Վաղարշ Ե Պարթև
Վաղարշ Ե Պարթև (պարթ.` 𐭅𐭋𐭂𐭔 Walagash, 2-րդ դար, Parthia Satrapy - 228, Parthia Satrapy), Պարթևստանի արքայից արքա (208-228)[1], Վաղարշ Դ-ի որդին և հաջորդը, Պարթև Արշակունիների արքայական հարստությունից։
| Վաղարշ Ե Պարթև պարթ.` 𐭅𐭋𐭂𐭔 | ||
,_Ecbatana_mint.jpg)
| ||
| ||
|---|---|---|
| 208 - 228 | ||
| Նախորդող | Վաղարշ Դ Պարթև | |
| Մասնագիտություն՝ | միապետ | |
| Ծննդյան օր | 2-րդ դար | |
| Ծննդավայր | Parthia Satrapy | |
| Վախճանի օր | 228 | |
| Վախճանի վայր | Parthia Satrapy | |
| Դինաստիա | Պարթև Արշակունիներ | |
| Հայր | Վաղարշ Դ Պարթև | |
Կենսագրություն
խմբագրելՀոր՝ Վաղարշ Դ-ի մահից հետո, Սասանի որդի Պապակը հափշտակում է Պարսքի արքայական գահը, դառնում Պարսքի «մարզպան և շահրդար», իսկ 208-209 թվականներին կատարված հեղաշրջման արդյունքում Պապակը իր որդի Շապուհին հռչակում է Պարսքի արքա[1]։
213 թվականին Վաղարշ Ե-ի եղբայր Արտավանն իրեն արքայից արքա է հռչակում, որով սկսված` գահակալական կռիվները շարունակվում են մինչև 222 թվականը։ Մեծ Հայքի արքա Խոսրով Ա-ն (198-216) դաշնակցում է Արտավանին, և նրա հետ միասին պայքարում Վաղարշ Ե-ի դեմ։ Ըստ Ագաթանգեղոսի և Մովսես Խորենացու՝ Խոսրով Ա-ն մի շարք արշավանքներ է ձեռնարկում դեպի հարավ՝ Պապակի դեմ և վերադառնում հարուստ ավարով[2]։ Հավանական է համարվում, որ Խոսրով Ա-ն արշավանքներ է ձեռնարկել նաև Արտավանի մրցակից Վաղարշ Ե-ի դեմ։ Ի վերջո, Վաղարշ Ե-ն պարտության է մատնվում եղբորը և հեռանում Տիզբոնից[1]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Հայ Ժողովրդի պատմություն», Երևան, 1984, հատոր 2, էջ 22-23․
- ↑ «Պատմություն Հայոց», Ագաղթանգեղոս, գլ․ Ա․ 19 - էջ 16, 21, 22 - էջ 19, գլ․ Բ․ 23 - էջ 19․
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վաղարշ Ե Պարթև» հոդվածին։ |