Մորիս Կլոշ
Մորիս Կլոշ (հունիսի 17, 1907[1][2], Կոմերսի[3] - մարտի 20, 1990[4][1][5], Բորդո[3]), ֆրանսիացի կինոռեժիսոր, սցենարիստ, պրոդյուսեր։
 ֆր.՝ Maurice Cloche | |
|---|---|
| Ծնվել է | հունիսի 17, 1907[1][2] |
| Ծննդավայր | Կոմերսի[3] |
| Մահացել է | մարտի 20, 1990[4][1][5] (82 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Բորդո[3] |
| Կրթություն | Փարիզի Գեղեցիկ արվեստների ազգային բարձրագույն դպրոց և Զարդարվեստի բարձրագույն ազգային դպրոց |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Ֆրանսիա |
| Մասնագիտացում | կինոռեժիսոր, սցենարիստ, կինոպրոդյուսեր, լուսանկարիչ և ռեժիսոր |
| IMDb | ID ID 0166996 |
Կենսագրություն
խմբագրելՄորիս Կլոշը ծնվել է 1907 թվականի հուլիսի 17-ին Կոմերսում, Ֆրանսիայի հարավային քաղաքներից մեկում։ Ավարտելով միջնակարգ կրթությունը՝ սովորել է Փարիզի գեղարվեստի դպրոցում։ Որպես դերասան կինոյում դեբյուտել է 1933 թվականին։ 1937 թվականին ստեղծել է կազմակերպություն և սկսել է ինքնուրույն ֆիլմեր նկարահանել։ Սակայն Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի բռնկման պատճառով նրա գործունեությունը գործնականում դադարեցվել է։ 1945 թվականին ֆիլմերի արտադրությունը վերականգնվում է։ Հենց այս տարիներին Մորիս Կլոշը հասնում է իր ստեղծագործական կարիերայի ամենաբարձր գագաթնակետին․ նա նկարահանում է Պարոն Վինսենթ ֆիլմը, որն արժանացել է BAFTA մրցանակ լավագույն ֆիլմի համար և «Օսկար» մրցանակ լավագույն օտարալեզու ֆիլմի համար[6]։ Նրա այս ժամանակաշրջանի բազմաթիվ ստեղծագործություններ նվիրված են քրիստոնեական բարեգործության և անձնազոհության գաղափարներին, ինչը թույլ էր տալիս խոսել նրա մասին՝ որպես կաթոլիկ եկեղեցու պաշտոնական տեսակետների արտահայտիչ (վերոնշյալ ֆիլմն, օրինակ, համարվում է 45-րդ լավագույն ֆիլմը, ըստ Վատիկանի կինոյի գործերի ցանկի)[7]։ Այնուամենայնիվ, երկար ստեղծագործական կենսագրությամբ (որը շարունակվեց, ներառյալ հեռուստատեսային աշխատանքը, մինչև 1980-ականների սկիզբը), հնարավոր չեղավ կրկնել «Պարոն Վինսենթ» ֆիլմի հաջողությունը։
Ընտրված կինեմատոգրաֆիա
խմբագրել| Տարի | Հայերեն անվանում | Օրիգինալ անվանում | Դեր | |
|---|---|---|---|---|
| 1940 | ф | Կյանքը հիասքանչ է | La vie est magnifique | ռեժիսոր, սցենարիստ |
| 1945 | ф | 11-ժամանոց հյուրը | L'invité de la onzième heure | ռեժիսոր |
| 1946 | ф | Աքաղաղի սիրտ | Coeur de coq | ռեժիսոր |
| 1947 | ф | Պարոն Վինսենթ | Monsieur Vincent | ռեժիսոր, սցենարիստ |
| 1949 | ф | Վանդակ աղջիկների համար | La cage aux filles | ռեժիսոր, սցենարիստ, պրոդյուսեր |
| 1951 | ф | Փոքրիկ հրաշք | The Small Miracle (Never Take No for an Answer) | ռեժիսոր, սցենարիստ |
| 1953 | ф | Փարիզյան ճնճղուկներ | Moineaux de Paris | ռեժիսոր, սցենարիստ |
| 1954 | ф | Անդալուզյան հարսանիք | Noches andaluzas | ռեժիսոր, սցենարիստ, պրոդյուսեր |
| 1957 | ф | Եվ սա նույնպես Փարիզ է | Ça aussi c'est Paris | ռեժիսոր |
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 filmportal.de — 2005.
- ↑ 2,0 2,1 www.acmi.net.au
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Deutsche Nationalbibliothek Record #101966486X // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 The New York Times / J. Kahn — Manhattan: New York Times Company, A. G. Sulzberger, 1851. — ISSN 0362-4331; 1553-8095; 1542-667X
- ↑ Awards for Monsieur Vincent at IMDb(անգլ.)
- ↑ Greydanus S. «Monsieur Vincent (1947)» (անգլերեն). The Decent Films Guide. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 8-ին. Վերցված է 2013 թ․ մարտի 18-ին.