Հայ ազնվականություն
| Այս հոդվածն աղբյուրների կարիք ունի։ Դուք կարող եք բարելավել հոդվածը՝ գտնելով բերված տեղեկությունների հաստատումը վստահելի աղբյուրներում և ավելացնելով դրանց հղումները հոդվածին։ Անհիմն հղումները ենթակա են հեռացման։ |
Հայոց պատմության գրեթե բոլոր ժամանակաշրջաններում հասարակության վերին դասի անդամները հայտնի էին որպես նախարարներ, ազատներ նաև ազնվականներ։ Ազատներ (պահլավերեն âzât, պարսկերեն azâd), ազնվական ստորին դաս միջնադարյան Հայաստանում։ Հնագույն հայկական ազնվական տոհմերի մեծ մասը՝ ավանդաբար սերում են Հայկազունիներից։ Օրինակ, Վահեվունի և Մեհնունի ազնվական տները համարվում են Վահագնի և Միհրի, համապատասխանաբար, կրակի ու պատերազմի և երկնային լույսի ու արդարության հայկական հնագույն դիցերի ժառանգները։ Արծրունիների տունը սերում է Սանասարից՝ Մհերի որդուց, Սասնա ծռեր հայկական էպոս, այսինքն նույն հայկական դից Միհրից։ Համաձայն հայկական ազնվականության ավանդույթների, Խոռխոռունի, Բզնունի, Մանդակունի, Ռշտունի, Մանավազյան, Վարազնունի, Ոստանիկյան (Օստանիկիան) և մի քանի այլ թագավորական տները Հայկ Նահապետի ուղիղ ժառանգներն են, որոնց դյուցազն էին անվանում։[փա՞ստ]
Գրականություն
խմբագրել- Ադոնց, Նիկողայոս. Հայաստանը Հուստինիանոսի օրոք։ Երևան(չաշխատող հղում)
- Toumanoff Cyril. Introduction to Christian Caucasian History I: The Formative Centuries (IVth-VIIIth), from Traditio, Vol. 15 (1959), pp. 1-106
- Toumanoff Cyril. Introduction to Christian Caucasian History II: States and Dynasties of the Formative Period, from Traditio, Vol. 17 (1961), pp. 1-106
- Toumanoff Cyril. States and Dynasties of Caucasia in the Formative Centuries. Studies in Christian Caucasian History, Georgetown, 1963)
- кн. Вреж Атабекян. Армянское дворянство: история, институты и структура
- кн. Вреж Атабекян. Замечания о социально-сословном статусе армянских меликов северо-восточной Армении