Փիթեր Գեբրիել
Փիթեր Գեբրիել (փետրվարի 13, 1950[15][16][17][…], Chobham, Surrey Heath, Սըրրի, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն), անգլիացի երգիչ, երգահան, երաժիշտ, պրոդյուսեր և ակտիվիստ։ Հանրաճանաչ է դարձել «Genesis» պրոգրեսիվ ռոք խմբում հանդես գալով[1]։ 1975 թվականին Genesis-ից հեռանալուց հետո, սկսում է անհատական կարիերա և «Solsbury Hill »-ի հետ թողարկում իր առաջին սինգլը։ 1986 թվականին նրա «So» ալբոմը դարձել է ամենաշատ վաճառվածը, այն Մեծ Բրիտանիայում՝ 3, իսկ ԱՄՆ-ում 5 անգամ դառնում է պլատինե։ Նրա ալբոմի «Sledgehammer» սինգլը «MTV Awards»-ում ռեկորդային 9 մրցանակ է ստանում և ըստ 2011 թվականի զեկույցի՝ համարվում է «MTV Awards»-ի բոլոր ժամանակների ամենաշատ դիտված տեսահոլովակը[18]։
Գեբրիելը 1982 թվականին հիմնադրել է «WOMAD» փառատոնը[19]։ «Real World Record» ապրանքանիշի միջոցով Գեբրիելը իր ներդրումն ունի համաշխարհային երաժշտության մեջ։ Նա համարվում է «OD2» առաջին առցանց երաժշտության ներբեռնման ծառայության համահիմնադիրներից մեկը[20]։
Փիթեր Գեբրիելը ներգրավված է եղել բազմաթիվ բարեգործական ծրագրերում։ 1980 թ. նա թողարկեց ռասսայական խտրականության վերաբերյալ «Biko» սինգլը[19]։ Նա մասնակցել է մարդասիրական համերգների, 1988 թվականին նա մեկնում է «Human Rights Now» շրջագայության։ 1992 թվականին հիմնադրում է մարդկանց իրավունքների պաշտպանությամբ զբաղվող
«Witness» կազմակերպությունը[19]։
2007 թվականին Գեբրիելը Ռիչարդ Բրենսոնի հետ կատարելագործեց «The Elders» մարդասիրական կազմակերպությունը, որը հիմնադրել էր Նելսոն Մանդելան[21]։
Փիթեր Գեբրիելը երեք անգամ հաղթել է «Brit Awards» -ում, իսկ 1987-ին՝ «Best British Male»-ում[22]։ Նա ստացել է 6 «Գրեմմի»[23], 13 «MTV Awards», առաջին «Pioneer» մրցանակը «BT Digital Music Awards»-ում[24], «Q» ամսագրի «Lifetime Achievement» մրցանակը[25]։ Ստացել է նաև «Ivor Novello Award» մրցանակ[26] և «Polar Music Prize»[27]։
Նա ստացել է մրցանակ ամենամյա «BMI London Awards» 57-րդ մրցանակաբաշխության ժամանակ «Երաժշտություն արտադրողների վրա ունեցած ազդեցության համար»[28]։
Իր բազմամյա մարդասիրական գործունեության համար 2006 թվականին Փիթեր Գեբրիելը ստացավ «Նոբելյան Մրցանակ»[29]։
«Time» շաբաթաթերթը նրան անվանեց 2008-ի աշխարհի 100 ամենաազդեցիկ մարդկանցից մեկը[30]։
«AllMusic»-ը Գեբրիելին նկարագրել է որպես՝ ռոքի ամենահիասթափեցնող և ամենաքաղաքականացված երաժիշտ[31]։
2010 թվականին նրան ներգրավել են« Ռոքնռոլի Փառքի Սրահում»՝ որպես «Genesis»-ի անդամ[32], իսկ 2014-ին՝ որպես մեներգիչ[33]։
2015 թվականին մարտին երաժշտության ոլորտում իր նվաճումների համար Հարավային Ավստրալիայի համալսարանը նրան շնորհել է պատվավոր դոկտորի կոչում։
Մանկություն
խմբագրելՓիթեր Բրայան Գեբրիելը (անգլ․ Peter Brian Gabriel) ծնվել է 1950 թվականի փետրվարի 13-ին Չոբհեմ (Սուրեյի կոմսություն, Անգլիա) քաղաքում։ Փիթերը մեծացել է միջին խավի ընտանիքում[34]։ Նրա հայրը ՝ Ռալֆ Պարթոն Գեբրիելը (1912–2012), էլեկտրատեխնիկ էր, իսկ նրա մայրը ՝ Էդիթ Իրեն Գեբրիելը, երաժշտական ընտանիքից էր[35] :Գեբրիելը հաճախել է «Քեյբլ Հաուս» մասնավոր հիմնական դպրոց, այնուհետև Հորսելի Էնդրյուզի տղաների նախապատրաստական դպրոց[34]։ Այստեղ նրա ուսուցիչները նկատում են Փիթերի երգելու տաղանդը, բայց նա նախընտրում է դաշնամուրի դասեր վերցնել մորից և հետաքրքրվում է նաև թմբուկով։ 10 տարեկանում նա գնում է տամտամ թմբուկ[36]։
Գեբրիելը նշել է, որ իր վրա մեծ ազդեցություն է թողել «Hymns»-ը։ Նա ասել է, որ soul ոճը ընտրել է ի շնորհիվ նրանց[37]։
12 տարեկանում Գեբրիելը գրում է իր առաջին երգը՝ «Sammy the Slug»։ Այդ ժամանակ մորաքույրը նրան գումար է տալիս, որպեսզի հաճախի երգեցողության դասերի , սակայն նա այդ գումարով գնում է« The Beatles»-ի առաջին «Please Please Me» ալբոմը[36]։
1963 թվականին նա ընդունվեց Չարթերհաուս դպրոցը, որը գտնվում էր Գոդալմինգում[38]։ Այստեղ՝ իր առաջին խմբում, նա թմբկահար էր և վոկալիստ։ Դրանից հետո սկսեց ելույթ ունենալ «Spoken Word» խմբի կազմում[39]։
1965 թվականին Գեբրիելն իր դպրոցական ընկերների հետ հիմնում է «Garden Wall» խումբը[38]։
Կարիերա
խմբագրել1967–1975 թթ․, «Genesis»
խմբագրել1967 թվականին, երբ կազմալուծվեց «Garden Wall»-ը, Գեբրիելը, Բենքսը և Ստյուարտը իրենց դասընկերներ Էնթոնի Ֆիլիպսին և Մայքլ Ռեզերֆորդին հրավիրեցին աշխատելու երգերի ձայներիզի վրա։ Գեբրիելն ու Բենքսը գրեցին իրենց առաջին երգը՝ «She is Beautiful»: Ձայներիզն ուղարկվեց Չարթերհաուսի շրջանավարտ և երաժիշտ Ջոնաթան Քինգին, որը հիացավ Գեբրիելի վոկալով։ Նա միացավ խմբին և առաջարկեց խումբն անվանել «Gabriel's Angels», սակայն դա խմբի մյուս անդամներին դուր չեկավ։ Նրանք համաձայնեցին Քինգի այլ առաջարկի հետ, այն է՝ «Genesis»։
1968 թվականին թողարկվեց խմբի առաջին սինգլը՝ «The Silent Sun» անվանումով[40]։ (տես՝ Genesis)
1969 թվականին խոմբը ձայնագրեց իր առաջին ալբոմը, որն անվանվեց «From Genesis to Revelation», սակայն ալբոմը հաջողություն չունեցավ[41]։
Գեբրիելը «Genesis»-ի կազմում հանդես եկավ մինչև 1975 թվականը։ 1975 թվականի օգոստոսին նա հայտարարեց, որ հեռանում է խմբից[42]։ Նա թողեց «Out, Angels Out» վերնագրով նամակ, որտեղ նա պատմում է իր հիասթափությունների, հեռանալու պատճառների և ընտանիքին նվիրվելու մասին[43]։ Երաժշտական քննադատների կարծիքով Գեբրիելի համար խումբը երկրորդական նշանակություն ուներ և նրա խումբը թողնելու պատճառները շինծու էին[44]։
1975–1985 թթ․ , անհատական դեբյուտ «Peter Gabriel» ալբոմների հետ
խմբագրելԳեբրիելը երաժշտության իր ընդմիջումը որակեց որպես իր «ուսման շրջան», որի ընթացքում նա դաշնամուրի և երաժշտության դասեր էր վերցնում։ 1975 թվականի վերջին իր ընկեր Մարտին Հոլի հետ ձայնագրեց 20 երգ[45]։
1976 և 1977 թվականներին իր պրոդյուսեր Բոբ Էզրինի հետ Լոնդոնում և Տորոնտոյում ձայնագրեց իր առաջին անհատական ալբոմը՝ «Peter Gabriel (Peter Gabriel 1: Car)»-ը։ Իր առաջին չորս ալբոմները Գեբրիելը չի վերնագրել։ Բոլորն ունեին «Peter Gabriel» պիտակը՝ «Hipgnosis» դիզայնով։ Գեբրիելը 80 օր նվագախմբի հետ համերգներով շրջագայեց, նվագախմբի կազմում էր նաև կիթառահար Ռոբերտ Ֆրիփը։
1977 թվականի վերջին Նիդերլանդներում նա Ֆրիփի հետ սկսեց իր երկրորդ «Peter Gabriel (Peter Gabriel 2: Scratch)» ալբոմի ձայնագրությունը։ 1978 թվականի օգոստոսից մինչև դեկտեմբեր Գեբրիելը համերգային շրջագայություն կատարեց վերջին ալբոմի համար։ Շրջագայության ընթացքում Գեբրիելն ու նվագախմբի տղաները սափրեցին իրենց գլուխները։
1979 թվականին Անգլիայում Գեբրիելն իր «Peter Gabriel (Peter Gabriel 3: Melt)» ալբոմը ձայնագրեց։ Նա հետաքրքրված էր աֆրիկյան երաժշտությամբ և հարվածային գործիքներով, ավելի ուշ նա հայտարարեց, որ դրանք մեծ դեր են ունեցել իր առաջխաղացման համար։ Ալբոմը գնահատվեց առաջինը, որում հարվածային գործիքներով հնարավոր է եղել ստեղծել հստակ ձայն[46]։ 1980 թվականին Գեբրիելը միացավ «Mercury Records»-ին[47]։ Ալբոմը Մեծ Բրիտանիայում առաջին երեք շաբաթում առաջին հորիզոնականներում էր։ 1980 թվականի փետրվարից մինչև հոկտեմբեր Գեբրիելը շրջագայեց։ Տուրը նշանավորվեց նրանով, որ հանդիսատեսի առաջ նա ներկայացավ խաչելության դիրքով։ Սկսվեց նրա կենդանի շոուների շրջանը[47][48]։
Իր «Peter Gabriel ( Peter Gabriel 4: Security)» ալբոմին Գեբրիելն ավելի պատախանատվությամբ վերաբերվեց։ Ձայնագրեց այն Սոմերսեթում գտնվող իր տան ստուդիայում՝ 1981 և 1982 թվականների ընթացքում՝ բացառապես թվային ժապավենի վրա։ Գեբրիելը «Fairlight CMI» համակարգչով կատարեց էլետրոնային գործիքավորում[37]։ Իր չորրորդ «Peter Gabriel» ալբոմը նա թողարկեց 1982 թվականի սեպտեմբերին։ Այն հիթային էր Միացյալ Թագավորությունում և ԱՄՆ-ում։ Նրա երկրորդ սինգլը՝ «Shock the Monkey»-ին, ԱՄՆ-ում դարձավ Գեբրիելի առաջին հիթը, որը լավագույն 40-ում գրավեց 29-րդ հորիզոնականը։ Անվանելով ալբոմը «Security»՝ նա ցույց տվեց, որ այն նախորդ երեքից տարբերվում է։ Գեբրիելի 1982-ի շրջագայությունը տևեց մեկ տարի և դարձավ առաջինը, որը շահույթ բերեց[49]։ Շրջագայության ձայնագրությունները ցուցադրվեցին Գեբրիելի դեբյուտային ուղիղ եթերում («Plays Live», 1983)։
Գեբրիելը վերաթողարկեց գերմաներեն լեզվով իր երրորդ և չորրորդ «Peter Gabriel» ալբոմները։ Երրորդը բաղկացած էր ստուդիայի ձայնագրություններից՝ հագեցած նոր վոկալներով, իսկ չորրորդը որոշակի փոփոխված էր։
1983-ին Գեբրիելը ստեղծեց սաունդթրեք Ալան Փարկերի «Birdy» ֆիլմի համար։ Սա բաղկացած էր նոր նյութերից, ինչպես նաև ռեմիքսված՝ նրա նախորդ ստուդիական ալբոմից։
1985–1997 թթ․, «So», «Passion» և «Us»
խմբագրել«Birdy» -ի սաունդթրեքից և չորրորդ «Peter Gabriel» ալբոմից հետո Գեբրիելն սկսեց ավելի պարզ երգեր գրել[49]։
Գեբրիելն իր երաժշտական կիզակետին հասավ 1985 թվականին, երբ ձայնագրեց իր հինգերորդ ալբոմը՝ «So»-ն[50]։ «So» ալբոմը թողարկվեց 1986-ի մայիսին և դարձավ Բրիտանիայում առաջինը, իսկ ԱՄՆ-ում՝ երկրորդը լավագույն ալբոմների շարքում։ Այն շարունակում է մնալ Գեբրիելի ամենալավ վաճառված ալբոմը, որն ավելի քան 5 միլիոն օրինակով վաճառվել է միայն ԱՄՆ-ում[51][52]։ Բրիտանիայի լավագույն 20 շարքի երրորդ հորիզոնականում էին «Sledgehammer»-ը, «Big Time»-ը և «Don't Give Up»-ը (դուետ Քեյթ Բուշի հետ)[53]։ Այն ԱՄՆ-ի «Billboard Hot 100»-ում առաջինն էր, Գեբրիելի կարիերայում միակ սինգլն էր, որը հասավ այդպիսի բարձունքի[54]։
1990-ին «Rolling Stone» -ը «So» ալբոմը «Top 100 Albums of the Eighties» -ում համարեց 14-ը[55]։
«Sledgehammer» սինգլը շատ հաջողված էր։ Նրա հանրահայտ երաժշտական տեսահոլովակը ռեժիսոր Ստեֆան Ջոնսոնի, «Aardman Animations»- ի և« Brothers Quay»- ի միջև համագործակցությունն էր[56]։ 1987 թվականին նվաճեց ռեկորդային 9 մրցանակ «MTV Video Music Awards»-ում[56]։ 1998-ին այն համարվեց «MTV»- ի բոլոր ժամանակների լավագույն անիմացիոն տեսահոլովակը[57]։
1987 թվականին Գեբրիելը վաստակեց երկու հաղթանակ։ Նա ճանաչվեց բրիտանական լավագույն տղամարդ մենակատար «Brit Awards»- ում և ստացավ «Լավագույն բրիտանական տեսահոլովակ» մրցանակը «Sledgehammer» - ի համար[22]։
Նա նոմինացվեց «Գրեմիի» չորս անվանակարգերում՝ «Լավագույն արական ռոք կատարում», «Տարվա երգ», «Տարվա ռեկորդ» (Sledgehammer-ի համար) և «Տարվա ալբոմ» («So»-ի համար)[58]։
Գեբրիելը այս ալբոմով շրջագայեց 1986 թվականի նոյեմբերից մինչև 1987 թվականի հոկտեմբերը։
1988 թվականին նա Մարտին Սքորսեզեի «Քրիստոսի վերջին գայթակղությունը» ֆիլմում ներգրավվեց որպես կոմպոզիտոր[59]։
Գեբրիելն ընտրեց «WOMAD»-ի երաժիշտներին և կենտրոնացավ աֆրիկյան, Մերձավոր Արևելքի և եվրոպական ռիթմերի վրա։ Նա լրացուցիչ ոգեշնչման համար օգտագործեց Լոնդոնում գտնվող Ազգային երգի արխիվը[59]։ Գեբրիելին ձայնագրման համար տրվեց 10 շաբաթ ժամանակ, սակայն այն կրճատվեց, և Գեբրիելը չհասցրեց ամբողջությամբ ձայնագրել բոլոր կտորները, որոնք ի սկզբանե ընտրել էր[59]։ Երբ ֆիլմն ավարտվեց, Գեբրիելը սաունդթրեքի վրա ևս չորս ամիս աշխատեց, որպեսզի կյանքի կոչի իր անավարտ մտահղացումները։ Սաունդթրեքը անվանվեց «Passion» և թողարկվեց 1989 թվականի հունիսին։ Այն հաղթեց Գրեմմիի «Լավագույն Նյու Էյջ ալբոմ (Best New Age Album)» անվանակարգում, ինչպես նաև ստացավ «Ոսկե գլոբուս»։ 1990 թվականին Գեբրիելը թողարկեց իր առաջին կոմպոզիցիոն ալբոմը, որն անվանեց «Shaking the Tree: Sixteen Golden Greats»։ Այն ԱՄՆ-ում վաճառվեց 2 միլիոն օրինակով։
1989-1992 թթ․ Գեբրիելը ձայնագրեց իր «Us» ալբոմը։ Ալբոմում ներգրավվել էին այնպիսի թեմաներ, որոնք վերաբերում էին Գեբրիելի անձնական կյանքին․ առաջին անհաջող ամուսնությունը, հոգեթերապիան և այդ ժամանակաշրջանում իր և դստեր միջև աճող հեռավորությունը։ «Us» ալբոմի համատեքստում Գեբրիելի ինքնաճանաչողությունն է, որը կարելի է տեսնել ալբոմի առաջին սինգլում՝ «Digging in the Dirt»-ում, որի ռեժիսորը Ջոն Դաուներն էր։ Ալբոմի շրջանակներում նկարահանվեցին տեսահոլովակներ։ Գեբրիելի հետ աշխատեցին ռեժիսորներ՝ Մեթ Մահուրինը, Նիքոլա Բրյուսը, Մայքլ Քուլսոնը։ Սա Գեբրիելի ամենանձնական ալբոմներից մեկն էր, որն այնքան էլ հաջողություն չունեցավ, ինչպես՝ «So»-ն։ Ալբոմի թողարկմանը հետևում է համաշխարհային շրջագայությունը (Պաոլա Քոլի և Ջոյ Էսքյուի հետ) և 1994 թվականին «Secret World Live» վերնագրով կրկնակի CD և DVD սկավառակների թողարկումը։
Գեբրիելը նորարար մոտեցում ցուցաբերեց «Us» ալբոմի շուկայավարման գործում։ Չցանկանալով ներկայացնել միայն իր կողմից ստեղծված պատկերները՝ նա կինոռեժիսորներ Նիքոլա Բրյուսին և Մայքլ Քուլսոնին խնդրել է համակարգել մարքեթինգային արշավը ՝ օգտագործելով ժամանակակից արտիստների։ 11 երգ ունեցող բազմամիլիոն վաճառք ունցող CD-ի համար ստեղծվեցին բնօրինակ արվեստի գործեր այնպիսի արտիստների կողմից, ինչպիսիք են՝ Հելեն Չադվիքը, Ռեբեկա Հորնը, Նիլս Ուդոն, Էնդի Գոլդսվորուդը, Դեյվիդ Մակը և Յայոյի Կուսաման։ Քուլսոնը և Բրյուսը վավերագրեցին այս գործընթացը «Hi-8» տեսանյութում։ Բրյուսը հեռացավ «Real World»-ից, և Քուլսոնը շարունակեց արշավը։ Նա օգտագործեց հետին պլանի վավերագրական նյութերը «EPK» -ի գովազդի համար։ Այդ «All About Us» վերնագրով երկար տևողություն ունեցող տեսահոլովակ էր։
Գեբրիելը շահեց ևս երեք «Գրեմմի» մրցանակ, բոլորը՝ «Լավագույն տեսահոլովակ» անվանակարգում։«Digging in the Dirt» և «Steam» տեսահոլովակների համար 1993 և 1994 թվականներին «Գրեմմի» մրցանակի է արժանացել «Լավագույն կարճամետրաժ երաժշտական տեսահոլովակ» անվանակարգում։
1996 թվականին շահում է «Գրեմմի» «Լավագույն երաժշտական երկարամետրաժ տեսահոլովակ» անվանակարգում՝ իր «Secret World Live» տեսահոլովակի համար։
1997–2009 թթ․ «OVO» և « Up»
խմբագրել1997 թվականին Գեբրիելին հրավիրեցին մասնակցելու «Millennium Dome Show» ներկայացման ռեժիսորական և սաունդթրեքի աշխատանքներին։ Այն 2000 թվականին ցուցադրվեց Լոնդոնում[60]։ Գեբրիելի «OVO» սաունդթրեքը թողարկվեց 2000 թվականի հունիսին։
«Genesis»-ի մեծագույն հիթերի «Turn It On Again: The Hits» ալբոմի ֆիլմում ցուցադրվեց,որ Գեբրիելը Քոլինսի հետ աշխատում էր «The Carpet Crawlers»-ի նոր տարբերակի համար, որը վերանվանվեց «The Carpet Crawlers 1999»՝ Թրեվոր Հորնի պրոդյուսերությամբ։ Նրա հաջորդ նախագիծը ավստրալիական «Rabbit-Proof Fence»(2002թ․) ֆիլմի սաունդթրեքի worldbeat ժանրում ստեղծման աշխատանքներն էին։ Այն թողարկվեց 2002 թվականին, անվանվեց «Long Walk Home: Music from the Rabbit-Proof Fence» և ստացավ «Ոսկե գլոբուս» մրցանակ` «Ֆիլմի համար գրված լավագույն երաժշտություն» անվանակարգում։
2002 թվականին թողարկվեց Գեբրիելի առաջին ամբողջական ալբոմը՝ «Up»-ը։ Նա սկսել էր աշխատել ալբոմի վրա 1995-ից։ Ալբոմի աշխատանքները երեք տարով դադարեցվեցին, որովհետև Գեբրիելն այլ նախագծերի վրա էր աշխատում։ 2000 թվականին Գեբրիելը վերսկսեց աշխատանքները և այդ ժամանակ նա 130 երգ ուներ ալբոմի համար։ Նա ևս երկու տարի ծախսեց ալբոմի վրա, մինչև «Virgin Records»-ի ղեկավարությունն ստիպեց, որպեսզի ավարտի այն[61]։
«Up»-ը ԱՄՆ-ի լավագույնների 9-րդ հորիզոնականում էր, իսկ Բրիտանիայում՝ 11-րդը։ Գեբրիելը սկսեց համաշխարհային շրջագայություն խմբի հետ, որում նաև իր դուստր Մելանին էր ներառված։ Շրջագայությունը փաստագրվել է երկու DVD- ով `«Growing Up Live» (2003թ․) և «Still Growing Up: Live & Unwrapped» (2005թ․) վերնագրերով։
2004 թվականին Գեբրիելը հանդիպեց «Genesis»-ի անդամներին։ Նա առաջարկեց վերամիավորվել և «TThe Lamb Lies Down on Broadway»-ի հետ շրջագայել։ Հետո նա հրաժարվեց այդ գաղափարից և ճանապարհ հարթեց Բենքսի, Ռեզերֆորդի և Քոլինսի համար՝ կազմակերպելով «Turn It On Again» շրջագայությունը։
2005 թվականի հուլիսին Գեբրիելը ելույթ ունեցավ «Eden Project Live 8» համերգին, որի պրոդյուսերն էր։ Նա միացավ Յուսուֆ Իսլամին և «Nelson Mandela's 46664» համերգին կատարեց նրա հետ « Wild World» երգը։ 2005 թվականին ՖԻՖԱ-ն Գեբրիելին և Բրայան էնոյին խնդրեց կազմակերպել Գերմանիայի 2006 թվականի ՖԻՖԱ-ի Աշխարհի գավաթի խաղարկության բացման արարողությունը, բայց 2006 թվականի հունվարին ՖԻՖԱ-ն չեղարկեց առաջարկը։ 2006 թվականին Թուրինում կայացած ձմեռային օլիմպիական խաղերի բացման արարողության ժամանակ Գեբրիելը կատարեց Ջոն Լենոնի «Imagine» երգը[62]։
2006 թվականի նոյեմբերին Հռոմում կայացած Խաղաղության Նոբելյան մրցանակի դափնեկիրների յոթերորդ համաշխարհային գագաթնաժողովը Գեբրիելին է հանձնել «Խաղաղության մարդ» մրցանակը։ Մրցանակը, որը ներկայացվել է ԽՍՀՄ նախկին նախագահ և Խաղաղության Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր Միխայիլ Գորբաչովի և Հռոմի քաղաքապետ Վալտեր Վելտրոնիի կողմից, մարդու իրավունքների և խաղաղության անունից Գեբրիելի մեծ ներդրումն ու աշխատանքն էր։ Մրցանակը հանձնվեց Հռոմի Կապիտոլիումի «Հուլիոս Կեսար» սրահում։ Տարեվերջին նրան շնորհվեց «Q» ամսագրի «Lifetime Achievement Award» մրցանակը, որը նրան հանձնեց ամերիկացի երաժիշտ Մոբին։
Գեբրիելը մասնակցեց BBC World Service-ի «The Next Big Thing» նախագծին։ Այնտեղ նա ժյուրիի կազմում էր Ուիլյամ Օրբիտի, Գեոֆ Թրեվիսի և Անգելիկ Կիդջոյի հետ։
2008 թվականի հունիսին Գեբրիելը թողարկեց «Big Blue Ball»։ Սա տարբեր կատարողների ալբոմ է, որոնք համագործակցել էին իր «Real World » ստուդիայի հետ՝ սկսած 90-ականներից։ Նա պլանավորել էր այն թողարկել ԱՄՆ-ում։ Նա հայթայթեց 2 մլն․ ֆունտ, որն ուղղվեց ալբոմի ձայնագրությանը և տարածմանը։ Նա այդ ամենն իրականացրեց «Ingenious Media»-ի և «Warner Bros. Records»-ի հետ[63]։ 2009 -ին Գեբրիելը մեկնեց շրջագայության[64]։
Ամենամյա «Independent Music Awards » մրցանակաշխության 6-րդ և 8-րդ մրցաշրջաններին Գեբրիելը ժյուրիի կազմում էր[65]։
2008 թվականին Գեբրիելը Թոմաս Նյումանի հետ ստեղծեց «Վալլ ի» անիմացիոն ֆիլմի սաունդթրեքը, «Down to Earth» երգի համար նրանք ստացան «Գրեմմի» մրցանակ՝ «Լավագույն երգ գրված կինոյի, հեռուստատեսության կամ այլ հանդեսի համար» անվանակարգում։ Երգը ներկայացված էր նաև «Ոսկե գլոբուսի» «Լավագույն բնօրինակ երգ» և Ակադեմիայի «Մրցանակ լավագույն բնօրինակ երգի համար» անվանակարգերում։
2009թ․ փետրվարին Գեբրիելը «2008 Academy Awards» -ում իր ելույթը չեղարկեց, քանի որ շոուի պրոդյուսերները «Down to Earth» ելույթից 65 վայրկյան կրճատել էին։ Նրա փոխարեն ելույթ ունեցան Ջոն Լեջենդը և «Soweto Gospel Choir» աֆրիկյան խումբը։
2009 թվականի շրջագայության ընթացքում Գեբրիելը եղավ Մեքսիկայում, Արգենտինայում, Չիլիում, Պերուում և Վենեսուելայում։ Լիմայում իր առաջին ելույթը նա ունեցավ 2009-ի մարտի 20-ին, իսկ 2009-ի մարտի 27-ին Մեխիկոյում կայացած համերգի ընթացքում կար ավելի քան 38 000 երկրպագու։
2009-ի հուլիսին նա երգեց «WOMAD Charlton Park»-ում[66]։
2009թ․ – արդի ժամանակներ,«Scratch My Back», «New Blood», «Rated PG», «Flotsam and Jetsam»
խմբագրել2009 թվականին Գեբրիելը ձայնագրեց «Scratch My Back» ալբոմը, որտեղ զետեղել էր Դեյվիդ Բոուիի, Լոու Ռիդի, Արքեյդ Ֆայրի, Ռադիոհեդի, Ռեգինա Սփեկտորի և Նիլ Յանգի տարբեր երգերի քավր տարբերակները[67]։ Գեբրիելը խուսափեց օգտագործել հարվածային գործիքներ և կիթառ։ Նա վերափոխեց երգեր գրելու իր սովորական մեթոդները, սկզբից հղկեց վոկալը, իսկ հետո՝ երգը։ Նա այս ամենը իրականացրեց՝ համագործակցելով Ջոն Մեթքելֆի հետ[68]։
2010-ի փետրվարին, թողարկվեց «Scratch My Back» ալբոմը,որը Մեծ Բրիտանիայում հասավ 12-րդ հորիզոնական։ Գեբրիելը, 2010 թվականի մարտից մինչև 2012 թվականի հուլիս ամիսն ընկած ժամանակահատվածում շրջագայեց ամբողջ աշխարհում՝ «New Blood Tour»- ով։ Նրա նվագախումբի կազմը 54 անդամից էր բաղկացած, նրա հետ էր նաև դուստրը՝ Մելանին և նորվեգացի երգիչ-երգահան Էն Բրունը։
2013 թվականի սեպտեմբերին թողարկվեց «And I'll Scratch Yours»-ը։
Համաշխարհային շրջագայության ընթացքում Գեբրիելը որոշեց իր երգերը ձայնագրել նվագախմբի հետ և արդյունքում՝ 2011 թվականի հոկտեմբերին թողարկվեց «New Blood» ալբոմը[69]։
2012 թվականի սեպտեմբերին մեկնարկեց Գեբրիելի «Back to Front Tour» շրջագայությունը, որը նա նվիրեց իր «So» ալբոմի 25-ամյակին[70]։ Երբ այն ավարտվեց, Գեբրիելը մեկ տարով արձակուրդ վերցրեց՝ իր երեխաների հետ ճամփորդելու համար[71][72]։
Շրջագայությունը վերսկսվեց 2013-ի սեպտեմբերից և տևեց մինչև 2014-ի դեկտեմբեր ամիսը[73]։
2014 թվականին Գեբրիելը ներգրավվեց Ռոքնռոլի Փառքի սրահում որպես մեներգիչ՝ «Քոլդփլեյ» խմբի մենակատար Քրիս Մարտինի կողմից։ Նրանք միասին կատարեցին Գեբրիելի «Washing of the Water»-ը։
2016 թվականին նա ցուցադրվեց «A.I.» - ում` ամերիկյան «OneRepublic» փոփ-ռոք խմբի կողմից[74][75][76]։
2016 թվականի հունիսին Գեբրիելը թողարկեց «I'm Amazing» սինգլը։ Այդ երգը գրվել էր մի քանի տարի առաջ և նվիրվել Մուհամմեդ Ալիին[77]։ Այդ ամիս նա Սթինգի հետ կատարեց համատեղ շրջագայություն[78]։
2019 թվականին Գեբրիելը թողարկեց «Rated PG» երգերի ժողովածուն։ Այնտեղ տեղ էին գտել բոլոր այն ֆիլմերի երաժշտությունները, որոնք նա գրել էր իր ողջ կարիերայի ընթացքում։ Այստեղ ընդգրկված են նաև այնպիսի երգեր, որոնք նախկինում Գեբրիելի ալբոմներում չեն ներառվել։ Դրանցից են օրինակ՝ «Down to Earth»-ը ( « ՎԱԼԼ Ի»-ից) և «That'll Do»-ն( «Babe: Pig in the City»-ից)[79]։ Նույն տարվա սեպտեմբերի 13-ին Գեբրիելը թողարկեց այլ հավաքածու, որն ուներ «Flotsam and Jetsam» անվանումը։ Այստեղ ներառված են ռեմիքս երգեր, իմչպես նաև Գեբրիելի 1976-ից մինչև 2016 թվականների անհատական կարիերայի ընթացքում ձայնագրված բոլոր գործերը, այդ թվում՝ «The Beatles»-ի «Strawberry Fields Forever» երգի քավր տարբերակը, որը Գեբրիելի ամենաառաջին անհատական ձայնագրությունն է եղել[80]։
Համագործակցություն այլ երաժիշտների և մենակատարների հետ
խմբագրելԳեբրիելն իր սոլո կարիերայի ընթացքում աշխատել է երաժիշտների և ձայնագրման ինժեներների համեմատաբար կայուն խմբի հետ։ Նրանք Գեբրիելի հետ են եղել նրա համարյա բոլոր մենահամերգների, ալբոմների ձայնագրությունների ընթացքում։ Այդպիսիք են՝ Թոնի Լեվինը, կիթառահար Դեյվիդ Ռոդեսը (1979 թվականից ի վեր), Ջերրի Մարոտան (թմբկահար, հարվածային գործիքներ)։ Գեբրիելի հետ համագործակցել են այնպիսի պրոդյուսերներ, ինչպիսիք են՝ Էզրինը, Ֆրիփը, Լիլիուայթը և Լանոյսը, երաժիշտներ՝ Նատալի Մերչանտը, Էլիզաբեթ Ֆրեսերը, Լ․ Շանկարը, Թրենթ Ռեզնորը, Յուսսու Ն՛Դուրը, Լերի Ֆաստը, Նուսրաթ Ֆաթեհ Ալի Խանը, Սինեյդ Օ՛Քոնորը, Քեյթ Բուշը, Էն Բրունը, Պաուլա Քոլը, Ջոն Գիբլինը, Դեյվ Գրեգորին, Փիթեր Համմիլը, Փապա Ուեմբան, Մանու Քետչը, Ֆիլ Քոլինզը, Սթյուարտ Քոբլենդը և OneRepublic-ը։
Գեբրիելը մի քանի անգամ համագործակցել է երգչուհի Քեյթ Բուշի հետ։ Քեյթը եղել է բեկ վոկալ նրա մի քանի երգերում, որոնցից ամենահայտնին «Don't Give Up» (1986 թ․) երգն էր։ Ռոյ Հարփերի «Another Day» նրանց դուետը քննարկվեց թողարկման համար, բայց երբեք չհայտնվեց[81]։
Նա նաև համագործակցել է Լորի Անդերսոնի հետ, նրա հետ աշխատել է «Excellent Birds» -ի երկու տարբերակների վրա (1984)[82]։ 1986 թվականին ունեցել է համագործակցություն Ջիմ Քերի հետ, իսկ 1994-ին՝ Թոնի Չայլդի[83]։
1998 թվականին Գեբրիելը կատարեց կինոկոմպոզիտոր Ռենդի Նյումանի «That'll Do» երգը, որն արժանացավ մի շարք մրցանակների։
Համագործակցություն է ունեցել նաև Ռոբի Ռոբերթսոնի, Թոմ Ռոբինզոնի, Ջոնի Միտչելի հետ։
2001 թվականին Գեբրիելն օգնեց «Afro Celt Sound System»-ի «Volume 3: Further in Time» ալբոմի «When You're Falling» երգի վոկալային տարբերակը ստեղծել[84]։ Իսկ 2003-ի ամռանը Օհայոյում ելույթ ունեցավ ուզբեկ երգչուհի Սեվարա Նարզախանի հետ։
Գեբրիելը համագործակցել է նաև էլեկտրոնային երաժիշտ BT-ի հետ, որը նրա հետ աշխատել էր «OVO» սաունդթրեքի վրա։ 2007 թվականին Գեբրիելը հայտնվում է Անգելիք Կիդջոյի «Djin Djin,» ալբոմում, որտեղ կատարում էր «Salala» երգը։
«WOMAD» և այլ նախագծեր
խմբագրելՀամաշխարհային երաժշտության նկատմամբ Գեբրիելի հետաքրքրությունը երևաց նրա երրորդ անհատական ալբոմում։ 2019 թվականին «The Atlantic»-ին տված հարցազրոյւցում Սփենսեր Քորնհաբերը ասել է․«Երբ չորս տասնամյակ առաջ Փիթեր Գեբրիելը շարժվեց դեպի համաշխարհային երաժշտություն, նա ոչ միայն ավետարանեց երգեր, այլև դրանք ուղղեց դեպի արևմտյան փոփ։ Նա նաև սահմանեց ռադիոյի ձևաչափ՝ մեծաշուք, էկզոտիկ, և բառեր, որոնք նախատեսված էին կյանքեր փոխել»[85]։ Այս ազդեցությունը ժամանակի ընթացքում մեծացավ, և նա շարժիչ ուժ է Երաժշտության, Արվեստի և Պարերի աշխարհում ( World of Music, Arts and Dance - WOMAD)։
Գեբրիելը ստեղծեց «Real World Studios»- ը։ Այն նախատեսված էր տարբեր երաժիշտների համար, նրանց օգնում էր երաժշտության ստեղծման, տարածման համար։ Նա արևմտյան մշակույթը կրթելու համար աշխատել է այնպիսի երաժիշտների հետ, ինչպիսիք են՝ Յունգեն Լամոն, Նուսրաթ Ֆաթհ Ալի խանը և Յուսսու Ն'դուրը։
Նա վաղուց հետաքրքրված էր մարդու իրավունքներով և ստեղծեց «Witness»-ը[86]։ Սա բարեգործական կազմակերպություն է, որտեղ իրավապաշտպանները օգտագործելով առցանց տեխնոլոգիաներ և տեսանյութեր՝ բացահայտում են մարդկանց իրավունքների ոտնահարումները։ 2006-ին« WITNESS»- ի հետ նրա աշխատանքը, խաղաղության և մարդու իրավունքների պաշտպանության հիմնախնդիրների երկարամյա աջակցությունը ճանաչվել են Խաղաղության Նոբելյան մրցանակի դափնեկիրների կողմից։ Նրան շնորհվեց «Խաղաղության մարդ» մրցանակը։
90-ականներին, «Brilliant Media»- ից Սթիվ Նելսոնի և ռեժիսոր Մայքլ Կուլսոնի հետ նա մշակեց առաջադեմ մուլտիմեդիա CD-ROM- ի վրա հիմնված նախագծեր ՝ ստեղծելով «Xplora»-ն (աշխարհում ամենաշատ վաճառվող երաժշտական CD-ROM), ավելի ուշ՝ «EVE» CD-ROM-ը։ EVE»-ն երաժշտական արկածային խաղ էր, որի ռեժիսորը Մայքլ Քուլսոնն էր։ Այն 1996 թվականին Կաննում նվաճեց «Milia d'Or» -ի Գրան-պրի մրցանակ։
1990-ին Գեբրիելն իր բեկ վոկալն է առաջարկում Ուգանդայի քաղաքական աքսորյալ Ջեֆրի Օրյեմայի «Land of Anaka» ալբոմի համար, որը թողարկվում է Գեբրիելի «Real World» պիտակով[87]։
1994 թվականին Գեբրիելը նկարահանվեց «Breck Eisner»-ի «Recon» կարճամետրաժ ֆիլմում։
Գեբրիելը օգնեց ստեղծել նոր երաժշտական իրականություն։ 2001 թվականին նա այցելեց Ջիորջիայի պետական համալասարանի «Լեզուների ուսումնասիրության կենտրոն», որտեղ մասնակցեց Կոնգոյի Դեմոկրատական հանրապետությունից բերված «բոնոբո» կապիկներին նվիրված ժողովներին։ Գեբրիելը ցանկանում էր ուշադրություն դարձնել
պրիմատների ինտելեկտին։ Նա նաև մասնակցեց «ApeNet» նախագծին, որի նպատակը համացանցի միջոցով մարդակապիկների միջև կապ ստեղծելն էր[88]։ Սա ոգեշնչեց Գեբրիելին և նա գրեց «Animal Nation» երգը։
Գեբրիելը Բրայան Ինոյի հետ «Mudda» կոչվող երաժիշտների միության համահիմնադիրն է[89][90]։
2003-ին Գեբրիելը «Uru: Ages Beyond Myst» վիդեոխաղի համար թողարկեց երգ[91], իսկ 2004-ին՝ մեկ այլ երգ՝ «Curtains»-ը, մասնակցեց նաև «Myst IV: Revelation» խաղի ձայնային աշխատանքներին[92]։
2005-ին Դեյվիդ Էնգելկի հետ գնեց «Solid State Logic» ընկերությունը[93]։
2008 թվականին Գեբրիելի «Real World Studios» ստուդիան «Bowers & Wilkins» բրիտանական ընկերության հետ ստեղծեց «Bowers & Wilkins Music Club»-ը, որն ավելի ուշ վերանվանվեց «Society of Sound»։ Այն բաժանորդագրության վրա հիմնված երաժշտական մանրածախ կայք է։ Ալբոմները ներկայումս հասանելի են «Apple Lossless» և «FLAC»» ձևաչափերով[94]։
Նա «Աստերոիդի օրվա» հիմնադիր աջակիցներից է[95]։
Մարդասիրական ակտիվիստ
խմբագրել1986 թվականին նա համագործակցեց «Amnesty International» ասոցիացիայի հետ, դառնալով այն առաջիններից, որոնք համերգներով հանդես եկան «Human rights concerts» երաժշտական նախագծի շրջանակներում։ Այդ համագործակցությունը տևեց մինչև 1998 թվականը։ Նա 1986-ի հունիսին ելույթ ունեցավ «A Conspiracy of Hope» ԱՄՆ շրջագայության ընթացքում, քսան համերգ ունեցավ « Human Rights Now! » համաշխարհային շրջագայության ընթացքում ( 1988 թ․), ինչպես նաև ունեցել է բարեգործական համերգներ 1990 թվականին(«Embrace of Hope Concert») և 1998-ին («The Paris Concert For Amnesty»)։
Նա նաև ելույթ ունեցավ «Amnesty's Secret Police's Ball»- ի շոուներում` համագործակցելով այնպիսի արտիստների հետ, ինչպիսիք են՝ Լյու Ռիդը, Դեյվիդ Գիլմուրը և Յուսուն Ն'Դուրը։ Համերգներ փակումը Գեբրիելը կատարեց ռասայական խտրականության վերաբերյալ իր «Biko» հիմնով[96]։ Նա պատմել է «Amnesty»-ին աջակցելու մասին «NBC»-ի շոուներից մեկում[97]։
Ոգեշնչված «Amnesty»- ի հետ իր համագործակցությունից՝ Գեբրիելը 1992-ին համահիմնադրել է «WITNESS», ոչ առևտրային կազմակերպությունը, որը աջակցում է տեղական ինքնակառավարման մարմիններին՝ տրամադրելով նյութեր մարդու իրավունքների և շահերի պաշտպանության համար։
1995 թվականին Գեբրիելը և Կաբո Վերդեի իրավապաշտպան Վերա Դուարտեն պարգևատրվեցին «North–South Prize» մրցանակով[98][99]։
1990- ականների վերջին Գեբրիելը և բրիտանացի ձեռներեց Ռիչարդ Բրենսոնը Նելսոն Մանդելայի հետ քննարկեցին իրենց գաղափարը, այն է՝ ստեղծել առաջնորդների մի փոքր խումբ, որն առանց անձնական շահագրգռվածության և օբյեկտիվորեն կաշխատի գլոբալ բարդ հակամարտությունների լուծման համար։
2007 թվականի հուլիսի 18-ին Հարավ-Աֆրիկյան Հանրապետության Յոհաննեսբուրգ քաղաքում իր 89-րդ տարեդարձի առթիվ ելույթ ունեցավ և հայտարարեց «The Elders» նոր խմբի ստեղծման մասին, որի ղեկավարը Քոֆի Անանն էր[100]։ Խումբը ֆինանսավորվում էր մի խումբ նվիրատուների, այդ թվում՝ Գեբրիելի և Բրենսոնի կողմից։ Խումբն օգտագործում էր իր կոլեկտիվ հմտությունները, որպեսզի հնարավորինս արագ իրենց խաղաղ լուծումը գտնեին երկարաժամկետ հակամարտությունները, որոնք մեծ տառապանք էին պատճառել մարդկանց։ Նրանք իրենց ձայնը տարածում էին ամբողջ աշխարհում և օգնության հասնում բոլորին։
2007-ի նոյեմբերին Գեբրիելի «WITNESS» շահույթ չհետապնդող խումբը գործարկեց «The Hub» մեդիա կայքը, որը նվիրված էր մարդու իրավունքների պաշտպանությանը։
2008-ի սեպտեմբերին Գեբրիելին տրվեց Amnesty International-ի «Ambassador of Conscience Award» մրցանակը։ Նույն ամսին նա Բորիս Տադիչի, Էկարդ Հոֆլինգի և Վիքիպեդիայի հետ գերմանական «Netzwerk Quadriga gGmbH» կազմակերպության կողմից ստացավ «Քվադրիգա» մրցանակ։ Այդ մրցանակը նրան հանձնեց Շվեդիայի թագուհի Սիլվիան[101]։
2010-ին Գեբրիելն իր աջակցեց իրանուհի «Սակինեհ Մոհամադի Աշտիանիին» ազատ արձակելու արշավին (նա մեղադրվում էր դավաճանության համար և դատապարտված էր մահապատժի)[102]։
2013 թվականի դեկտեմբերին Գեբրիելը տեսաուղերձով իր հարգանքի տուրքը մատուցեց Հարավ-Աֆրիկյան Հանրապետության նախկին նախագահ, ռասայական խտրականության դեմ պայքարի առաջնորդ հանգուցյալ Նելսոն Մանդելային․
Դուրս գալ 27 տարվա բանտարկությունից և անմիջապես Ձեր երդվյակ թշնամու հետ Ծիածան Ազգ կառուցելը ներման և քաջության եզակի ու արտառոց օրինակ է։ Մանդելան տեսել էր, թե ինչպես են իր մարդկանցից շատերը ծեծվում, բանտարկվում և սպանվում, բայց նա դեռ պատրաստ էր հավատալ կեղեքիչների մարդկայնությանը և իդեալականությանը, նա գիտեր, որ առանց նրանց չէր կարող հասնել իշխանության գրեթե խաղաղ անցմանը:Իմ կյանքի ընթացքում չկա նման ոգեշնչող առաջնորդության այլ օրինակ'[103][104]: |
Գեբրիելը քննադատել է «Air France» ընկերությանը կապիկների լաբորատորիաներ շարունակ տեղափոխելու համար։ Ավիաընկերությանն ուղղված նամակում Գեբրիելը գրել է, որ լաբորատորիաներում «պրիմատները բռնի ուժով սնվում են քիմիական նյութերով, որոնք հասցնում են գլխուղեղի վնասման, նրանք դառնում են հաշմանդամ, կախված են կոկաինից կամ ալկոհոլից, զրկված են սննդից և ջրից։ Հոգեբանորեն տանջվում են և ի վերջո՝ սպանվում»[105]։
2014-ի մարտին Գեբրիելը հրապարակավ սատարեց #withsyria -ին, այն սիրիական քաղաքացիական պատերազմի զոհերին աջակցություն հավաքելու արշավ էր[106]։
2014-ի նոյեմբերին Գեբրիելը, Փուսի Ռայըթը «Iron & Wine»-ի հետ աջակցեցին Հոնկոնգի ցուցարարներին Հոնկոնգի «Lennon Wall»-ի իրենց ջանքերում[107]։
2015 թվականի մարտին Հարավային Ավստրալիայի համալսարանի կողմից Գեբրիելին շնորհվեց պատվավոր դոկտորի կոչում` խաղաղության և փոխըմբռնման գործում ունեցած դերի համար[108]։
Նա Օլիվեր Սթոունի «Սնոուդեն» ֆիլմի համար ստեղծեց «The Veil» երգը[109]։
2020 թ․ հայ-ադրբեջանական պատերազմի ժամանակ աջակցություն է հայտնել հայ ժողովրդին[110]։
2021 թ․ իր ցավակցական ուղերձն է հղել աշխարհահռչակ դուդուկահար Ջիվան Գասպարյանի մահվան առթիվ[111]
2023 թ․ միացել է Արցախը ապաշրջափակելու և արցախահայության հանդեպ ճնշումները դադարեցնելու կոչին[112]։
Քաղաքականություն
խմբագրել«AllMusic» - ի կողմից Գեբրիելը նկարագրվել է որպես ռոքի ամենաքաղաքական երաժիշտներից մեկը[31]։
1992-ին, Արյունոտ կիրակիի ողբերգության 20-ամյակին, Գեբրիելը միացավ ձախակողմյան մի քանի գործիչների, ինչպիսիք են՝ Փիթեր Հեյնը, Ջերեմի Քորբինը, Թոնի Բենը, Քեն Լոուչը, Ջոն Փիլգերը և Ադրիան Միտչելը։ Նա հայտնեց իր աջակցությունը Լոնդոնում անցկացվող ցույցին, որով պահանջում էին Բրիտանիայի դուրս գալը Հյուսիսային Իռլանդիայից[113]։
1997-ի ընտրություններում նա հայտարարեց իր աջակցությունը Լեյբորիստական կուսակցությանը, որը Թոնի Բլեերի գլխավորությամբ 18 տարի իշխանությունից դուրս մնալուց հետո, այդ ընտրություններում հաղթեց[114]։ 1998-ին նրա անունը հայտնվեց լեյբորիստների ամենամեծ մասնավոր ֆինանսական դոնորների ցուցակում[115]։ Այնուամենայնիվ, նա հետագայում հեռացավ Լեյբորիստական կառավարությունից, երբ Թոնի Բլեերը Ջորջ Բուշին աջակցեց և Մեծ Բրիտանիան մասնակցեց Իրաքի պատերազմին, որին Գեբրիելը կտրականապես դեմ էր[116]։ Հետագայում Գեբրիելը բացատրեց Լեյբորիստական կուսակցությանը ֆինանսավորելու պատճառի մասին[117]։
2005-ի ընտրություններին Գեբրիելը «Green Party of England and Wales» կուսակցության ընդհանուր թեկնածուին հատուկ թույլտվություն տվեց իր նախընտրական քարոզչության համար ձայնագրելու իր «Don't Give Up» երգի քավր տարբերակը[118]։ 2010 թվականին «The Guardian» օրաթերթը նրան բնութագրեց որպես «համամասնական ընտրակարգի հավատարիմ պաշտպան»[119]։
2013 -ին նա հայտարարեց, որ սկսել է ավելի շատ հետաքրքրվել առցանց միջնորդող կազմակերպությունների փոփոխություններով, քան ավանդական կուսակցական քաղաքականությամբ[116]։
2012-ին Գեբրիելը դատապարտեց իր երաժշտության օգտագործումը ամերիկացի պահպանողական ռադիոհաղորդավար Ռաշ Լիմբոյի կողմից։ Հաղորդման ընթացքում Լիմբոն նախատում էր Ջորջթաունի համալսարանի իրավագիտության ուսանողուհի Սանդրա Ֆլյուկին։ Գեբրիելի անունից արված հայտարարության մեջ ասվում էր. «Փիթերը սարսափեց, երբ իմացավ, որ իր երաժշտությունը կապված է Սանդրա Ֆլուկի վրա Ռաշ Լիմբոյի արտակարգ հարձակման հետ։ Ակնհայտ է, որ նա երբեք չէր հաստատի նման օգտագործումը, դա գիտի յուրաքանչյուր ոք, ով գիտի Փիթերի աշխատանքը։ Նա իր ներկայացուցիչներին խնդրել է համոզվել, որ իր երաժշտությունը հետ է վերցվել այդ անարդար, ագրեսիվ և տգետ մեկնաբանություններից»[120] ։
2016-ին Գեբրիելը սատարում էր Եվրամիությանը Մեծ Բրիտանիայի շարունակական անդամակցության հարցի հանրաքվեին[121]։
Գեբրիելը հայտարարել է իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտության երկու կողմերին սատարելու մասին։ 2014 թվականին նա երգեր է ներդրել նոր հավաքական ալբոմում ՝ Գազայում պաղեստինյան արաբներին օգնող մարդասիրական կազմակերպությունների համար միջոցներ հայթայթելու համար։ Գեբրիելը մեջբերել է․ «Վստահ եմ, որ հրեաներն ու պաղեստինցիները կօգտվեն 1967 թվականի սահմանների խնդրի լուծումից։ Մենք չափազանց երկար ժամանակ դիտել ենք պաղեստինցիների տառապանքները, հատկապես Գազայում։ Ես հակաիսրայելական կամ հակասեմական չեմ և չեմ էլ եղել, բայց ես դեմ եմ Իսրայելի կառավարության քաղաքականությանը, դեմ եմ անարդարությանը և դեմ եմ բռնազավթմանը ... Հպարտ եմ, որ Իսրայելի կառավարությանը հարցնող ձայներից մեկն եմ. «Ո՞ւր է երկու պետության լուծումը, որն այդքան շատ էիք ցանկանում»։ Եվ հստակ ասեք, որ բավական է»[122]։
2019-ին Գեբրիելը 50 արտիստների թվում էր, ովքեր «BBC»-ին հորդորեցին «Եվրատեսիլ» երգի մրցույթը Իսրայելից տեղափոխելու մասին `վկայակոչելով մարդու իրավունքների հետ կապված մտահոգությունները[123]։
Ժողովրդական մշակույթ
խմբագրելԳեբրիելի երաժշտությունը մեծ տեղ գրավեց 1980-ականների սիրված «Miami Vice» հեռուստատեսային շոուում:Երգերից են՝
- «The Rhythm of the Heat», «Biko» - «Evan»
- «Red Rain» - «Stone's War»
- «Mercy Street» - «Killshot»
- «Sledgehammer» - «Better Living Through Chemistry»
- «We Do What We're Told (Milgram's 37)»
- «Don't Give Up» -« Redemption in Blood»։
Ընդհանուր օգտագործված յոթ երգով Գեբրիելը միակն է, որի երաժշտությունը կիրառվել է «Vice»-ի հինգ սեզոններից չորսում։ Նրա հանրահայտ «So» ալբոմի երգերից հինգը օգտագործվել են սերիաներում։
Նրա երաժշտությունն օգտագործվել է նաև «FX» ալիքի «The Americans» լրտեսական դրամայի առանձին դրվագներում։
Դեյվիդ Բոուիի «Heroes» երգի քավր տարբերակը Գեբրիելի կատարմամբ հայտնվեց «Մեծ սեր» սերիալում, ինչպես նաև «Տարօրինակ դեպքեր» և «Star Trek: Short Treks» սերիալի «Մարսի երեխաները» էպիզոդում։
Գեբրիելի «My Body is a Cage» երգի քավրը (կանադական «Arcade Fire» ռոք խմբի երգը) նկարահանվել է «Հաուս» սերիալի «Out of Chute» դրվագում[124], «Assassin's Creed III» տեսախաղի սաունդթրեքի մի մասն էր, հայտնվեց Ջոն Քարթերի թրեյլերում և մեծ դեր է խաղում «Dark» սերիալի երկրորդ սեզոնի առանցքային տեսարանում։
Գեբրիելի «Intruder» երգը հնչեց «Նեթֆլիքս» -ի «Mindhunter » սերիալի 2-րդ սեզոնի 9-րդ սերիայի վերջում։
Նրա «The Book of Love» երգի քավրը ներկայացվեց «Հարավային այգի» մուլտսերիալի 19-րդ եթերաշրջանի 6-րդ սերիայում։
Անձնական կյանք
խմբագրելԳեբրիելն ամուսնացել է երկու անգամ և ունի չորս զավակ։ 1971 թվականին 21 տարեկան հասակում նա ամուսնացավ Վուլվերկոտի լորդ Մուրի դուստր Ջիլ Մուրի հետ[125]։ Նրանք ունեցան երկու դուստր՝ Աննա-Մարին (ծնվ. 1974) և Մելանին (ծնվ. 1976)[100]։ Աննա-Մարին կինոռեժիսոր է, ով նկարահանել և ղեկավարել է Գեբրիելի DVD սկավառակները։ Մելանին երաժիշտ է, ով 2002-ից իր հոր նվագախմբում բեկ-վոկալիստ է։ Ամուսնական հարաբերությունները գնալով սրվեցին և ամեն ինչ իր գագաթնակետին հասավ, երբ հայտնի դարձավ, որ Մուրը և Դեյվիդ Լորդը սիրավեպ ունեն։ Ամեն ինչ ավարտվեց 1987-ին, և Գեբրիելն ընկավ խորը դեպրեսիայի մեջ, որից դուրս գալու համար 6 տարի պահանջվեց։Ամուսնալուծությունից մի որոշ ժամանակ հետո, նա սկսեց ապրել ամերիկացի դերասանուհի Ռոզաննա Արկետի հետ[125]։
2002 թվականին Գեբրիելը ամուսնացավ իրենից 21 տարով փոքր Մեաբ Ֆլինի հետ[125]։ Նրանք ունեն երկու որդի՝ Իսահակ Ռալֆը (ծնված՝ 2001թ․) և Լյուկը (ծնված՝ 2008 թ.)[67]: Նա երկար տարիներ բնակվել է Վիլտշիրում և ղեկավարում է «Real World Studios»- ը Վիլտշիրի Բոքս քաղաքից։ Նախկինում նա ապրում էր Բաթի մոտակայքում գտնվող Վուլլի հովտում, Սոմերսեթ։ 2010 թվականին նա միացավ արշավին՝ դադարեցնելու դաշտավայրում գյուղատնտեսության զարգացումը[126]։
Սկավառակագրություն
խմբագրելGenesis
- «From Genesis to Revelation» (1969)
- «Trespass» (1970)
- «Nursery Cryme» (1971)
- «Foxtrot» (1972)
- «Selling England by the Pound» (1973)
- «The Lamb Lies Down on Broadway» (1974)
Անհատական կարիերա
- «Peter Gabriel» («Peter Gabriel 1» կամ՝ «Car») (1977)
- «Peter Gabriel» («Peter Gabriel 2» կամ՝ «Scratch») (1978)
- «Peter Gabriel» («Peter Gabriel 3» կամ՝ «Melt») (1980)
- «Peter Gabriel» (« Peter Gabriel 4», բնօրինակ վերնագիրը՝ «Security») (1982)
- «Birdy» (1985) (սաունդթրեք)
- «So» (1986)
- «Passion» (1989) (սաունդթրեք)
- «Us» (1992)
- «OVO» (2000) (սաունդթրեք)
- «Long Walk Home» (2002) (սաունդթրեք)
- «Up» (2002)
- «Scratch My Back» (2010)
- «New Blood» (2011)
- «i/o» (2023)
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 Hudak, Joseph. «Peter Gabriel Biography». Rolling Stone. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ սեպտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 14-ին.
- ↑ Erlewine, Stephen Thomas. «So – Peter Gabriel (review)». AllMusic. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 18-ին. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
- ↑ Holden, Stephen (1999 թ․ փետրվարի 28). «MUSIC; They're Recording, but Are They Artists?». The New York Times. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ նոյեմբերի 30-ին. Վերցված է 2013 թ․ հուլիսի 17-ին.
- ↑ Frank Hoffmann, ed. (2004). Encyclopedia of Recorded Sound (Second ed.). Routledge. ISBN 978-0-415-93835-8. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 23-ին.
- ↑ Ellen Koskoff, ed. (2005). Music Cultures in the United States: An Introduction. Routledge. էջ 371. ISBN 978-0-415-96589-7.
- ↑ Michael Ray, ed. (2012). Disco, punk, new wave, heavy metal, and more: Music in the 1970s and 1980s. Rosen Education Service. էջ 107. ISBN 978-1-61530-908-5.
- ↑ https://www.gettyimages.com/detail/news-photo/george-acogny-accepts-the-doris-day-music-award-on-behalf-news-photo/104957993
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 Գրեմմի — 1958.
- ↑ https://hyperleap.com/topic/BT_Digital_Music_Awards
- ↑ 10,0 10,1 https://www.bmi.com/news/entry/peter_gabriel_receives_top_honor_at_bmi_london_awards
- ↑ https://petergabriel.com/release/sledgehammer/
- ↑ https://petergabriel.com/news/ivor-novello-lifetime-achievement-award/
- ↑ https://musicforstowaways.wordpress.com/2018/11/01/ivor-novello-awards-the-1980s/
- ↑ 14,00 14,01 14,02 14,03 14,04 14,05 14,06 14,07 14,08 14,09 14,10 14,11 14,12 14,13 https://www.imdb.com/event/ev0003172/1987/1/
- ↑ Lundy D. R. The Peerage
- ↑ Discogs — 2000.
- ↑ Peter Gabriel
- ↑ Levy, Glen (2011 թ․ հուլիսի 26). «The 30 All-TIME Best Music Videos:Peter Gabriel, 'Sledgehammer' (1986)». TIME. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2014 թ․ նոյեմբերի 24-ին.
- ↑ 19,0 19,1 19,2 «Peter Gabriel on 30 years of WOMAD – and mixing music with politics». The Guardian. 2012 թ․ հուլիսի 26. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ ապրիլի 19-ին. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 25-ին.
- ↑ «Peter Gabriel on the digital revolution». Edition.cnn.com. 2004 թ․ հուլիսի 22. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ մարտի 3-ին. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 25-ին.
- ↑ «Nelson Mandela launches Elders to save world». London: Telegraph Online. 2007 թ․ հուլիսի 19. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ հունվարի 9-ին. Վերցված է 2014 թ․ մարտի 19-ին.
- ↑ 22,0 22,1 «The BRITs 1987». Brits.co.uk. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ մարտի 17-ին. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
- ↑ «Past Winners: Peter Gabriel». The GRAMMYs. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ հուլիսի 20-ին. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
- ↑ «Lily Allen wins web music award». BBC News. 2006 թ․ հոկտեմբերի 4. Արխիվացված օրիգինալից 2006 թ․ նոյեմբերի 2-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 23-ին.
- ↑ «Oldies are golden at the Q awards». The Guardian. 2006 թ․ հոկտեմբերի 31. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 26-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունիսի 29-ին.
- ↑ «Winehouse triumphs at Ivor awards». BBC News. 2007 թ․ մայիսի 24. Արխիվացված օրիգինալից 2007 թ․ հոկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 6-ին.
- ↑ «Gabriel shares Polar Music Prize». BBC News. 2009 թ․ մայիսի 12. Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ մայիսի 17-ին. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 25-ին.
- ↑ «Peter Gabriel Receives Top Honor at BMI London Awards». Bmi.com. 2007 թ․ հոկտեմբերի 17. Արխիվացված օրիգինալից 2010 թ․ մարտի 6-ին. Վերցված է 2010 թ․ հոկտեմբերի 13-ին.
- ↑ «Peter Gabriel Receives 'Man Of Peace' Award». Gigwise.com. 2006 թ․ նոյեմբերի 18. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 2-ին. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 6-ին.
- ↑ «The 2008 TIME 100: Peter Gabriel». TIME.com. 2008 թ․ մայիսի 12. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ օգոստոսի 22-ին. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
- ↑ 31,0 31,1 Erlewine, Stephen Thomas. «Peter Gabriel Biography». AllMusic. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ օգոստոսի 6-ին. Վերցված է 2014 թ․ մարտի 27-ին.
- ↑ «Abba receive Hall of Fame honour». BBC News. 2010 թ․ մարտի 16. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 25-ին.
- ↑ «Nirvana inducted to Rock and Roll Hall of Fame». BBC News. 2014 թ․ ապրիլի 11. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ ապրիլի 11-ին. Վերցված է 2014 թ․ ապրիլի 11-ին.
- ↑ 34,0 34,1 Easlea, 2018, էջ 25
- ↑ Barratt, Nick (2007 թ․ նոյեմբերի 24). «Family detective: Peter Gabriel». The Telegraph. Վերցված է 2019 թ․ հուլիսի 2-ին.
- ↑ 36,0 36,1 Easlea, 2018, էջ 26
- ↑ 37,0 37,1 Capital Radio interview with Alan Freeman, broadcast October 1982; transcribed in Gabriel fanzine White Shadow (#3, pp12) by editor Fred Tomsett
- ↑ 38,0 38,1 Frame, 1983, էջ 23
- ↑ Easlea, 2018, էջ 34
- ↑ Bowler, Dray, էջ 17
- ↑ Bowler, Dray, էջ 22
- ↑ Genesis, 2007, էջ 158
- ↑ Bowler, Dray, էջ 107
- ↑ Bowler, Dray, էջ 93
- ↑ Welch, Chris (1975 թ․ դեկտեմբերի 6). «Behind Peter Gabriel's mask». Melody Maker. էջեր 8–9. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 20-ին.
- ↑ Flans, Robyn (2005 թ․ մայիսի 1). «Classic Tracks: Phil Collins' "In the Air Tonight"». Mix Online. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ մարտի 17-ին.
- ↑ 47,0 47,1 Pond, Steve (1987 թ․ հունվարի 29). «Peter Gabriel Hits the Big Time». Rolling Stone. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 22-ին.
- ↑ Fielder, Hugh (1980 թ․ մարտի 8). «On the road – The games people play». Sounds. էջ 51. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 22-ին.
- ↑ 49,0 49,1 Hutchinson, John (1986 թ․ հուլիս). «Peter Gabriel: From Brideshead to Sunken Heads». Musician. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 23-ին – via Rock's Backpages.
- ↑ «So – Peter Gabriel (credits)». AllMusic. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ մայիսի 25-ին. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
- ↑ "British album certifications – Peter Gabriel – So" Արխիվացված 21 Սեպտեմբեր 2013 Wayback Machine. British Phonographic Industry. Retrieved 12 December 2014. Enter Peter Gabriel in the field Search. Select Artist in the field Search by. Select album in the field By Format. Click Go
- ↑ «American album certifications – Peter Gabriel – So». riaa.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
- ↑ Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums. London: Guinness World Records Limited
- ↑ Whitburn, Joel (2006). The Billboard Book of Top 40 Hits. Billboard Books
- ↑ The 100 Greatest Albums of the 80s. Rolling Stone. Special Issue 1990. Retrieved 21 November 2011
- ↑ 56,0 56,1 Levy, Glen (2011 թ․ հուլիսի 26). «Peter Gabriel, 'Sledgehammer' (1986) – The 30 All-TIME Best Music Videos». TIME.com. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2014 թ․ նոյեմբերի 24-ին.
- ↑ «MTV. Top Ten Animated Videos Countdown. June 28, 1998». Outpost-daria.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հուլիսի 10-ին. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
- ↑ «29th Grammy Awards – 1987». Rockonthenet.com. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
- ↑ 59,0 59,1 59,2 Asregadoo, Ted (2015 թ․ հունիսի 5). «Revisiting Peter Gabriel's 'Passion' soundtrack». Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 22-ին.
- ↑ «Peter Gabriel – OVO». AllMusic. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 22-ին.
- ↑ Williamson, Nigel (2002 թ․ սեպտեմբերի 19). «Don't hurry, be happy». The Guardian. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 22-ին.
- ↑ «Olympic Games Kick Off with Art, Fashion, Dance». NPR. 2006 թ․ փետրվարի 10. Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 31-ին.
- ↑ Durman, Paul. Gabriel deals a blow to the record business Արխիվացված 2020-11-20 Wayback Machine, The Times. 21 January 2007.
- ↑ «Gabriel Calls on Venture Capitalists To Help Album Launch». Contactmusic.com. 2007 թ․ հունվարի 24. Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ հունվարի 12-ին. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
- ↑ «Past Judges». Independent Music Awards. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ սեպտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 5-ին.
- ↑ Dalton, Stephen (2009 թ․ հուլիսի 27). «Womad 2009 at Charlton Park Wiltshire». The Times. London. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-11-20-ին. Վերցված է 2010 թ․ մայիսի 22-ին.
- ↑ 67,0 67,1 McNulty, Bernadette (2013 թ․ սեպտեմբերի 12). «Peter Gabriel, interview». Telegraph.co.uk. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
- ↑ Pareles, Jon (2010 թ․ մարտի 1). «Peter Gabriel Says, 'I'll Sing Yours, You Sing Mine'». The New York Times. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 23-ին.
- ↑ Doran, John (2011 թ․ սեպտեմբերի 19). «An Invasion of Privacy: Peter Gabriel Interviewed». The Quietus. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 23-ին.
- ↑ «Peter Announces North American Tour 'Back To Front' To Celebrate 25th Anniversary of 'So'». Petergabriel.com. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2012 թ․ սեպտեմբերի 16-ին.
- ↑ Lynskey, Dorian (2012 թ․ հուլիսի 26). «Peter Gabriel on 30 years of Womad – and mixing music with politics». The Guardian. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 23-ին.
- ↑ «Peter Gabriel To Take A Year Off | Rock News | News». Planet Rock. 2012 թ․ սեպտեմբերի 5. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ նոյեմբերի 7-ին. Վերցված է 2012 թ․ սեպտեմբերի 16-ին.
- ↑ Andy Greene (2012 թ․ սեպտեմբերի 4). «QA: Peter Gabriel Reflects on His 1986 Landmark Album 'So' | Music News». Rolling Stone. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2012 թ․ սեպտեմբերի 16-ին.
- ↑ «Nirvana to be elevated to Rock and Roll Hall of Fame». BBC News. 2013 թ․ դեկտեմբերի 17. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ ապրիլի 12-ին. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
- ↑ «Coldplay's Chris Martin performs with Peter Gabriel at Rock And Roll Hall of Fame ceremony». NME. 2014 թ․ ապրիլի 11. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ ապրիլի 14-ին. Վերցված է 2014 թ․ ապրիլի 11-ին.
- ↑ Oh My My by OneRepublic (ամերիկյան անգլերեն), Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 8-ին
- ↑ «New Track – I'm Amazing». Petergabriel.com. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
- ↑ «Peter and Sting Tour 2016». Petergabriel.com. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
- ↑ «Rated PG getting digital release». Peter Gabriel. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 14-ին.
- ↑ «Digital Release for Flotsam and Jetsam». Peter Gabriel. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 14-ին.
- ↑ «Another Day». katebushencyclopedia. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ նոյեմբերի 28-ին. Վերցված է 2018 թ․ նոյեմբերի 27-ին.
- ↑ «Mister Heartbreak – Laurie Anderson | Songs, Reviews, Credits | AllMusic». AllMusic. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 12-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 12-ին.
- ↑ «The Woman's Boat – Toni Childs | Credits | AllMusic». AllMusic. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 12-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 12-ին.
- ↑ «Volume 3: Further in Time». Realworldrecords.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 14-ին. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
- ↑ Kornhaber, Spencer (2019 թ․ նոյեմբերի 26). «Coldplay Would Like to Save the World With Vagueness». The Atlantic. Վերցված է 2019 թ․ նոյեմբերի 29-ին.
- ↑ «See it. Film it. Change it. Using video to open the eyes of the world to human rights violations». Witness.org. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ հուլիսի 15-ին. Վերցված է 2011 թ․ հուլիսի 16-ին.
- ↑ «Geoffrey Oryema – Real World Records». Realworldrecord.com. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 31-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 9-ին.
- ↑ «Peter Gabriel goes ape for research project». Top40-Charts.com. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
- ↑ «MUDDA – Eno and Gabriel Behind Music Manifesto». Synthtopia.com. 2004 թ․ փետրվարի 5. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 28-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
- ↑ «Peter Gabriel and Brian Eno unveil 'MUDDA' digital manifesto». Myce.com. 2004 թ․ հունվարի 27. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 11-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
- ↑ «Peter Gabriel Gets Myst-ified». Ign.com. 2004 թ․ սեպտեմբերի 23. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ ապրիլի 18-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
- ↑ Music, I. G. N. (2004 թ․ սեպտեմբերի 23). «Peter Gabriel Gets Myst-ified». Ign.com (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ ապրիլի 18-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 11-ին.
- ↑ «Peter Gabriel and David Engelke purchase Solid State Logic». 2005 թ․ հունիսի 21. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ ապրիլի 4-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 19-ին.
- ↑ Breen, Christopher (2008 թ․ մայիսի 27). «B&W and Real World Launch Music Club». PC World. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ հունիսի 24-ին. Վերցված է 2011 թ․ հուլիսի 16-ին.
- ↑ «Asteroid Day Takes Aim at Our Cosmic Blind Spot: Threats From Above». NBC News. 2015 թ․ հունիսի 29. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ հունիսի 30-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 29-ին.
- ↑ «Peter Gabriel talks about his work for Amnesty International». YouTube. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 27-ին. Վերցված է 2011 թ․ հուլիսի 16-ին.
- ↑ «Peter Gabriel TV Interview on NBC Today Show about Amnesty concerts». YouTube. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 26-ին. Վերցված է 2011 թ․ հուլիսի 16-ին.
- ↑ «The North South Prize of Lisbon». North-South Centre. Council of Europe. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2008 թ․ հունվարի 21-ին.
- ↑ «Ms. Vera Duarte, Minister of Education, Cape Verde» (PDF). Council of Europe. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 25-ին. Վերցված է 2011 թ․ նոյեմբերի 3-ին.
- ↑ 100,0 100,1 «Peter Gabriel: Pop stardom and reimagining politics». Newstatesman.com. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ ապրիլի 18-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
- ↑ «Die Quadriga – Award 2008». Loomarea.com (գերմաներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ սեպտեմբերի 15-ին. Վերցված է 2011 թ․ հուլիսի 16-ին.
- ↑ «Iran stoning case woman ordered to name campaigners». The Guardian. London. 2010 թ․ հուլիսի 22. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ հունվարի 31-ին. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.
- ↑ «Peter Gabriel speaks of the loss of Nelson Mandela». Peter Gabriel. 2013 թ․ դեկտեմբերի 6. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 10-ին. Վերցված է 2013 թ․ դեկտեմբերի 6-ին.
- ↑ «Video: Peter Gabriel speaks of the loss of Nelson Mandela». Belfast Telegraph. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 13-ին. Վերցված է 2013 թ․ դեկտեմբերի 7-ին.
- ↑ Meikle, James (2014 թ․ մայիսի 20). «Jane Goodall and Peter Gabriel urge Air France to stop ferrying lab monkeys». The Guardian. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 3-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունվարի 28-ին.
- ↑ «Banksy marks third anniversary of Syria conflict». BBC News. 2014 թ․ մարտի 13. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ մայիսի 5-ին. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 20-ին.
- ↑ Kreps, Daniel (2014 թ․ նոյեմբերի 29). «Peter Gabriel, Pussy Riot Show Support for Hong Kong Protestors». Rolling Stones. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2014 թ․ նոյեմբերի 30-ին.
- ↑ «University of South Australia honours Peter Gabriel». Unisa.edu.au. 2015 թ․ մարտի 4. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ մարտի 9-ին. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 4-ին.
- ↑ Peter Gabriel (2016 թ․ սեպտեմբերի 14). «Peter Gabriel – The Veil (Official video)». YouTube. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 9-ին.
- ↑ Peter Gabriel (2020 թ․ հոկտեմբերի 6). «Peter Gabriel – Fb Post».
{{cite web}}
: CS1 սպաս․ url-status (link) - ↑ «Djivan Gasparyan». PeterGabriel.com (բրիտանական անգլերեն). Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 21-ին.
- ↑ Peter Gabriel, Roger Waters, Tom Morello Among Artists Signing On to Serj Tankian’s Appeal to End Artsakh Blockade, Asbarez, 2023
- ↑ Campbell, Julieann (2012). Setting The Truth Free: The Inside Story of the Bloody Sunday Justice Campaign. Liberties Press. ISBN 978-1-907593-37-6.
- ↑ Matthews, Jenny (2005 թ․ ապրիլի 21). «Who's backing whom at the election?». BBC News. Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ փետրվարի 11-ին. Վերցված է 2011 թ․ ապրիլի 13-ին.
- ↑ «'Luvvies' for Labour». BBC News. 1998 թ․ օգոստոսի 30. Արխիվացված օրիգինալից 2003 թ․ սեպտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2010 թ․ մայիսի 22-ին.
- ↑ 116,0 116,1 Mossman, Kate (2013 թ․ հոկտեմբերի 3). «Peter Gabriel: Pop stardom and reimagining politics». New Statesman. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2013 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.
- ↑ Doran, John (2011 թ․ սեպտեմբերի 19). «An Invasion of Privacy: Peter Gabriel Interviewed». The Quietus. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 22-ին.
- ↑ «Green candidate sings for votes». BBC News. 2005 թ․ ապրիլի 29. Վերցված է 2010 թ․ մայիսի 22-ին.
- ↑ Rogers, Jude (2010 թ․ հունիսի 2). «Peter Gabriel: 'It doesn't have anything to do with witchcraft!'». The Guardian. London. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2011 թ․ փետրվարի 19-ին.
- ↑ «Peter Gabriel Pulls Music From 'Rush Limbaugh Show'». Rolling Stone. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ մայիսի 14-ին. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
- ↑ «So – In or Out?». petergabriel.com. 2016 թ․ հունիսի 22. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2019 թ․ փետրվարի 2-ին.
- ↑ Ariel, Ben (2014 թ․ նոյեմբերի 10). «Musician Peter Gabriel: I'm Not Anti-Israel, I'm Anti-Occupation». Israel National News. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 14-ին.
- ↑ Savage, Mark (2019 թ․ հունվարի 30). «Stars urge BBC to ask for Eurovision to be moved out of Israel». BBC News. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 7-ին. Վերցված է 2019 թ․ փետրվարի 2-ին.
- ↑ «My Body Is A Cage – House MD». YouTube. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 25-ին.
- ↑ 125,0 125,1 125,2 Snow, Mat (2010 թ․ ապրիլ). «The man who fell to earth». MOJO. էջեր 76–86. Վերցված է 2019 թ․ նոյեմբերի 1-ին – via The Genesis Archive.
- ↑ «Peter Gabriel attacks Woolley Valley farm plans». BBC News. 2010 թ․ մայիսի 19. Վերցված է 2011 թ․ հունվարի 15-ին.
- Bowler, Dave; Dray, Bryan (1992). Genesis – A Biography. Sidgwick & Jackson. ISBN 978-0-283-06132-5.
- Easlea, Daryl (2018). Without Frontiers: The Life & Music of Peter Gabriel (Revised and Updated ed.). Omnibus Press. ISBN 978-1-787-59082-3.
- Frame, Pete (1983). The Complete Rock Family Trees. Omnibus Press. ISBN 978-0-7119-0465-1.
Արտաքին հղումներ
խմբագրելՎիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Փիթեր Գեբրիել» հոդվածին։ |