Տատիկի այծիկը
Տատիկի այծիկը. հեքիաթ մեծահասակի մասին, (ռուս.՝ Бабушкин козлик. Сказка для взрослых), խորհրդային մուլտիպլիկացիոն ֆիլմ-հեքիաթ մեծահասակների համար, որը նկարահանվել է 1963 թվականին։ Ֆիլմն ստեղծել է ռեժիսոր Լեոնիդ Ամալրիկը, որը մի քանի անգամ անդրադարձել է սատիրական ժանրին[1]։
 | |
|---|---|
| Տեսակ | մուլտֆիլմ |
| Ռեժիսոր | Լեոնիդ Ամալրիկ |
| Սցենարիստ | Ֆելիքս Կրիվին |
| Հնչյունավորում | Գեորգի Վիցին, Անատոլի Պապանով, Նիկոլայ Գրաբբե, Ելենա Պոնսովա և Յուլյա Յուլսկայա |
| Երաժշտություն | Նիկիտա Բոգոսլովսկի |
| Օպերատոր | Միխայիլ Դրույան |
| Երկիր |  ԽՍՀՄ |
| Ընկերություն | Սոյուզմուլտֆիլմ |
| Տևողություն | 18 րոպե |
| Թվական | 1963 |
Սյուժե
խմբագրելՄուլտֆիլմն ստեղծվել է ըստ Ֆենիքս Կրիվինի համանուն հայտնի հեքիաթի, որը մանկական հայտնի դասական երգի պատմությունը ներկայացնում է գլխիվայր շրջած։ Այժմ արդեն բոլորին ծանոթ «պոզիկներն ու ոտիկները» մնում են ոչ թե այծիկից, այլ տատիկից։ Իսկ ինքը` այծիկը, որը պարզվում է` չարաճճի էր, միանում է գայլերի վատ խմբին։
Հեղինակներ
խմբագրել| Ռեժիսոր | Լեոնիդ Ամալրիկ |
| Սցենարի հեղինակ | Ֆելիքս Կրիվին |
| Բեմադրող նկարիչներ | Նադեժդա Պրիվալովա, Տատյանա Սազոնովա |
| Նկարիչ-մուլտիպլիկատորներ | Վլադիմիր Արբեկով, Ռենատա Միրենկովա, Օլգա Ստոլբովա, Տատյանա Տարանովիչ, Ֆեոդոր Խիտրուկ, Բորիս Բուտակով, Գալինա Բարինովա, Ալեքսանդր Դավիդով, Գալինա Զոլոտովսկայա, Սերգեյ Դյոժկին |
| Օպերատոր | Միխայիլ Դրույան |
| Կոմպոզիտոր | Նիկիտա Բոգոսլովսկի |
| Հնչյունային օպերատոր | Նիկոլայ Պրիլուցկի |
| Տեքստի հեղինակ | Էմանուիլ Կամինկա |
Դերերը հնչյունավորել են
խմբագրել- Այծիկ` Յուլյա Յուլսկայա
- Տատիկ` Ելենա Պոնսովա
- Առաջին գայլ` Անատոլի Պապանով
- Երկրորդ գայլ` Նիկոլայ Գրաբբե
- Երրորդ գայլ` Գեորգի Վիցին
Արձագանքներ
խմբագրել
|
Նկարչի ընդհանրացնող մտքի ճշգրտությունը, ռեալիստական վարպետության անվրեպությունը և հավատարմությունը քննադատական թիրախին, ահա սրանք են մուլտիպլիկացիոն սատիրայի ուժն ու ճշմարտացիությունը։ Հեքիաթների և առակների երգիծական-սատիրիկ վերաիմաստավորումը, ավանդական սյուժեների ու կերպարների անսպասելի սուր մեկնաբանությունը մեծ հնարավորություններ է բացում մուլտիպճլիկացիայի համար։
Այդ հնարավորություններից օգտվել են, օրինակ, «Տատիկի այծիկը» (ռեժ.` Լ. Ամալրիկ, սցենարի հեղ.` Ֆ. Կրիվին, 1963), սատիրական հեքիաթի հեղինակները։ Մանկությունից բոլորին հայտի սյուժեն այստեղ ինքնատիպ կերպով ձևափոխված է. այստեղ «պոզիկներն ու ոտիկները» մնում են ոչ թե այծիկից, այլ` տատիկից։ Իսկ ինքը` այծիկը, փոխաբերական կերպով դառնում է դատարկապորտ երիտասարդ, որն ընկնում է վատ շրջապատ։ Փոփոխված սյուժեն այստեղ դժբախտաբար չի հասնում սատիրական ճշգրիտ թիրախին։ Եվ այդ թերությունը շտկել չեն կարող ո՛չ պատկերի արտահայտչականությունը, ո՛չ շարժման ու ռիթմի հնարամտությունը։ - Ս. Ասենին, Էկրանի հրաշագործները[2]
|
|
Վերաթողարկում
խմբագրել1990-ական թվականներին մուլտֆիլմը թողարկվել է Studio PRO Video-ի խորհրդային մուլտֆիլմերի լավագույն հավածաքուներում, ավելի ուշ ընդգրկվել է «Սոյուզ» ստուդիայի տեսաերիզներում։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Сергей Капков. Леонид Амальрик // Наши мультфильмы / Арсений Мещеряков, Ирина Остаркова. — Интеррос, 2006. — ISBN 5-91105-007-2 «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ օգոստոսի 28-ին. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 4-ին.
- ↑ Оружие смеха. Диапазон комического. Արխիվացված 2016-02-02 Wayback Machine
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- «Տատիկի այծիկը» (1963)(անգլ.) ֆիլմը Internet Movie Database կայքում
- «Տատիկի այծիկը:Հեքիաթ մեծահասակների համար» մուլտֆիլմը «Անիմատոր.ռու» կայքում
- «Տատիկի այծիկը:Հեքիաթ մեծահասակների համար» «Հայրենական կինոյի հանրագիտարան» կայքում