Ալեքսեյ Կասատոնով

Ալեքսեյ Կասատոնով
Անձնական տեղեկություն
Սեռ՝	արական
Ազգություն՝	Ռուս
Մասնագիտացում՝	տափօղակով հոկեյ, պաշտպան
Երկիր՝	Ռուսաստան և ԽՍՀՄ
Ծննդյան ամսաթիվ՝	1959 թվական հոկտեմբերի 14
Ծննդավայր՝	ԽՍՀՄ, Սանկտ Պետերբուրգ (Լենինգրադ)
Ակումբ՝	«ԲՄԱ» (Լենինգրադ) (1976-1978 թվականներ), «ԲԿՄԱ» (1978-1989 թվականներ), «Նյու Ջերսի Դևիլս» (1989-1993 թվականներ), «Անահայմ Դաքս» (1993-1994 թվականներ), «Սենթ Լուիս Բլյուզ» (1994 թվական), «Բոստոն Բրյուինս» (1994-1996 թվականներ), «ԲԿՄԱ» (1996-1997 թվականներ)
Հասակ՝	185 սանտիմետր
Քաշ՝	96 կիլոգրամ
	Ձմեռալին օլիմպիական խաղեր; Արծաթ Լեյք Փլեսիդ ԱՄՆ 1980 թվական; Ոսկի Սարաևո Հարավսլավիա 1984 թվական; Ոսկի Կալգարի Կանադա 1988 թվական
	Աշխարհի առաջնություններ; Ոսկի Ստոկհոլմ Շվեդիա 1981 թվական; Ոսկի Հելսինկի Ֆինլանդիա 1982 թվական; Ոսկի ԳՖՀ 1983 թվական; Բրոնզ Պրահա Չեխոսլովակիա 1985 թվական; Ոսկի Մոսկվա ԽՍՀՄ 1986 թվական; Արծաթ Վիեննա Ավստրիա 1987 թվական; Ոսկի Ստոկհոլմ Շվեդիա 1989 թվական; Բրոնզ Հելսինկի Ֆինլանդիա 1991 թվական
	Կանադայի գավաթ; Ոսկի 1981 թվական; Բրոնզ 1984 թվական; Արծաթ 1987 թվական
	Եվրոպայի առաջնություն; Ոսկի Ստոկհոլմ Շվեդիա 1981 թվական; Ոսկի Հելսինկի Ֆինլանդիա 1982 թվական; Ոսկի ԳՖՀ 1983 թվական; Ոսկի Պրահա Չեխոսլովակիա 1985 թվական; Ոսկի Մոսկվա ԽՍՀՄ 1986 թվական; Ոսկի Վիեննա Ավստրիա 1987 թվական; Ոսկի Ստոկհոլմ Շվեդիա 1989 թվական; Ոսկի Հելսինկի Ֆինլանդիա 1991 թվական

Ալեքսեյ Կասատոնով (ռուս. Алексе́й Ви́кторович Касато́нов, հոկտեմբերի 14, 1959(1959-10-14), Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), խորհրդային հոկեյիստ, պաշտպան։ Կրկնակի Օլիմպիական չեմպիոն (1984 թվական և 1988 թվական), բազմակի աշխարհի, Եվրոպայի և ԽՍՀՄ չեմպիոն։ ԽՍՀՄ սպորտի վաստակավոր վարպետ (1981 թվական)։

Կենսագրություն

Մեծացել է Լենինգրադի Նովոիզմայլովսկի պողոտայում։ Եղել է մարզական երեխա, առաջին դասարանում ծնողները նրան գրանցել են լողի խմբակում՝ Նևսկի պողոտայի լողավազանում։ Երեք տարի նա զբաղվել է լողով, սակայն լողավազանը փակվում է, և խմբակը տեղափոխում են քաղաքի մեկ ուրիշ շրջան։ Ալեքսեյը շատ չի վշտանում. նա նույնպես ցանկանում էր հեռանալ, քանի որ լողում նրան չէր բավականացնում մրցունակությունը։ Այդ մրցունակությունը նա գտնում էր թիմային մարզաձևերում և ամենից շատ հոկեյում^[2]։ Արդյունքում Ալեքսեյը որոշում է գնալ Մսի գործարանի շրջանային դպրոց, որը ԲՄԱ-ի ծածկած սահադաշտում անց էր կացնում պատանի մարզիկների ընդունելություն։ Սակայն Կասատոնովը սխալմամբ ուղևորվում է ոչ թե սահադաշտ, այլ ԲՄԱ-ի թեթև ատլետիկական մարզադաշտ։ Արվեն այնտեղ նա կարդում է ԲՄԱ-ի հոկեյի դպրոցի ընդունելության մասին, որն էլ դառնում է նրա առաջին թիմը^[3]։

Բայց և այնպես երիտասարդ հոկեյիստը խնդիր ուներ. չմուշկների վրա վատ էր սահում (բակային թիմերում նա խաղում էր առանց չմուշկների)։ Ալեքսեյի հետ երկար ժամանակ զբաղվում է մարզիչ Օլեգ Կոնստանտինովիչ Սիվկովը, քանի որ նրանում տեսնում էր խաղը հասկանալու և սահադաշտում ոչ ստանդարտ մտածելու ունակություն։ Արդյունքում տվյալ խնդիրը հաջողությամբ հաղթահարվում է։

ԲՄԱ-ի երիտասարդական թիմի կազմում դառնում է ԽՍՀՄ չեմպիոն, ներգրավվում է ԽՍՀՄ երիտասարդական հավաքականի կազմում։ 1976-1978 թվականներին խաղում է ԲՄԱ-ի հիմնական կազմում (42 խաղ, 4 տափօղակ և 7 փոխանցում)։ 1978 թվականի վերջում, Զինված ուժերի մրցությունում Կաստոնովին է մոտենում ԲԿՄԱ-ի ներկայացուցիչը, որը տեղափոխվելու բանակցությունները վարում էր Վիկտոր Վասիլևիչ Տիխոնովի անունից։ Սկզբում Կասատոնովին չէին ցանկանում թողնել, սակայն տեսնելով նրա խաղալու ցանկությունը, տեղափոխվելու թույլատրություն են տալիս։

ԲԿՄԱ-ում դժվարությամբ է ամրապնդվում. Տիխոնովի ծանրաբեռնվածությունները չափազանց մեծ են լինում։ Սակայն Կասատոնովին թողնում են թիմում. պնդում է ԲԿՄԱ-ի երկրորդ մարզիչ Յուրի Մոիսեևը^[4]։ ԲԿՄԱ-ում առաջին իսկ օրերից գտնվում է ԲԿՄԱ-ի վետերաններ Խառլամովի և Ցիգանկովի հովանավորության տակ։ Վերջինիս հետ, ԲԿՄԱ-ում առաջին տարիներին, նա նաև խաղում էր միևնույն զույգում։

Ֆետիսովի հետ զույգում նրան խաղացնում են 1981 թվականի Կանադայի գավաթի մրցաշարում, իսկ հարձակվողների եռյակը հետևյալն էր՝ Սերգեյ Մակարով, Վլադիմիր Կրուտով և Իգոր Լարիոնով^[5]։ Հենց այդ պահից ստեղծվում է ԽՍՀՄ հավաքականի և ԲԿՄԱ ակումբի լեգենդար Լարիոնովի հնգյակը։

ԽՍՀՄ առաջնություններում ԲԿՄԱ-ի կազմում անց է կացրել 487 խաղ, դարձել 115 տափօղակի և 189 փոխանցման հեղինակ։

Ձմեռային Օլիմպիական խաղերում և Աշխարհի առաջնության մրցաշարերում՝ 97 խաղ, 25 տափօղակ։ Կանադայի գավաթի մրցաշարում՝ 27 խաղ, 3 տափօղակ։ Եվրոգավաթներում՝ 25 տափօղակ։

1980-ական թվականների վերջին, երբ տարաձայնություն է առաջանում հավաքականի և ԲԿՄԱ-ի գլխավոր մարզիչ Վիկտոր Տիխոնովի և մի խումբ խաղացողների միջև՝ Լարիոնովի և Ֆետիսովի գլխավորությամբ, որոնք դժգոհ էին Տիխոնովի բռնապետությունից, Կասատոնովը միակն էր, ով բռնեց մարզչի կողմը, իսկ ընկերները նրան մեղադրեցին դավաճանության մեջ։

Երբ հեռացավ Հոկեյի Ազգային Լիգա, բանակից պաշտոնաթող եղավ մայորի կոչումով^[4]։ Նրա առաջին թիմը «Նյու Ջերսի Դևիլս»-ն էր, որտեղ խաղաց 1990-1993 թվականները և որը նրան ընտրել էր դեռևս 1983 թվականին՝ 234 համարի տակ։

Հյուսիսային Ամերիկայում նրան գրկաբաց են ընդունում, օգնում են նրան վարժվել նոր միջավայրում։

1993 թվականի հունիսի 24-ին նրան ընտրում է «Անահայմ Դաքս»-ը՝ Հոկեյի Ազգային Լիգայի նորեկ թիմերի ընդլայնված դրաֆտում։ 1994 թվականի մարտի 24-ին փոխանակվում է «Սենթ Լուիս Բլյուզ»։ 1994 թվականի հունիսի 22-ին, ունենալով ազատ գործակալի կարգավիճակ, պայմանագիր է ստորագրում «Բոստոն Բրյուինս» ակումբի հետ։

1994-1995 թվականների մրցաշրջանում 9 խաղ է անցկացնում Ռուսաստանի առաջնությունում, ԲԿՄԱ-ի կազմում՝ 2 տափօղակ, 3 փոխանցում։

Հոկեյի Ազգային Լիգայի առաջնությունում անց է կացնում 383 խաղ և դառնում 38 տափօղակի հեղինակ։ Սթենլիի գավաթում՝ 33 խաղ, 4 տափօղակ։ Հոկեյի Ազգային Լիգայի 1994 թվականի «Բոլոր Աստղեր» մրցախաղի մասնակից։

1996 թվականի ամռանը վերադառնում է ԲԿՄԱ՝ Վիկտոր Տիխոնովի մոտ, որտեղ էլ ավարտում է իր կարիերան 1996-1997 թվականների մրցաշրջանում։ Վերջին մրցաշրջանում հանդիսանում էր թիմի ավագ և խաղացող մարզիչ։ ԲԿՄԱ-ի կազմում մասնակցել է 38 խաղի և դարձել 3 տափօղակի և 20 փոխանցման հեղինակ, ստացել է 68 րոպե տուգանք։

1997 թվականի ապրիլից մինչև 2000 թվականի մայիսը եղել է Ռուսաստանի հավաքականի մենեջեր՝ պաշտոնական մրցաշարերում Հոկեյի Ազգային Լիգայի ռուսաստանցի հոկեյիստներին հրավիրելու պատասխանատուն էր^[6]։ Ընդ որում, մշտապես բնակվում էր Նյու Ջերսիում։

1999 թվականին Նյու Յորքում բացում է երեխաների հոկեյի համաշխարհային իր դպրոցը։ Պաշտոնական անվանումը «Կասատոնովի հոկեյի միջազգային ակադեմիա», ոչպաշտոնական անվանումը՝ «Կարմիր Պինգվիններ» («Красные Пингвины»)^[7]։ Միևնույն ժամանակ «Նյու Ջերսի»-ի վետերանների կազմում մասնակցում էր բարեգործական խաղերի։

2003 թվականի օգոստոսին, Վիկտոր Տիխոնովի հանձնարարականով, նշանակվում է գլխավոր մենեջերի պաշտոնում՝ Հոկեյի Ազգային Լիգայի ուղղությոմբ։ Պաշտոնում մնում է մեկ տարի, մինչ հավաքականից հեռացվում է Տիխոնովը։

2006 թվականի դեկտեմբերին մասնակցություն է ունենում Կարմիր հրապարակում կազմակերպված ԽՍՀՄ հավաքականի և Աշխարհի հավաքականի միջև հոկեյի խաղին^[8]։

2008-2009 թվականներին գլխավորում է բարձրագույն խմբի Պոդոլսկի «Ռիս» ակումբը։

2009 թվականի մայիսին մտցվում է Տափօղակով հոկեյի միջազգային ֆեդերացիայի Փառքի Սրահը^[9]։

2009 թվականի մայիսից մինչև 2010 թվականի հունիսը հանդիսացել է Մոսկվայի «Կռիլյա Սովետով» ակումբի գլխավոր մարզիչը^[10]։

2011 թվականի մայիսի 20-ից մինչև 2014 թվականի ապրիլի 4-ը եղել է Սանկտ Պետերբուրգի ԲՄԱ հոկեյի ակումբի գլխավոր մենեջերը։

2013 թվականի մայիսից Ռուսաստանի հավաքականի գլխավոր մենեջերն էր մինչև 2014 թվականը։ Պաշտոնից հեռացվել է 2014 թվականի Սոչիի Օլիմպիական խաղերում Ռուսաստանի հավաքականի անհաջող ելույթի պատճառով։

Ներկայումս շարունակում է «ԽՍՀՄ հոկեյի լեգենդները» թիմի կազմում մասնակցել վետերանների մրցաշարերին^[11], Գիշերային Հոկեյի Լիգայի խորհրդի անդամ է, հսկում է «Սանկտ Պետերբուրգ» ճյուղը։

Ընտանիք

Նախապապ Աֆանասի Կասատոնովը լիակատար Գեորգիևյան ասպետ էր։
Պապը՝ Ֆյոդոր Աֆանասևիչը, մահացել է 1944 թվականին՝ աշխարհազորում։
Ծնողները բնիկ լենինգրադցիներ էին, շրջափակման մասնակիցներ։
Մայրը՝ Գալինա Պիմանովնան, վոլեյբոլիստուհի էր, խաղացել է Լենինգրադի «Սպարտակ»-ի կազմում, եղել է ԽՍՀՄ առաջնության մրցանակակիր։
Կրտսեր եղբայրը՝ Անտոն։
Ալեքսեյը ադմիրալ Վլադիմիր Կասատոնովի թոռնային զարմիկն է։
Կինը՝ Ժաննետա։
Որդին՝ Լեոնիդ^[12]։

Հետաքրքիր փաստեր

1987 թվականին Եվրոպայի չամպիոնների գավաթի խաղարկության ֆիննական «Տապպարա» ակումբի հետ խաղում դարձել է 4 տափօղակի հեղինակ^[13]։

Նվաճումներ և պարգևներ

Օլիմպիական խաղերի չեմպիոն (1984 և 1988 թվականներ)։
Աշխարհի չեմպիոն (1981, 1982, 1983, 1986, 1989 թվականներ)
Աշխարհի առաջնության երկրորդ (1987 թվական) և երրորդ (1985 և 1991 թվականներ) մրցանակակիր։
Կանադայի գավաթի խաղարկության հաղթող (1981 թվական)։ Եզրափակիչի մասնակից (1987 թվական), մասնակից (1984, 1991 թվականներ)։
ԽՍՀՄ չեմպիոն (1979-1989 թվականներ), երկրորդ մրցանակակիր (1990 թվական)։
ԽՍՀՄ գավաթի տիրակա (1979, 1988 թվականներ)։
Պարգևատրվել է «Հայրենիքի հանդեպ ծառայությունների» IV աստիճանի (2011 թվական)^[14], Փառքի (1996 թվական), Աշխատանքային Կարմիր Դրոշի (1988 թվական), «Պատվո Նշան» (1982 թվական) շքանշաններով, «Աշխատանքային Արիության» պարգևով (1980 թվական)։
2009 թվականին մտցվել է Տափօղակով հոկեյի միջազգային ֆեդերացիայի Փառքի Սրահ։

Վիճակագրություն

Մրցաշրջան	Ակումբ	Առաջնություն	Խաղ	Տափօղակ	Փոխանցում	Միավոր	Տուգանք
1976-1977	ԲՄԱ	ԽՍՀՄ	7	0	0	0	0
1977-1978	ԲՄԱ	ԽՍՀՄ	35	4	7	11	15
1978-1979	ԲԿՄԱ	ԽՍՀՄ	40	5	14	19	30
1979-1980	ԲԿՄԱ	ԽՍՀՄ	37	5	8	13	26
1980-1981	ԲԿՄԱ	ԽՍՀՄ	47	10	12	22	38
1981-1982	ԲԿՄԱ	ԽՍՀՄ	46	12	27	39	45
1982-1983	ԲԿՄԱ	ԽՍՀՄ	44	12	19	31	37
1983-1984	ԲԿՄԱ	ԽՍՀՄ	39	12	24	36	20
1984-1985	ԲԿՄԱ	ԽՍՀՄ	40	18	18	36	26
1985-1986	ԲԿՄԱ	ԽՍՀՄ	40	6	17	23	27
1986-1987	ԲԿՄԱ	ԽՍՀՄ	40	13	17	30	16
1987-1988	ԲԿՄԱ	ԽՍՀՄ	43	8	12	20	8
1988-1989	ԲԿՄԱ	ԽՍՀՄ	41	8	14	22	8
1989-1990	ԲԿՄԱ	ԽՍՀՄ	30	6	7	13	16
1989-1990	«Նյու Ջերսի Դևիլս»	Հոկեյի Ազգային Լիգա	48	6	20	26	37
1990-1991	«Նյու Ջերսի Դևիլս»	Հոկեյի Ազգային Լիգա	85	11	34	45	86
1991-1992	«Նյու Ջերսի Դևիլս»	Հոկեյի Ազգային Լիգա	83	13	29	42	82
1992-1993	«Նյու Ջերսի Դևիլս»	Հոկեյի Ազգային Լիգա	68	7	14	21	57
1993-1994	«Անահայմ Դաքս»	Հոկեյի Ազգային Լիգա	55	4	18	22	43
1993-1994	«Սենթ Լուիս Բլյուզ»	Հոկեյի Ազգային Լիգա	12	2	2	4	21
1994-1995	«Բոստոն Բրյուինս»	Հոկեյի Ազգային Լիգա	49	2	14	16	35
1994-1995	ԲԿՄԱ	Ռուսաստան	9	2	3	5	6
1995-1996	«Բոստոն Բրյուինս»	Հոկեյի Ազգային Լիգա	35	4	6	10	22
1996-1997	ԲԿՄԱ	Ռուսաստան	38	3	20	23	68

Ծանոթագրություններ

↑ Чемпионат проводился в рамках чемпионата мира.
↑ Двукратный олимпийский чемпион Алексей Касатонов: «Семья и друзья - что может быть важнее…»
↑ Алексей Касатонов - Адмирал отечественного хоккея(չաշխատող հղում)
↑ ^4,0 ^4,1 Фотография для Фетисова
↑ Двукратный олимпийский чемпион Алексей Касатонов: «Не такой уж я великий игрок, чтобы быть плохим тренером»(չաշխատող հղում)
↑ Алексей КАСАТОНОВ: «В ПИТЕРСКОМ ПРОВАЛЕ ВИНОВАТЫ НЕ НХЛовцы, А ШТАБ СБОРНОЙ»
↑ КАСАТОНОВ ОТКРЫЛ ХОККЕЙНУЮ ШКОЛУ В НЬЮ-ЙОРКЕ
↑ СБОРНАЯ СССР - СБОРНАЯ МИРА - 10:10
↑ «Алексей Касатонов избран в Зал славы ИИХФ». Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ հունվարի 27-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 30-ին.
↑ Алексей КACATОНОВ: «ЧЕРЕЗ ГОД „КРЫЛЬЯ СОВЕТОВ“ ДОЛЖНЫ ПОПАСТЬ В КХЛ»
↑ «ХК «Легенды хоккея СССР»». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 30-ին.
↑ Возвращение года
↑ ХЕТ-ТРИК ПЕТРОЧИНИНА СТАЛ ЧЕТВЕРТЫМ ДЛЯ НАШИХ ЗАЩИТНИКОВ ЗА ПОСЛЕДНИЕ 10 ЛЕТ
↑ «Указ Президента РФ от 26.12.2011 № 1686». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ նոյեմբերի 4-ին. Վերցված է 2011 թ․ դեկտեմբերի 30-ին.

Աղբյուրներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալեքսեյ Կասատոնով» հոդվածին։

[ЧМ-1] Чемпионат проводился в рамках чемпионата мира.

[2] Двукратный олимпийский чемпион Алексей Касатонов: «Семья и друзья - что может быть важнее…»

[3] Алексей Касатонов - Адмирал отечественного хоккея(չաշխատող հղում)

[autogenerated1-4] 4,0 ^4,1 Фотография для Фетисова

[5] Двукратный олимпийский чемпион Алексей Касатонов: «Не такой уж я великий игрок, чтобы быть плохим тренером»(չաշխատող հղում)

[6] Алексей КАСАТОНОВ: «В ПИТЕРСКОМ ПРОВАЛЕ ВИНОВАТЫ НЕ НХЛовцы, А ШТАБ СБОРНОЙ»

[7] КАСАТОНОВ ОТКРЫЛ ХОККЕЙНУЮ ШКОЛУ В НЬЮ-ЙОРКЕ

[8] СБОРНАЯ СССР - СБОРНАЯ МИРА - 10:10

[9] «Алексей Касатонов избран в Зал славы ИИХФ». Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ հունվարի 27-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 30-ին.

[10] Алексей КACATОНОВ: «ЧЕРЕЗ ГОД „КРЫЛЬЯ СОВЕТОВ“ ДОЛЖНЫ ПОПАСТЬ В КХЛ»

[11] «ХК «Легенды хоккея СССР»». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 30-ին.

[12] Возвращение года

[13] ХЕТ-ТРИК ПЕТРОЧИНИНА СТАЛ ЧЕТВЕРТЫМ ДЛЯ НАШИХ ЗАЩИТНИКОВ ЗА ПОСЛЕДНИЕ 10 ЛЕТ

[14] «Указ Президента РФ от 26.12.2011 № 1686». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ նոյեմբերի 4-ին. Վերցված է 2011 թ․ դեկտեմբերի 30-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]