
  4. Р. А. Миропольская. 16 мая исполняется 105 лет со дня рождения петербургского реставратора И.Н.Бенуа Արխիվացված 2018-06-14 Wayback Machine // 16.05.2017
  5. «Почётные граждане». Официальный сайт муниципального образования «город Петергоф». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 31-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.

Գրականություն

խմբագրել

Արտաքին հղումներ

խմբագրել