Սեչենյիի շղթայակապ կամուրջ

Սեչենյիի շղթայակապ կամուրջ; Széchenyi lánchíd
Անունով	Իշտվան Սեչենյի
Երկիր	Հունգարիա
Տեղանք	Բուդապեշտ
Տեսակ	շղթայաձև կամուպջ և ճանապարհային կամուրջ
Նյութ	քար և երկաթ
Հատում է	Դանուբ
Ճարտարապետ	Ուիլյամ Թիերնի Քլարկ
Ճարտարագետ	Վիլյամ Թերնեյ Քլարկ,; Ադամ Քլարկ
Կառուցող	Իշտվան Սեչենյի
Հիմնական թռիչք	202 մ
Երկարություն	375 մ
Լայնություն	12,5 մետր
Երթևեկելի գծերի քանակ	2
Բացման տարեթիվ	1849
Ժառանգության կարգավիճակ	historic monument of Hungary?

Սեչենյիի շղթայակապ կամուրջ (հունգ.՝ Széchenyi lánchíd, ժողովրդական անունը և նախկին պաշտոնական անունը մինչև 1915 թվական՝ հունգ.՝ Lánchíd (Շղթայակապ կամուրջ), կախովի, շղթայակապ կամուրջ է Հունգարիայում, Դանուբ գետի վրա, որը կապում է երկու պատմական քաղաքներ՝ Բուդան և Պեշտը։ Գործարկվել է 1849 թվականի նոյեմբերի 20-ին, կամրջի երկարությունը 375 մետր է, լայնությունը 12,5 մետր իսկ քաշը 2,000 տոննա։ Կամրջի ծախսերը կազմել է 6.575 միլիոն ֆորինց (4,4 միլիոն դոլլար)։

Կամրջի բարձրությունը 202 մետր է որը աշխարհում համարվում է ամենաբարձրներից։

Ամառային ամիսների որոշ ազատ օրերին հատուկ առիթներով մեքենաների երթևեկությունը փակվում է, փոխարենը ճանապարհը բացվում է հետիոտների համար։

Պատմություն

Կամրջի հեղինակը եղել է անգլիացի ճարտարագետ Վիլյան Թերնեյ Քլարկը իսկ 1939 թվականին կամրջի կառուցումը նախաձեռնել է Իշտվան Սեչենյին, նույն թվականին շինարարությունը վերահսկել է շոտլանդացի ճարտարագետ Ադամ Քլարկը։ Կամրջի կառուցումը զգալի չափով ֆինանսավորել է հույն վաճառական Գեորգիս Սինասը

Կամուրջը բացվեց 1949 թվականի նոյեմբերի 20-ին, և այն դարձավ առաջին մշտական կամուրջը Բուդապեշտում։ Այդ ժամանակ կամուրջը եղել է խոշորագույններից աշխարհում։ 1852 թվականին կամուրջը ենթարկվել է որոշակի փոփոխության՝ քանդակագործ Յանոշ Մարշալը կամրջի վրա ավելացրել է 4 հսկա առյուծե քանդակներ։

1915 թվականին կամուրջը հիմնովին վերանորոգվեց, փայտե մասերին փոխարինեց երկաթե և պողպատե մասեր։ Այնուհետև Բուդապեշտի գրավման ընթացքում կամուրջը պայթեցվեց գերմանական բանակի կողմից, և խնդիր առաջացավ կրկին վերանորոգել կամուրջը, որը ավարտվեց 1949 թվականին։ Կամրջի երթևեկությունը վերասկսվեց 1949 թվականի նոյեմբերի 20-ին՝ կամրջի բացումից ուղիղ հարյուր տարի անց։

1957 թվականին կամուրջը լուսավորվեց էլեկտրական լույսերով։