Ֆեմինա մրցանակը (ֆր.՝ Prix Femina) ֆրանսիական գրական մրցանակ է, որ հաստատվել է 1904 թվականին «Երջանիկ կյանք» (ներկայում՝ «Ֆեմինա») ամսագրի 22 աշխատակցուհիների կողմից՝ Աննա դը Նոայի գլխավորությամբ։ Ըստ հիմնադիրների մտահղացման՝ Ֆեմինան պիտի դառնար բացառապես տղամարդկան շնորհվող Գոնկուրյան մրցանակի այլընտրանք։ Հանձնաժողովի կազմի մեջ ընդգրկված են միայն կանայք. ներկայումս նրանց թվում են պատմաբան Մոնա Օզուֆը, գրողներ Բենուատ Գրուն, Դանիել Սալնավը, Շանտալ Տոման։ Մրցանակը շնորհվում է ֆրանսիական գրականության որևէ ստեղծագործության։ Մրցանակը տրվում է ամեն տարի՝ նոյեմբերի առաջին չորեքշաբթի օրը, Փարիզի Կրիյոնի ապարանքում, որ գտնվում է Ելիսեյան դաշտում։

Ֆեմինա մրցանակ
ԵրկիրՖրանսիա Ֆրանսիա
Տեսակգրական պարգև
Վիճակագրություն
Հիմնադրման ամսաթիվ1904[1]
Հերթականություն

1985 թվականից սկսած՝ շնորհվում է նաև Ֆեմինա մրցանակ արտասահմանյան հեղինակին, իսկ 1999 թվականից` Ֆեմինա մրցանակ էսսեի համար։

Մրցանակակիրներ

խմբագրել
  • 1904 – Միրիամ Արրի, «Երուսաղեմի գրավումը» / La Conquête de Jérusalem
  • 1905Ռոմեն Ռոլան, «Ժան Քրիստոֆ» վեպ
  • 1906 – Անդրե Կորտիս, Gemmes et moires
  • 1907 – Կոլետ Իվեր, «Գիտության արքայատուստրը» / Princesses de science
  • 1908 – Էդուար Էտոնյե, «Գաղտնի կյանք» / La Vie secrète
  • 1909 – Էդմոն Ժալու, Հետո լռություն է / Le reste est silence
  • 1910 – Մարգարիտա Օդու, «Մարի Քլեր» վեպ
  • 1911 – Լուի դը Ռոբեր, Le Roman du malade
  • 1912 – Ժակ Մորել, Feuilles mortes
  • 1913 – Կամիլ Մարբո, «Արձանը քողի տակ» / La Statue voilée
  • 1914, 1915, 1916 – մրցանակը չի շնորհվել
  • 1917 – Ռենե Միլան, «Տորպեդահարված մեքենայի ոդիսականը» / L’Odyssée d’un transport torpillé
  • 1918 – Հենրի Բաշլեն, «Ծառան» / Le Serviteur
  • 1919 – Ռոլան Դորժելե, «Փայտե խաչեր» / Les Croix de bois
  • 1920 – Էդմոն Գոժոն, «Աստվածների ագին» / Le Jardin des dieux
  • 1921 – Ռայմոն Էսկոլե, «Cantegril»
  • 1922 – Ժակ Դե Լակրետել, «Զիլբերման» / Silbermann
  • 1923 – Ժաննա Գալզի, «Պառկածները» / Les Allongés
  • 1924 – Շառլ Դերեն,, Le Bestiaire sentimental
  • 1925 – Ժազեֆ Դելտեյ, «Ժաննա դ'Արկ» / Jeanne d’Arc
  • 1926 – Շառլ Սիլվեստր, Prodige du cœur
  • 1927 – Մարի լե Ֆրանկ, Grand-Louis l’innocent
  • 1928 – Դոմինիկ Դյունաու, Georgette Garou
  • 1929 – Ժորժ Բեռնանոս, La Joie
  • 1930 – Մարկ Շադուրն, Cécile de la Folie
  • 1931Անտուան դը Սենտ-Էքզյուպերի, «Գիշերային թռիչք»
  • 1932 – Ռոման Ֆերնանդեզ, Le Pari
  • 1933 – Geneviève Fauconnier, Claude
  • 1934 – Robert Francis, Le Bateau-refuge
  • 1935 – Claude Silve, Bénédiction
  • 1936 – Louise Hervieu, Sangs
  • 1937 – Ռայմոն Վինսեն, Campagne
  • 1938 – Ֆելիքս դե Շազուրն, «Կարոլինա, կամ մեկնում կղզի» / Caroline ou le Départ pour les îles
  • 1939 – Պոլ Վիալար, «Ծովային վարդ» վեպ
  • 1940, 1941, 1942, 1943 – մրցանակ չի շնորհվել
  • 1944 – «Մինյուի» հրատարակչություն
  • 1945 – Անն-Մարի Մոնե, «Արևի ուղին» / Le Chemin du soleil
  • 1946 – Միշել Ռոբիդա, Le Temps de la longue patience
  • 1947 – Գաբրիել Ռուա, Bonheur d’occasion
  • 1948 – Emmanuel Roblès, Les Hauteurs de la ville
  • 1949 – Maria Le Hardouin, La Dame de cœur
  • 1950 – Serge Groussard, La Femme sans passé
  • 1951 – Anne de Tourville, Jabadao
  • 1952 – Dominique Rolin, Le Souffle
  • 1953 – Զոյա Օլդենբուրգ, La Pierre angulaire
  • 1954 – Գաբրիել Վերալդի, «Մարդկային մեքենա» / La Machine humaine
  • 1955 – André Dhôtel, Le Pays où l’on n’arrive jamais
  • 1956 – François-Régis Bastide, Les Adieux
  • 1957 – Կրիստիան Մեգրե, Le Carrefour des solitudes
  • 1958 – Ֆրանսուազա Մալե-Ժորի, L’Empire céleste
  • 1959 – Bernard Privat, Au pied du mur
  • 1960 – Louise Bellocq, La Porte retombée
  • 1961 – Անրի Տոմա, Le Promontoire
  • 1962 – Yves Berger, Le Sud
  • 1963 – Roger Vrigny, La Nuit de Mougins
  • 1964 – Jean Blanzat, Le Faussaire
  • 1965 – Robert Pinget, Quelqu’un
  • 1966 – Irène Monesi, Nature morte devant la fenêtre
  • 1967 – Կլեր Էչերելի, «Էլիզա, կամ իսկական կյանք»
  • 1968 – Մարգարիտ Յուրսենար, «Փիլիսոփայական քար»
  • 1969 – Խորխե Սեմպուր, «Ռամոն Մերկադերի մյուս մահը»
  • 1970 – François Nourissier, La Crève
  • 1971 – Angelo Rinaldi, La Maison des Atlantes
  • 1972 – Ռոժե Գրենյե, «Կինովեպ»
  • 1973 – Միշել Դար, «Խուան Մալդոնե» / Juan Maldonne
  • 1974 – Ռենե-Վիկտոր Պիյ, «Նմանակողը»
  • 1975 – Claude Faraggi, Le Maître d’heure
  • 1976 – Մարի-Լուիզա Օմոն, «Ճանապարհ» վեպ
  • 1977 – Ռեժի Դեբրե, La neige brûle
  • 1978 – Ֆրանսուա Սոնկեն, «Հայրական սեր» / Un amour de père
  • 1979 – Պիեռ Մուանո, «Ստվերի պահապանները» / Le Guetteur d’ombre
  • 1980 – Ժոսլին Ֆրանսուա, Joue-nous España
  • 1981 – Կատրին Էրմարի-Վյեյ, «Գիշերվա մեծն վեզիրը» / Le Grand Vizir de la nuit
  • 1982 – Աննա Էբեր, Les Fous de Bassan
  • 1983 – Ֆլորանս Դելե, Riche et légère
  • 1984 – Bertrand Visage, Tous les soleils
  • 1985 – Էկտոր Բյանչոտի, Sans la miséricorde du Christ
  • 1986 – René Belletto, L’Enfer
  • 1987 – Alain Absire, L'Égal de Dieu
  • 1988 – Ալեքսանդր Ժարդեն, Le Zèbre
  • 1989 – Սիլվի Ժերմեն, «Զայրույթի օրեր» վեպ
  • 1990 – Պյերետա Ֆլյոտյու, ՄԵնք հավերժ ենք / Nous sommes éternels
  • 1991 – Պոլա Ժակ, Դեբորան ու անուշադիր հրեշտակները / Déborah et les anges dissipés
  • 1992 – Anne-Marie Garat, Aden
  • 1993 – Marc Lambron, L'Œil du silence
  • 1994 – Օլիվյե Ռոլեն, «Պոր-Սուդան» վեպ
  • 1995 – Էմանյուել Կարեր, «Ձմեռային դպրոց սարերում» վեպ
  • 1996 – Ժինեվևա Բրիզակ, «Հանգստյան օրեր մորը հետապնդելիս»
  • 1997 – Դոմինիկ Նոգեզ, «Մութ կիրք» վեպ
  • 1998 – Ֆրանսուա Չեն, «Տիանիի բառերը» վեպ
  • 1999 – Մարիլին Դեբիոլ, «Anchise» վեպ
  • 2000 – Կամիլ Լորան, «Ահա այս ձեռքերում» / Dans ces bras-là
  • 2001 – Մարի Նդյայ, «Կարպի վարդերը»
  • 2002 – Շանտալ Տոմա, «Հրաժեշտ թագուհուն» վեպ
  • 2003 – Դայ Սիցզե, Դիի բարդույթ
  • 2004 – Ժան Պոլ Դյուբուա, «Ֆրանսիական կյանք» / Une vie française
  • 2005 – Régis Jauffret, Asiles de fous
  • 2006 – Նենսի Հյուսթոն, «Բաժանման գծեր» վեպ
  • 2007 – Էրիկ Ֆոտորինո, «Ֆիլմային համբույրներ»
  • 2008 – Ժան-Կուի Ֆուրնե, «Ու՞ր ենք գնում, հայրիկ»
  • 2009 – Գվինաել Օբրի, «Ոչ ոք»
  • 2010 – Պատրիկ Լապեյր, «Երկար կյանք ու անվերջ ցանկություն»
  • 2011 – Սիմոն Լիբերատի, «Ջեյն Մենսֆիլդ, 1967-րդ տարի»
  • 2012[2] – Պատրիկ Դևիլ, «Ժանտախտ և Խոլեա» վեպ / «Peste et Choléra»
  • 2013[3]Լեոնորա Միանո, «Ստվերի սեզոն» վեպ
  • 2014[4] - Յանիկ Լաենս, «Լուսնային վաննա» վեպ / Bain de lune
  • 2015[5] - Քրիստոֆ Բոլտանսկի, «Թաքուցում» վեպ / La Cache

Ֆեմինա մրցանակ արտասահմանյան գրողին

խմբագրել

Ֆեմինա մրցանակ էսսեի համար

խմբագրել
  • 1999 – Միշել դե Կաստիլյո, Կոլետ, իսկական Ֆրանսիան / Colette, une certaine France
  • 2001 – Էլվիրա դե Բրիսակ, Տասնութի մասին / Ô dix-neuvième!
  • 2002 – Միքայել Բարի, Մասուդ / Massoud
  • 2003 – Ջին Հացֆելլդ, Une saison de machettes
  • 2004 – Ռոժեր Կեմպֆ, L'Indiscrétion des frères Goncourt
  • 2005 – Թերեզա Դելպեշ, Վայրենացում / L'ensauvagement
  • 2006 – Կլաուդի Արնաուդ, Qui dit je en nous? Une histoire subjective de l'identité
  • 2007 – Ժիլ Լապուժ, Ճանապարհորդ թանաքը / L'Encre du voyageur
  • 2008 – Denis Podalydès, Voix off
  • 2009 – Միշել Պյեռո, Սենյակների պատմությունը / Histoire de chambres
  • 2010 – Ժան ԴիդյեՎենսան, Էլիզե Ռեկլյու. աշխարհագրագետը, անարխիստը, էկոլոգը / Élisée Reclus : géographe, anarchiste, écologiste
  • 2011 – Լոր Մյուրատ, L’Homme qui se prenait pour Napoléon : Pour une histoire politique de la folie
  • 2012 – Թոբի Նաթան, Էթնո վեպ / Ethno-roman
  • 2013 – Ռաֆայել Էնթովեն և Ջին-Պաուլ Էնթովեն, Dictionnaire amoureux de Marcel Proust
  • 2014 – Պոլ Վեն, Եվ հավերժության մեջ էլ ես կկարոտեմ / Et dans l'éternité je ne m'ennuierai pas
  • 2015 – Էմանյուել Լուայե, Կլոդ Լևի Ստրոս / Claude Lévi-Strauss

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. https://cult.news/livres/saison-des-prix-litteraires-2024-ou-qui-pourquoi/
  2. «US writer Julie Otsuka wins Femina foreign novel prize». France24. 2012 թ․ նոյեմբերի 6. Վերցված է 2012 թ․ նոյեմբերի 6-ին.
  3. «US author wins top French literary prize». France24. 2013 թ․ նոյեմբերի 6. Վերցված է 2013 թ․ նոյեմբերի 8-ին.
  4. «L'Haïtienne Yanick Lahens, prix Femina pour le roman "Bain de Lune"». France24. 2014 թ․ նոյեմբերի 3. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 23-ին.
  5. «Christophe Boltanski, Kerry Hudson et Emmanuelle Loyer lauréats du Femina 2015». livreshebdo.fr. 2015 թ․ նոյեմբերի 11. Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 7-ին.

Արտաքին հղումներ

խմբագրել