Սադի Կառնո (քաղաքական գործիչ)
Մարի Ֆրանսուա Սադի Կառնո (ֆր.՝ Marie François Sadi Carnot. maʁi fʁɑ̃swa sadi kaʁno, օգոստոսի 11, 1837[1][2][3][…], Լիմոժ[4] - հունիսի 25, 1894[2][4][5], 3rd arrondissement of Lyon, Լիոն[4][5]), ֆրանսիացի պետական գործիչ, եղել է Ֆրանսիայի Երրորդ Հանրապետության չորրորդ նախագահը[8]։ Նա եղել է Ֆրանսիայի նախագահ 1887 թվականից մինչև 1894 թվականը, երբ սպանվել է Սանտա Ժերոնիմ Կասերոյի կողմից։
Սադի Կառնո ֆր.՝ Marie François Sadi Carnot | |
---|---|
![]() | |
Ծնվել է | օգոստոսի 11, 1837[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Լիմոժ[4] |
Մահացել է | հունիսի 25, 1894[2][4][5] (56 տարեկան) |
Մահվան վայր | 3rd arrondissement of Lyon, Լիոն[4][5] |
Գերեզման | Պանթեոն (Փարիզ) |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Կրթություն | Կոնդորսե լիցեյ, Պոլիտեխնիկական դպրոց և Ճանապարհների և կամուրջների ազգային դպրոց |
Երկեր | Carnot bridge? |
Մասնագիտություն | քաղաքական գործիչ, քաղինժեներ, ճարտարագետ և պաշտոնյա |
Ամուսին | Cécile Carnot? |
Ծնողներ | հայր՝ Hippolyte Carnot? |
Զբաղեցրած պաշտոններ | Ֆրանսիայի Հանրապետության նախագահ, Ֆրանսիայի ազգային ժողովի պատգամավոր, French co-prince of Andorra? և Prefect of Seine-Maritime? |
Կուսակցություն | Republican Left? |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Երեխաներ | Lazare-Hippolyte-Sadi Carnot?, Ernest Carnot? և François Carnot? |
![]() |
Գեներալ Լազար Կառնոյի թոռն է, նշանավոր ֆիզիկոս Սադի Կառնոյի զարմիկը։ Հայրը՝ Իպոլիտ Կառնոն նույնպես քաղաքականությամբ է զբաղվել։ Որդին՝ Ժան Կառնոն, բիզնեսմեն էր։
Նախագահություն
խմբագրելԿառնոն հայտնի էր իր ազնվությամբ, սա նրան ավելի ճանաչված է դարձրել մյուս թեկնածուի` Ժուլի Գրևիի համեմատ, ով հրաժարական էր տվել սկանդալից հետո։ Նա ընտրվել է նախագահ` 827 ձայնից ստանալով 616-ը։ Նա ստանձնել է նախագահությունը ճգնաժամային ժամանակաշրջանում, երբ հանրապետությունը բաց հարձակումների էր ենթարկում։ Կարնոնի ժողովրդականությունն օգնում է ստիպելու Ժորժ Բուլանժեին հեռանալ։ Բուլանժեն պահպանողական էր և միապետության կողմնակից, և այդ պատճառով վախ կար, որ նա կարող է փորձել տապալել հանրապետությունը։ Կարնոն մոտ էր իր ամենահայտնիությանը, երբ 1894 թվականի հունիսի 24-ին այցելում է հանրային միջոցառման Լիոնում։ Հետագայում նա դանակահարվել է իտալացի անարխիստ Սանտա Գերոնիմո Կասերիո և մահացել է հունիսի 25-ի գիշերը։ Դանակահարությունը մեծ սարսափի և վախի մթնոլորտ է տարածում։ Նախագահին հանդիսավոր կերպով թաղել են Փարիզի պանթեոնում[9]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Sycomore (ֆր.) / Assemblée nationale
- ↑ 3,0 3,1 Base Léonore (ֆր.) — ministère de la Culture.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Archivio Storico Ricordi — 1808.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 մահվան վկայական
- ↑ https://www.nationaalarchief.nl/onderzoeken/archief/2.02.32/invnr/891ED.6/file/00028988.PDF
- ↑ https://www.legiondhonneur.fr/fr/actualites/les-insignes-de-lordre-de-lelephant-demmanuel-macron-deposes-au-musee/1774/2
- ↑ «Carnot biography». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 28-ին.
- ↑ Carnot's Gravesite
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սադի Կառնո (քաղաքական գործիչ)» հոդվածին։ |