Ասատուր Ասատրյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Ասատրյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Ասատուր Ավետիսի Ասատրյան (ծածկանունը՝ Ասուր Վենկառն, սեպտեմբերի 3 (16), 1903[1], Վանի վիլայեթ, Օսմանյան կայսրություն[1] - դեկտեմբերի 9, 1964[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), հայ գրականագետ, բանասիրական գիտությունների թեկնածու, ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1934 թվականից։
Ասատուր Ասատրյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | սեպտեմբերի 3 (16), 1903[1] |
| Ծննդավայր | Վանի վիլայեթ, Օսմանյան կայսրություն[1] |
| Վախճանվել է | դեկտեմբերի 9, 1964[1] (61 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1] |
| Գրական անուն | Ասուր Վենկառն |
| Մասնագիտություն | գրականագետ և խմբագիր |
| Ազգություն | հայ |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Օսմանյան կայսրություն և  ԽՍՀՄ |
| Կրթություն | Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան (1933)[1] և Երևանի պետական համալսարան (1938) |
| Գիտական աստիճան | բանասիրական գիտությունների թեկնածու |
| Անդամակցություն | ԽՍՀՄ Գրողների միություն |
| Կուսակցություն | ԽՄԿԿ[1] |
| Աշխատավայր | հիդրոշինարար և Գրականության ինստիտուտ |
| Ասատուր Ասատրյան Վիքիդարանում | |
Կենսագրություն
խմբագրելԾնվել է Վանի վիլայեթի [երդակ գյուղում։ Նախնական կրթությունը ստացել է մանկատներում։ 1933 թվականին ավարտել է Երևանի հայկական մանկավարժական ինստիտուտը։ Սովորելուն զուգահեռ աշխատել է որպես «Հիդրոշինարար» թերթի խմբագիր։ Հետագայում եղել է Վաղարշապատի «Բամբակի համար» շրջանային թերթի խմբագիր։1935 -1936 թվականներին «Խորհրդային դպրոց» թերթ խմբագիրն էր։ Երիտասարդ տարիներին գրել է բանաստեղծություններ, որոնցից մի քանիսը տպագրվել է Ասուր Վենկառն ծածկանունով։ Հետո թողել է պոեզիան և զբաղվել բացառապես գրականագիտությամբ։ 1935-1938 թվականներին սովորել է Երևանի պետական համալսարանի ասպիրանտուրայում։ 1938 թվականից աշխատել է Արմֆանի գրականության ինստիտուտում որպես գիտաշխատող։ 1941 թվականին «Ավետիք Իսահակյանի ստեղծագործությունը» թեմայով դիսերտացիա է պաշտպանել և ստացել բանասիրական գիտությունների թեկնածուի աստիճան։ Երկար տարիներ եղել է ՀԽՍՀ ԳԱ Մանուկ Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտի նոր գրականություն բաժնի վարիչը։ Մասնակցել է հայ դասականների երկերի ակադեմիական հրատարակությունների պատրաստմանը։ Մահացել է 1964 թվականին, Երևանում[2]։
Ա. Ասատրյանի երկերի մատենագիտություն
խմբագրել- Ավետիք Իսահակյանի կյանքը և ստեղծագործությունը, Երևան, 1940, էջ 125։
- Ղազարոս Աղայան (կյանքն ու գործունեությունը), Երևան, 1940, 128 էջ։
- Ավագ լեյտենանտ Պատրիկ Գազազյան, Երևան, 1943, 39 էջ։
- Հակոբ Հակոբյան, Երևան, 1947, 96 էջ։
- Սովետահայ գրականության պատմության պերիոդիզացիայի հարցի շուրջը, Երևան, ՀՍՍՀ ԳԱ, 1947, 94 էջ։
- Գրական-քննադատական ակնարկներ, Երևան, Հայպետհրատ, 1951, 306 էջ։
- Հակոբ Հակոբյան, Երևան, 1955, 178 էջ։
- Հայ գրականությունը և ռուսական առաջին ռևոլյուցիան, Երևան, ՀՍՍՀ ԳԱ, 1956, 303 էջ։
- Սոցիալիստական վերածննդի հայ գրականության պատմությունից, Երևան, 1959, 290 էջ։
- Սովետահայ գրականության պատմություն, հատոր առաջին (1917-1941, հատորի «Հակոբ Հակոբյան» գլուխը գրել է Ա. Ասատրյանը), Երևան, ՀՍՍՀ ԳԱ, 1961, 800 էջ։
- Հայ նոր գրականության պատմություն, հատոր 2 (հատորի «Հարություն Սըվաճյան» գլուխը գրել է Ասատուր Ասատրյանը), Երևան, ՀՍՍՀ ԳԱ, 1962, 516 էջ։
- Հայ նոր գրականության պատմություն, հատոր 3 (հատորի «Ղազարոս Աղայան» գլուխը գրել է Ասատուր Ասատրյանը), Երևան, ՀՍՍՀ ԳԱ, 1964, 760 էջ։
- Հարություն Սըվաճյան, Երևան, 1967, 238 էջ։
- Հայ նոր գրականության պատմություն, հատոր 4 (հատորի «Ավետիք Արասխանյան» գլուխը գրել է Ասատուր Ասատրյանը), Երևան, ՀՍՍՀ ԳԱ, 1972, 776 էջ։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ Գրական տեղեկատու. Երևան: «Սովետական գրող». 1981. էջ էջ 39-40.
 | Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ասատուր Ասատրյան» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 553)։ 
|