Լույս Ռուսաստանի վրա
«Լույս Ռուսաստանի վրա» (ռուս.՝ «Свет над Россией»), խորհրդային գեղարվեստական պատմահեղափոխական, քարոզչական ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Սերգեյ Յուտկևիչը[1][2][3][4] 1947 թվականինի «Մոսֆիլմ» կինոստուդիայում։
Լույս Ռուսաստանի վրա ռուս.՝ Свет над Россией | |
---|---|
Երկիր | ԽՍՀՄ |
Ժանր | պրոպագանդիստական ֆիլմ և պատմական ֆիլմ |
Թեմա | GOELRO? |
Հիմք | Kremlin Chimes? |
Թվական | 1947 |
Լեզու | ռուսերեն |
Ռեժիսոր | Սերգեյ Յուտկևիչ |
Սցենարի հեղինակ | Նիկոլայ Պոգոդին |
Դերակատարներ | Միխայիլ Գելովանի, Նիկոլայ Կոլեսնիկով, Վասիլի Մարկով, Նիկոլայ Օխլոպկով, Կիրա Գոլովկո, Նիկոլայ Կրյուչկով, Բենիամին Զուսկին, Բորիս Լիվանով, Սերգեյ Ցենին, Վասիլի Վանին, Բորիս Տոլմազով, Վլադիմիր Մարև, Սերգեյ Ֆիլիպով, Մարիա Յարոցկայա, Լիդիա Սուխարևսկայա, Ելենա Տյապկինա, Ռոստիսլավ Պլյատ և Բորիս Օլենին-Գիրշման |
Օպերատոր | Մարկ Մագիդսոն |
Երաժշտություն | Արամ Խաչատրյան |
Պատմվածքի վայր | ԽՍՀՄ |
Կինոընկերություն | Մոսֆիլմ |
Տևողություն | 68 րոպե |
Ֆիլմը վարձույթում չի հայտնվել[5]։
Սյուժե
խմբագրելՖիլմը նկարահանվել է Նիկոլայ Պոգոդինի «Կրեմլյան կուրանտներ» պիեսի մոտիվներով։
Ֆիլմը կառուցվել է Հոկտեմբերյան սոցիալիստական հեղափոխության մասնակից նավաստի Ալեքսանդր Ռիբակովի հիշողությունների վրա, որը հսկել է Վ. Ի. Լենինին և պատերազմել ֆաշիստների դեմ Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին։
«Լույս Ռուսաստանի վրա» ֆիլմի առանցքային թեման ամբողջ երկրի էլեկտրաֆիկացման պլանի (ГОЭЛРО) կյանքի կոչումն է, որը Ռուսաստանում կատարվել է բոլշևիկյան կուսակցության ղեկավարության՝ Վ. Ի. Լենինի և Ի. Վ. Ստալինի կողմից 1920-1930-ական թվականներին։
Ֆիլմում արտացոլված է նաև Հերբերտ Ուելսի՝ Մոսկվա կատարած այցի և «կրեմլյան երազող» Վ. Ի. Լենինի հետ նրա հանդիպման պատմությունը, որը գրողին հրավիրել է Ռուսաստան գալ 10 տարի անց, որպեսզի իր աչքերով տեսնի ԳՈԵԼՐՈ-ի պլանի կատարումը։ Ուելսը, որը գրել է «Ռուսաստանը մթության մեջ» (ռուս.՝ «Россия во мгле») ակնարկը, ԽՍՀՄ է եկել 1934 թվականին և ապշած է եղել նրանով, որ պլանը ոչ միայն կատարվել է, այլև գերակատարվել է մի շարք ցուցանիշներով։
Դերերում
խմբագրել- Նիկոլայ Կոլեսնիկով – Լենին
- Միխայիլ Գելովանի – Ստալին
- Վասիլի Մարկով – Ձերժինսկի
- Բորիս Օլենին-Գիրշման – Գլեբ Մաքսիմիլիանովիչ Կրժիժանովսկի
- Նիկոլայ Օխլոպկով – ինժեներ Անտոն Իվանովիչ Զաբելին
- Կիրա Գոլովկո – Մաշա Զաբելինա (Լուսագրերում՝ Կ. Իվանովա)
- Նիկոլայ Կրյուչկով – Ալեքսանդր Ռիբակով, նավաստի
- Վենիամին Զուսկին – ժամագործ
- Սերգեյ Ցենին – Հերբերտ Ուելս
- Բորիս Լիվանով – Մայակովսկի
- Վասիլի Վանին – զինվոր
- Բորիս Տոլմազով – կարմիրբանակային Լաստոչկին
- Վլադիմիր Մարև – կարմիրբանակային
- Սերգեյ Ֆիլիպով – սպեկուլյանտ
- Ելենա Ելինա – Լիդիա Միխայլովնա, Զաբելինի կինը
- Մարիա Յարոցկայա – Դաշա, Զաբելինների ծառան
- Լիդիա Սուխարևսկայա – Ելենա Վյաչեսլավովնա, վախեցած տիկին
- Ելենա Տյապկինա – գործվածքով տիկին
- Ռոստիսլավ Պլյատ – Լավատես
Նկարահանող խումբ
խմբագրել- Ռեժիսոր՝ Սերգեյ Յուտկևիչ
- Սցենարի հեղինակ՝ Նիկոլայ Պոգոդին
- Օպերատոր՝ Մարկ Մագիդսոն
- Կոմպոզիտոր՝ Արամ Խաչատրյան
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ «Учебник формализма – Weekend – Коммерсантъ». kommersant.ru. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 31-ին.
- ↑ «Все фильмы рождаются свободными... / Культура / Независимая газета». ng.ru. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 31-ին.
- ↑ «Время новостей: No. 10, 23 января 2004 - Будущее прошлое». vremya.ru. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 31-ին.
- ↑ «VIII фестиваль архивного кино "Белые столбы"-2004 пройдет с 26 по 31 января, и программа его на сей раз действительно уникальна... - Русские столбы». film.ru. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 31-ին.
- ↑ «По некоторым данным, Сталину, посмотревшему фильм, не понравился актёр Михаил Геловани». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին.