Միխայիլ Պուգովկին
Միխայիլ Իվանովիչ Պուգովկին (ռուսերեն՝ Михаил Иванович Пуговкин, հուլիսի 13, 1923[1], Q19814870?, Voskresenskoye rural settlement, Ներեխտսկի շրջան, Ռուսաստան[2] - հուլիսի 25, 2008[3][4], Մոսկվա, Ռուսաստան), խորհրդային և ռուսական թատրոնի և կինոյի դերասան։ «Հայրենական մեծ պատերազմի» մասնակից է, ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1988 թ.):
 ռուս.՝ Михаил Иванович Пуговкин | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հուլիսի 13, 1923[1] |
| Ծննդավայր | Q19814870?, Voskresenskoye rural settlement, Ներեխտսկի շրջան, Ռուսաստան[2] |
| Մահացել է | հուլիսի 25, 2008[3][4] (85 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Մոսկվա, Ռուսաստան |
| Գերեզման | Վագանկովյան գերեզմանատուն |
| Կրթություն | ՄԳԱԹ-ի դպրոց-ստուդիա (1947) և Բլագովեշչենսկի բարձրագույն տանկային հրամանատարական դպրոց |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան |
| Մասնագիտություն | դերասան |
| Աշխատավայր | Drama Theatre of the Northern Fleet?, Վիլնյուսի հին թատրոն, Լենկոմ թատրոն, Vologda State Drama Theatre?, Մոսֆիլմ, Մաքսիմ Գորկու անվան կինոստուդիա և Կինոդերասանի պետական թատրոն |
| Ամուսին(ներ) | Նադեժդա Նադեժդինա |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
| pugovkin.ru | |
Կենսագրություն
խմբագրելՄիխայիլ Պուգովկինը ծնվել է ներկայիս Կոստրոմայի մարզի Չուխլոմայի շրջանի Ռամեշկի գյուղում։ Քանի որ նրանց ընտանիքը ապրում էր աղքատության մեջ, ուստի Միխայիլը հնարավորություն ուներ ավարտելու գյուղական դպրոցի երրորդ դասարանը միայն։ 1936 թվականին նրանց ընտանիքը տեղափոխվել է Մոսկվա, որտեղ նա որպես աշկերտ, աշխատանքի է տեղավորվել Լազար Կագանովիչի անվան արգելակների գործարանում։ Աշխատանքից հետո հաճախում էր դրամատիկական խմբակ։ Այդ խմբակի ներկայացումներից մեկի ժամանակ նրան նկատել է ռեժիսոր Ֆեոդոր Կավերինը, ով այդ տարիներին ղեկավարում էր Մոսկվայի դրամատիկական թատրոնը և հրավիրել է թատրոնում աշխատելու։ 1939-1941 թվականներին, Միխայիլ Պուգովկինն ընդգրկված էր նշված թատրոնի դերասանական օժանդակ խմբի կազմի մեջ։ 1940 թվականին 17-ամյա Միխայիլին նկատել է հայտնի ռեժիսոր Գրիգորի Ռոշալը և հրավիրել նկարահանվելու «Արտամոնովների գործը» կինոնկարում, որտեղ Միխայիլ Պուգովկինը կատարել է գրեթե դրվագային փոքրիկ դեր։
«Հայրենական մեծ պատերազմն» սկսվելուց երկու օր անց, Միխայիլ Պուգովկինը որպես կամավոր, մեկնել է ռազմաճակատ և ծառայել 1147-րդ հրաձգային գնդում, որպես հետախույզ։ 1942 թվականի հոկտեմբերին, Վորոշիլովգրադի մոտակայքում վիրավորվել է` ստանալով ոտքի ծանր վնասվածք։ Հոսպիտալից հետո զորացրվել է և պարգևատրվել 2-րդ աստիճանի Հայրենական պատերազմի շքանշանով։
1943 թվականին աշխատել է Մոսկվայի դրամայի թատրոնում։ Այնտեղ նա առաջին անգամ խաղացել է գլխավոր դերում։ Նույն թվականի սեպտեմբերին Մոսկվայի գեղարվեստական ակադեմիական թատրոնին (ՄԳԱԹ) կից դպրոց-ստուդիայում մասնակցել է մրցութային փորձաշրջանին և չունենալով որևէ կրթություն, ընդգրկվել է Իվան Մոսկվինի արվեստանոց` դառնալով վերջինիս սիրելի աշակերտներից մեկը։ Սակայն երկրորդ կուրսում, չկարողանալով հանձնել Մարքսիզմի, Պատմության և Ֆրանսերեն լեզվի ստուգարքները, ժամանակավորապես դուրս է մնացել դպրոց-ստուդիայից։
1944 թվականին զորակոչվել է տանկային ուսումնարանում ծառայության և նշանակվել ուսումնարանի ինքնագործունեության պատասխանատու[6], որի շնորհիվ կարողացել է կրկին վերադառնալ ՄԳԱԹ-ի դպրոց-ստուդիա։ Դպրոցն ավարտելուց հետո, 1947 թվականին որոշ ժամանակ աշխատել է Մուրմանսկում գտնվող Հյուսիսային նավատորմի դրամատիկական թատրոնում։ 1948-1949 թվականներին աշխատել է Վիլնյուսում գտնվող Ռուսական դրամայի թատրոնում, իսկ հետո վերադարձել է Մոսկվա և աշխատանքի անցել Լենկոմ թատրոնում։ Այդ ժամանակ նա մշտապես նկարահանվում էր կինոյում։
Միխայիլ Պուգովկինը ճանաչման է արժանացել «Զինվոր Իվան Բրովկինը» (1955 թ.), «Հողը և մարդիկ» (1955 թ.), ««Խայտաբղետների» գործը» (1958 թ.), «Կիթառով աղջիկը» (1958 թ.) կինոնկարներից հետո։ 1958-1959 թվականներին նա խաղում էր Վոլոգդայի դրամատիկական թատրոնում։ 1960 թվականին Միխայիլ Պուգովկինը վերջնականապես որոշում է թողնել թատրոնը` հանուն կինոյի։ 1960-1978 թվականներին որպես դերասան աշխատել է «Մոսֆիլմ» կինոստուդիայում, իսկ 1978-1991 թվականներին` Մաքսիմ Գորկու անվան կինոստուդիայում։ Նկարահանվել է բազմաթիվ ֆիլմերում։
1991 թվականին մշտական բնակություն հաստատելով Յալթայում, ստեղծել է Միխայիլ Պուգովկինի կենտրոնը, կազմակերպել ստեղծագործական երեկոներ և ելույթներ ունեցել Ղրիմի առողջարաններում։ 1992-1993 թվականներին Կինոդերասանի թատրոն-ստուդիայի դերասան էր[7]։ 1999 թվականին վերադարձել է Մոսկվա և աշխատել իր սեփական «Միխայիլ Պուգովկինի կինոկենտրոն»-ում։ Իր ստեղծագործական կյանքի ընթացքում Միխայիլ Պուգովկինը նկարահանվել է շուրջ 100 ֆիլմերում` հիմնականում կատակերգական ժանրի[8]։ Արժանացել է բազմաթիվ պարգևների ու մրցանակների[9][10][11][12][13][14]։
Անձնական կյանք
խմբագրելՄիխայիլ Պուգովկինի առաջին կինը համակուրսեցին էր, դերասանուհի Նադեժդա Նադեժդինան[15]։ Միասին ապրել են 12 տարի և ունեն դուստր։
Երկրորդ կինը երգչուհի Ալեքսանդրա Լուկյանչենկոն էր։ Միասին ապրել են 32 տարի, մինչ կնոջ մահը։
Երրորդ անգամ Միխայիլ Պուգովկինը ամուսնացել է 1991 թվականին՝ Իրինա Լավրովայի հետ։
Միխայիլ Պուգովկինը մահացել է 2008 թվականի[16] հուլիսի 25-ին` Մոսկվայում, շաքարային դիաբետի սրացումներից։ Թաղված է Վագանկովյան գերեզմանոցում։ Նրա վերջին ցանկությունն այն էր, որ իրեն թաղեն իր ընկերոջ` Ալեքսանդր Աբդուլովի կողքին[17]։
Մասնակի ֆիլմագրություն
խմբագրել| Թվական | Անվանում | Բնօրինակ անվանում | Կերպար |
|---|---|---|---|
| 1941 | Արտամոնովների գործը | Дело Артамоновых | Ստեպաշա Բարսկի |
| 1943 | Կուտուզով | Кутузов | զինվոր Ֆեդյա |
| 1944 | Հարսանիք | Свадьба | հյուր |
| 1944 | Երեկոյան ժամը 6-ին, պատերազմից հետո | В 6 часов вечера после войны | հրետանավոր |
| 1946 | Անհանգիստ տնտեսություն | Беспокойное хозяйство | Պուգովկին |
| 1952 | Մաքսիմկա | Максимка | նավաստի Արտյուխին |
| 1953 | Ծովակալ Ուշակով | Адмирал Ушаков | նավաստի Պիրոժկով |
| 1953 | Նավերը գրոհում են բաստիոնների վրա | Корабли штурмуют бастионы | նավաստի Պիրոժկով |
| 1954 | Առնականության դպրոց | Школа мужества | Շմակով |
| 1954 | Հավատարիմ ընկերները | Верные друзья | ակումբի վարիչ |
| 1954 | Ակամա ռևիզորներ | Ревизоры поневоле | վարորդ |
| 1954 | Մենք ձեզ հետ ինչ-որ տեղ հանդիպել ենք | Мы с вами где-то встречались | միլիցիոներ |
| 1955 | Էմիրության կործանումը | Крушение эмирата | Յասնի |
| 1955 | Բարի լույս | Доброе утро | Ֆեոդոր Կուզմիչ |
| 1955 | Զինվոր Իվան Բրովկինը | Солдат Иван Бровкин | Զախար Պյորիշկին |
| 1955 | Մի հիանալի օր | В один прекрасный день | Պանաս Չուշկո |
| 1955 | Հողը և մարդիկ | Земля и люди | Գրիշկա Խվատ |
| 1956 | Իլյա Մուրոմցի | Илья Муромец | վարպետ Ռազումեյ |
| 1957 | Եղբայրները | Братья | Վանյա Կոմարով |
| 1957 | Ճշմարտություն | Правда | Վասիլի Բոժենկո |
| 1958 | Իվան Բրովկինը խոպանում | Иван Бровкин на целине | Զախար Պյորիշկին |
| 1958 | «Խայտաբղետների» գործը | Дело «Пёстрых» | Սաֆրոն Լոժկին |
| 1958 | Կիթառով աղջիկը | Девушка с гитарой | Պենկին |
| 1959 | Մայիսյան աստղեր | Майские звёзды | Իվանով |
| 1959 | Ձնե հեքիաթ | Снежная сказка | վարորդ |
| 1960 | Ամրոց անիվների վրա | Крепость на колёсах | Վոժով |
| 1961 | Աղջիկները | Девчата | հանրակացարանի պարետ |
| 1961 | Սիրտը չի ներում | Сердце не прощает | Կոնկով |
| 1962 | Քայլ ձիով | Ход конём | Պոմերանցև |
| 1963 | Դատարանն է գալիս | Суд идёт | Կոլենո |
| 1963 | Տուգանային հարված | Штрафной удар | Պավել Կուկուշկին |
| 1963 | Մեծ պատրույգ | Большой фитиль | շաշկի խաղացող |
| 1963 | Կարճ պատմություններ | Короткие истории | տնօրեն |
| 1965 | Քնած առյուծը | Спящий лев | միլիցիայի սերժանտ |
| 1965 | «Ի» գործողությունը և Շուրիկի մյուս արկածները | Операция «Ы» и другие приключения Шурика | Պավել Ստեպանովիչ |
| 1967 | Հարսանիք Մալինովկայում | Свадьба в Малиновке | Յակով Բոյկո |
| 1967 | Նրան անվանում էին Ռոբերտ | Его звали Роберт | Կնոպկին |
| 1967 | Մինչ որոտը չթնդա | Пока гром не грянет | Ֆեոդոր Իվանովիչ |
| 1967 | Կրակ, ջուր և... պղնձե խողովակներ | Огонь, вода и… медные трубы | 2-րդ թագավոր |
| 1968 | Պիտանի է ոչ շարայինի | Годен к нестроевой | ավագ Կաչուրա |
| 1968 | Դժվար րոպեին | В трудную минуту | կոլտնտեսության նախագահ |
| 1969 | Գեղեցկուհի Վառվառա` երկարածամը | Варвара-краса, длинная коса | թագավոր Երեմեյ |
| 1969 | Ամանորյա առևանգում | Новогоднее похищение | միլիցիոներ |
| 1971 | Մեկ ժամով ֆակիր | Факир на час | Տիմոֆեյ Միրոնով |
| 1971 | Շելմենկո-սպասյակ | Шельменко-денщик | Շելմենկո |
| 1971 | 12 աթոռ | 12 стульев | հայր Ֆեոդոր Վոստրիկով |
| 1972 | Ոսկե եղջյուրներ | Золотые рога | ատաման |
| 1972 | Տոնավաճառից հետո | После ярмарки | Պրանցիս Պուստորևիչ |
| 1973 | Իվան Վասիլևիչը փոխում է մասնագիտությունը | Иван Васильевич меняет профессию | Կարպ Յակին |
| 1973 | Նեյլոն 100% | Нейлон 100% | Միշա |
| 1974 | Էկրանի աստղը | Звезда экрана | Բորիս Դուդկին |
| 1974 | Անծանոթ ժառանգորդը | Незнакомый наследник | Ալեքսեյ Կուզնեցով |
| 1975 | Ֆինիստ` Թառլան Բազե | Финист — Ясный Сокол | վոյեվոդա |
| 1975 | Չի կարող պատահել | Не может быть! | Գրիգորի Գորբուշկին |
| 1976 | Ջրահարսը | Русалочка | Գուբաստի |
| 1976 | Երկու նավապետներ | Два капитана | Գաեր Կուլի |
| 1978 | Նավապետ Վրունգելի նոր արկածները | Новые приключения капитана Врунгеля | նավապետ Վրունգել |
| 1979 | Ախ, վոդևիլ, վոդևիլ | Ах, водевиль, водевиль… | Միխայլո Լիսիչկին |
| 1979 | Ինքնասպանների ակումբ, կամ Տիտղոսավոր անձնավորության արկածները | Клуб самоубийц, или Приключения титулованной особы | այգեպան Ռեբերն |
| 1980 | Լուցկու հետևից | За спичками | ոստիկանապետ |
| 1980 | Լյալկա-Ռուսլանն ու նրա ընկեր Սանկան | Лялька-Руслан и его друг Санька | Միխայիլ Իվանովիչ |
| 1980 | Նավաստիները հարցեր չունեն | У матросов нет вопросов | քեռի Միշա |
| 1980 | Անտառ | Лес | Վոսմիբրատով |
| 1981 | Վեցերորդը | Шестой | Միրոնիչ |
| 1982 | Սպորտլոտո-82 | Спортлото-82 | Սան Սանիչ Մուրաշկո |
| 1982 | Ամուսնացած ամուրին | Женатый холостяк | Վասիլի Բուլավին |
| 1983 | Առանց հատուկ ռիսկի | Без особого риска | Գրանովսկու հայրը |
| 1984 | Հրամայված է վերցնել կենդանի | Приказано взять живым | Միխայիլ Ռյաբոկոն |
| 1984 | Եգորկան | Егорка | բոցման Տոպորշչուկ |
| 1985 | Մարդն ակորդեոնով | Человек с аккордеоном | քեռի Կոլյա |
| 1986 | Նստած էինք ոսկյա սանդղամուտքին | На златом крыльце сидели | թագավոր Ֆեդոտ |
| 1987 | Այց Մինոտավրոսին | Визит к Минотавру | Ստեփան Մելնիկ |
| 1988 | Արտիստուհին Գրիբովից | Артистка из Грибова | Գեորգի Գոլոլոբով |
| 1989 | Կրկեսի գմբեթի ներքո | Под куполом цирка | գեղարվեստական ղեկավար |
| 1991 | Բոլոտնայա street, կամ Միջոց սեքսի դեմ | Болотная street, или Средство против секса | շենքի կառավարիչ Ֆեոդոր |
| 1992 | Կրակոց դագաղի մեջ | Выстрел в гробу | գնդապետ Բուտիլկին |
| 1992 | Պարոնայք արտիստներ | Господа артисты | նահանգային չինովնիկ |
| 1997 | Հին երգեր գլխավորի մասին 3 | Старые песни о главном 3 | Կարպ Յակին |
| 2000 | Բրեմենյան երաժիշտներ & Co | Бременские музыканты & Co | հիմար թագավոր |
| 2004 | Ադամանդներ Ջուլիետայի համար | Бриллианты для Джульетты | պապ Միշա |
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 https://web.archive.org/web/20061009181322/http://www.biograph.comstar.ru/bank/pugovkin.htm
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Freebase տվյալների վերբեռնում — Google.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 http://www.polit.ru/news/2008/07/25/pugovkin.html
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ http://zakon.rada.gov.ua/cgi-bin/laws/main.cgi?nreg=1252/99
- ↑ «Второе Горьковское танковое училище». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 14-ին. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 3-ին.
- ↑ «Михаил Пуговкин | RUSKINO.RU». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հունիսի 30-ին. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 3-ին.
- ↑ 99 ролей
- ↑ Указ Президента РФ от 14 января 2002 г. № 35 Արխիվացված 2009-08-04 Wayback Machine
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 1 сентября 2003 г. № 1019
- ↑ Нагороджений Указом Президента України від 30 вересня 1999 року № 1252
- ↑ «Пуговкин М. И. — БВТККУ Благовещенское высшее танковое командное Краснознамённое училище». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 16-ին. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 3-ին.
- ↑ В Москве подведены итоги конкурса «Золотой венец границы», 1tv.ru
- ↑ Государственный Совет Республики Крым
- ↑ Михаил Пуговкин. Бац, бац… и в точку. Передача НТВ, 2011
- ↑ Прощание: Михаил Пуговкин // Газета «СК-новости», № 8 (250) от 5.09.2008 — стр. 15(չաշխատող հղում)
- ↑ Знаменитый актёр Михаил Пуговкин скончался после пяти дней в реанимации
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Միխայիլ Պուգովկին» հոդվածին։ |